کالری کمتر = چربی بیشتر
رژیم های که در آن کالری محدود می شود باعث چربی سوزی نمی شود. در بسیاری از رژیم های که افراد مختلف ارائه می دهند مشاهده می شود که کالری مورد نیاز فرد با توجه به وزن ، تیپ بدنی، لایف استایل و .... به مقدار زیادی کاهش یافته و بعضا دیده می شود که به یک سوم مورد نیاز بدن می رسد.


اینگونه رژیم ها که در بین مردم مرسوم شده است باعث کاهش توده چربی نمی شوند بلکه مقاومت بدن به استفاده کردن از چربی های ذخیره شده در بدن را بالاتر می بردند.
1- از آنجایی که سیستم بدنی ما بسیار هوشمند می باشد و زمانی که شما کالری دریافتی را طی روز پایین می آورید بدن خود را آماده می سازد تا با کالری کمتر به حیات خود ادامه بدهد و ترجیحا از چربی ها استفاده نکند تا اگر این اتفاق تکرار شد ذخایر کافی از چربی ها را داشته باشد و بتواند به حیات خود به راحتی ادامه بدهد.
در این صورت بدن ترجیح می دهد از انرژی بخش های غیر حیاتی بدن مانند پوست، استخوان، مو ) دلیل ریزش مو در اینگونه رژیم ها سیستم ایمنی بدن ( دلیل بیماری های که فرد طی رژیم به آن ها مبتلا می شود ) و سیستم جنسی ( دلیل عدم توازن جنسی در طی رژیم ) استفاده کند
2- علاوه بر موارد فوق کم کردن کالری دریافتی در طی روز اختلال در متابولیسم ( سوخت و ساز پایه بدن ) ایجاد می کند . زمانی که کالری ورودی به بدن کاهش می یابد بدن متقابلا سوخت و ساز ( متابولیسم پایه ) را کاهش می دهد زیرا مقدار کالری کمتر به سوخت و ساز کمتری احتیاج دارد. و با پایین آمدن متابولیسم پایه عملا اینگونه رژیم ها بی فایده می شوند و هیچ منفعتی به جز آسیب های که در دراز مدت شامل فرد می شو  ندارد.
3- علاوه بر دو مورد قبل دلیل سومی وجود دارد که مربوط به سیستم هورمونی بدن می باشد و به نطر بنده برهانی قوی تر از دو مورد قبلی برای اثبات اشتباهات اینگونه رژیم ها می باشد.
کم کردن کالری باعث بر هم خوردن هورمون های نظیر تستسترون، استروژن، کورتیزول و تیروئید در بدن می سود.
تستسترون و استروژن طبیعی بدن با کم کردن کالری به صورت طبیعی کاهش می یابد این دو هورمون هم باعث ساخت عضله و استحکام استخوان ها می شوند در نتیجه ما با تحلیل عضلات رو به رو می شویم و از فاکتور عضله بیشتر = چربی سوزی راحتتر نمی توانیم منفعتی ببریم. علاوه بر این دو هورمون بدن در حالت گرسنگی باعث افزایش کورتیزول می شود که در پی آن کلسترول بد افزایش و کلسترول خوب کاهش می یابد و باعث بر هم خوردن تیروئید که نقش مهمی در سوخت و ساز بدن دارد می شود .
عدم تعادل میزان قند خون، کاهش تراکم استخوان، کاهش بافت عضلات، افزایش فشار خون، افزایش چربی های شکمی از دیگر پیامدهای افزایش سطح کورتیزول می باشد.