رفتن به مهدهای کودک در اغلب کشورهای توسعه یافته به عنوان یکی از ارکان آموزشی و رشد و تکامل کودکان به شمار می رود و حتی مادران غیرشاغل نیز از مزایای مهدهای کودک بهره مند می شوند اما طبق آمارها در ایران، فقط 10 درصد کودکان وارد مهدهای کودک می شوند.
هرچند سپردن کودک به مهدهای کودک بار بزرگی را از دوش مادران یا گاه پدران برمی دارد اما همزمان در کنار این راحتی و فایده بزرگ ، نگرانی هایی را به همراه دارد که البته چیز عجیبی هم نیست.
تغییر نقش های سنتی زنانه و اشتغال آنان در کنار مردان موجب شده تا کودکان اینگونه خانواده ها ناگزیر باشند دست کم ساعاتی از روز را نزد بزرگسالانی غیر از والدین خود و به ویژه در مهدهای کودک سپری کنند.
نخستین مهدکودک در قرن نوزدهم در آلمان با نام باغ کودکان kindergarten برای بچه های سه تا هفت سال آغاز به کار کرد و از آن زمان در همه جای دنیا به سرعت توسعه یافت و حالا هم در ایران بیشتر از 17 هزار کودک در شهرها و حتی روستاها و مناطق محروم فعالیت دارد.
رفتن به مهدهای کودک در اغلب کشورهای توسعه یافته به عنوان یکی از ارکان آموزشی و رشد و تکامل کودکان به شمار می رود و حتی مادران غیرشاغل نیز از مزایای مهدهای کودک بهره مند می شوند اما طبق آمارها در ایران، فقط 10 درصد کودکان وارد مهدهای کودک می شوند.
این درحالی است که مطالعات زیادی نشان داده که مهدهای کودک نقش موثری در سازگاری کودک در ورود به مدرسه ابتدایی دارد و به کودکان مهارت های لازم را یاد می دهد.
بسیاری از آموزه ها و مهارت های رفتاری ، اجتماعی، تطابقی و روحی و روانی و استانداردهای رشد و تکامل همه جانبه کودکان در مهدهای کودک به بچه ها آموزش داده می شود.
بازی ، آواز خواندن، موسیقی ، نقاشی و یادگیری تعامل اجتماعی بخشی از فعالیت های مهدها کودک به شمار می روند که البته در مهدهای کودک ایران به آموزش قرآن و احادیث نیز توجه خاصی می شود.
اما نکته اینجاست که مهدکودک فقط به یک ساختمان رنگی دارای نقاشی های برگرفته از شخصیت های کارتونی و تعدادی وسایل بازی –مانند آنچه در برخی 'سراهای بازی' مشاهده شد- اطلاق نمی شود.
فضای مهدکودک باید با شرایط جسمی و روحی کودک همخوانی داشته و حتی مربیان آن نیز کارشناس و آموزش دیده باشند و از سوی نهاد ذیربط یعنی بهزیستی تائید صلاحیت شده باشند. کودک باید در مهدکودک ، احساس امنیت، آرامش، شادی و رفاه و از آن مهم تر احساس رشد و پیشرفت داشته باشد.
فرستادن فرزند به مهدکودک، نوعی تغییر بزرگ در خانواده محسوب می شود و مزایای زیادی برای کودک و در عین حال نگرانی هایی برای والدین دارد که شهریه و هزینه های جانبی از مهم ترین نگرانی والدین به شمار می رود.
همچنین یکی از این نگرانی های دیگر این است که بسیاری از مهدهای کودک پس از اینکه کودک در آنجا ثبت نام شد ، دیگر اجازه ورود والدین را به فضای مهدکودک نمی دهند تا از نزدیک نظاره گر روند آموزش ها و حتی تغذیه کودکان خود باشند.
سحر حسینی، یکی از والدین در این باره می گوید: وقتی کودک خود را به مهدکودک تحویل می دهم گویا او را وارد دنیای دیگری می کنم که خودم اجازه ورود به آنجا را ندارم.
وی می افزاید: نگرانی های دیگری دارم؛ مثلا اینکه آیا مربی غذای کودک را سر وقت می دهد یا آیا به زمان خواب او توجه می کند.