مركز تلفن بيمارستان: 84901(021) 

نمابر:  88633039(021(

)در صورت تماس از خارج بیمارستان شماره های داخلی بخشها و واحدها با پیش شماره 8490 قابل شماره گیری است(

آدرس: تهران - خيابان كارگر شمالي - سه راه جلال آل احمد مركز آموزشی پژوهشي و درماني دكتر شريعتي

 

سال 1344، اولین قسمت یعنی بنای مرکز پزشکی هسته‌ای و مرکز تحقیقات غدد مترشحه داخلی دانشگاه تهران، با تشویق و همت جناب آقای دکتر نظام مافی (متخصص طب هسته ای و غدد مترشحه داخلی و استاد دانشگاه تهران) از محل ثلث مرحوم ابراهیم قره گوزلو در محل فعلی که بعدها بیمارستان دکتر شریعتی در کنار آن احداث شد، ایجاد گردید که به همراه تجهیزات اولیه در اختیار دانشگاه تهران قرار گرفت. این مركز از سال 1347 با ریاست استاد دکتر نظام مافی شروع به کار کرد، ضمن اینکه توسعه بنا تا سال 1349 ادامه یافت و به شکل کنونی درآمد که در واقع قدیمـی ترین مرکــــز پزشکی هسته ای کشور محسوب می‌شود. ساختمان بیمارستان شریعتی نیز در سال 1349 کنار مرکز پزشکی هسته ای بر پا شد. این بنا ابتدا قرار بود به عنوان بیمارستان روانی به بیمارستان روزبه تحویل داده شود، ولی چندسال بلاتكلیف ماند تا سرانجام در حدود سال 1352 دانشكده پزشكی دانشگاه تهران تصمیم گرفت بیمارستان‌ها را به 3 مركز پزشكی زیر تقسیم كند: 1) مركز پزشكی پهلوی- بیمارستان امام خمینی فعلی- (با بیمارستان‌های كمك شماره3 و پهلوی) 2) مركز پزشكی رازی (با بیمارستان‌های سینا، امیراعلم و فارابی) 3)مركزپزشكی داریوش كبیر- بیمارستان شریعتی فعلی- كه به عنوان یک بیمارستان جنرال (عمومی) به ریاست جناب آقای دکتر پرفسور عاملی، جراح مغز و اعصاب و معاون ایشان جناب آقای دکتر دواچی و با همکاری چند تن دیگر از اساتید مجرب دانشگاه تهران شروع به کار کرد. ابتدا تصمیم گرفته شد بخش داخلی به بخشهای فوق تخصصی تقسیم شده و به طور مستقل فعالیت کنند.

این بخشها عبارت بودند از: قلب، ریه، کلیه، گوارش، روماتولوژی، اعصاب و خون؛ به طوریكه تجهیزات و دستگاه‌های مورد نیاز، همچنین استخدام کادر آموزشی و فوق تخصص هر بخش ( با این شرط كه در شورای گروه امتیاز کافی کسب کند) توسط بخش مربوطه صورت می گرفت. همزمان با شروع فعالیت بخش‌ها، واحدهای پشتیبانی از قبیل امور مالی و ادرای، سمعی و بصری، کتابخانه، آزمایشگاه، ارتوپدی، کارگزینی و خدمات و... نیز با تعیین مسؤول شروع به کار کردند، دو نفر تکنسین و چند نفر عکاس هم جهت آموزش به دانشگاه تهران و دانشکده بهداشت فرستاده شدند. همچنین یک سالن برای کتابخانه درنظر گرفته شد و به منظور غنی سازی آن كتابهای مرجع تهیه شد. چند روز قبل از افتتاح بیمارستان بود كه اتاق مدیران و منشی ها مجهز به وسایل مورد نیاز شده و تابلوی اتاقها نصب شد. در این راستا آزمایشگاه نیز مجهز شده و برای بهره برداری آماده شد. بخش پاتولوژی درابتدا با یک میکروسکوپ و تجهیزات اولیه مهیا شد تا درمراحل بعدی به تدریج تکمیل شود. تا این‌که آذر ماه 1353، یعنی روز افتتاح فرا رسید.