1-ارتودنسی ثابت:
بریس‌های استاندارد از سیم‌ها و براکت‌های فلزی تشکیل می‌شود که روی دندان‌ها ثابت می‌شود تا آنها را با اعمال نیرو به سمت موقعیتی بهتر هدایت کند.
2- ارتودنسی دیمون:
ارتودنسی دیمون از تکنولوژی متفاوتی بهره می‌گیرد، سازو کار لغزشی کشویی، جایگزین براکت‌های سیمی معمول و کش می‌شود. در نتیجه درمان کوتاه‌تر و مراحل آن سریع‌تر می‌شود، بیمار در طول درمان راحت‌تر است. سیستم دیمون نیروهای قوی‌تری را به دندان‌هایی وارد می‌کند که بی نظمی آنها شدیدتر است
3-ارتودنسی لینگوال:
وسایل ارتودنسی لینگوال (Lingual) پشت دندان‌ها قرار داده می‌شود و بنابراین عملاً نامرئی است. سازو کار ارتودنسی لینگوال (پشت زبانی) و ارتودنسی فلزی یکسان است، با این تفاوت که سیم‌کشی این بار پشت دندان است.
4-ارتودنسی نامرئی:
پلاک شفاف ارتودنسی نامرئی به تدریج دندان‌ها را به سمت موقعیت بهتر حرکت می‌دهد. در این روش از مجموعه پلاک‌های پلاستیکی شفافی استفاده می‌شود که به خوبی روی دندان می‌نشیند.به جای آن که سیم‌ها هر چند هفته یک بار سفت شود، پلاک جدیدی در اختیار بیمار قرار داده می‌شود تا دندان‌ها به تدریج مرتب شود.
5-ارتودنسی متحرک:
متخصصین گاهی ارتودنسی متحرک را برای اصلاح اختلال‌های بایت و تاثیر بر رشد فک کودکان و انواع پلاک نگهدارنده توصیه می‌کنند. زمانبندی و مهارت در استفاده از ارتودنسی متحرک شرط لازم موفقیت درمان است.