مربی الگوی جایگزین پدر و مادر در مهد کودک می باشد و نقش اصلی را در مهد کودک واجتماع ایفا می کند. یک مربی می تواند با اخلاق و رفتار و برخورد خود یک کودک را جذب مهد کودک و علاقمند به یاد گیری و آموزش کند و یا بالعکس کودک را میتواند از مرکز آموزش و یادگیری منزجر کند. روانشناسان معتقدند هر مشکلی که در زندگی کودک روی می دهد اثری از خود در او بجا می گذارد و می تواند در زندگی آینده کودک شدیداً مؤثر واقع شود.
اگر رفتارخانواده ومربیان و معلمان با کودک بر اساس اصول صحیح تربیتی و به شکلی مناسب انجام گیرد اثر بسیار مطلوبی در رشد و تکامل شخصیت او خواهد گذاشت و در غیر اینصورت زمینه انحراف، نا هنجاری و بزهکاری کودک را فراهم می سازد. پدر ، مادر ، مربی، معلم، مهد کودک و مدرسه از اولین هایی هستند که کودک را تحت تأثیر قرار می دهند. بنابر این شناخت مربی از کودک سبب می شود که در روابط خود با آن ها شرایط، استعدادها ، وضعیت خانوادگی و... هر کدام را جداگانه در نظر بگیرد و بر همان اساس با آن ها رفتار نماید و به ویژه به تفاوت های فردی که یکی از اصول اساسی در تعلیم و تربیت است توجه دقیق داشته باشد.
همچنین مربی باید با خصوصیات رشد و احتیاجات کودکان در هر گروه سنی آشنایی داشته باشد زیرا هیچ مربی نمی تواند بدون شناخت کودک از لحاظ رشد ذهنی- عاطفی، روانی- اجتماعی و... در آموزش خود موفقیتی را کسب نماید. بکار گیری شیوه صحیح تربیتی و آموزشی به وسیله مربی باعث می شود که نه تنها شخصیت کودک به خوبی پرورش یابد بلکه باعث پیشگیری از بسیاری از عقده ها، فشارها ، اختلالات عصبی، روانی و مشکلات رفتاری در کودکان شود. در نتیجه می توان گفت که نقش مربی در تربیت کودکان و پرورش نسل آینده در هر کشوری بسیار مهم و اساسی است.
ویژگی ها و مشخصات یک مربی خوب :
از لحاظ جسمانی سالم و قوی باشد
از روح و روان سالمی برخوردار باشد
به شغل خود علاقمند باشد و به کودکان عشق بورزد
صبر و حوصله داشته و خوشرو و خوش اخلاق باشد
خوش بیان مرتب و منظم باشد
به استعدادها و تفاوتهای فردی کودکان توجه داشته باشد
حافظه خوب و هوش کافی داشته باشد
اطلاعات و معلومات کافی داشته باشد
طرح و برنامه ریزی دایمی داشته باشد
از قدرت مدیریت رهبری برخوردار باشد
در تصمیم گیری ثبات و قاطعیت داشته باشد
به امید روزی که در تمامی مهد کودک ها مربیان موفق داشته باشیم.