طاسی منطقه ای یا سکه ای یکی از انواع ریزش مو است. به نحوی که قسمتی از موی سر، ریش یا سبیل به اندازه ی یک سکه ی کوچک یا چند تا چندین نقطه از این مناطق دچار ریزش مو و طاسی می شود. گاهی این قسمت ها به هم متصل شده و سطح وسیعی را در بر می گیرد. این بیماری شیوع زیادی داشته و براثر عوامل تغذیه ای، کم خونی، فقر مواد مغذی مثل آهن، منگنز و روی، عوامل ژنتیکی، بیماری های عفونی سر و گردن مانند سینوزیت و عفونت های گوش، گلو و بینی ایجاد می شود. از دیگر عوامل می توان به بیماری های غدد درون ریز و تیروئیدی اشاره کرد. در برخی موارد داروها نیز موجب ایجاد این بیماری می شوند، مانند داروهایی که بر روی سیستم ایمنی بدن اثر گذاشته یا داروهایی که برای درمان روماتیسم تجویز سرعت می شوند. در انتهای فهرست عوامل ایجاد این بیماری می توان به مشکلات روحی و روانی اشاره کرد. برای شناسائی علت های طاسی منطقه ای، ابتدا فرد بیمارمورد بررسی های آزمایشگاهی کامل و سوابق پزشکی قرار می گیرد. در صورت ابتلا به بیماری های عفونی، زمینه های عفونی درمان شده، سپس به درمان طاسی اقدام می شود.
برای درمان از داروهای کورتون دار و تزریق موضعی این نوع داروها به نقاط مبتلا استفاده می شود. در صورت گستردگی بیماری، از داروهای خوراکی و اشعه ی ماورابنفش کمک گرفته می شود. نکته ی مهم در درمان این است که فرد بیمار نباید دچار استرس شود، چون استرس و اضطراب مانع از درمان کامل بیماری می شود. بهتر است پزشک متخصص به این بیماران متذکر شود که در بیشتر موارد رویش مجدد موها در این نواحی برقرار خواهد شد. باید دانست که همیشه این نوع طاسی قابل درمان نیست. برای کسانی که در سن کمتر از 10 سال دچار این بیماری شده اند یا بیمارانی که سرعت ریزش موهایشان زیاد بوده است، درمان ممکن است چندان مؤثر نباشد. حتی کاشت مو نیز برای این دسته از افراد مؤثر نیست. این بیماری در دختران زیر 10 سال و در آقایان در سنین بزرگسالی شایع تر است.
"این مطلب در شماره ی 403 روز دوشنبه 27 خرداد 1392 روزنامه ی خورشید چاپ شده است."
منبع ک سایت دکتر دائر