خیلی وقتها، بچهها تمایلی به مهد کودک ندارند؛ دراین مواقع چه کار کنیم؟
بله؛ همه کودکان در روزهای اول، رفتن به مهد را به خوبی نمیپذیرند و بیتابیها و اضطرابهای زیادی از خود نشان میدهند اما مربیان تعلیم دیده و مجرب ما در مهدکودک با همکاری درستی باوالدین به وجود آید، محیط مهدکودک میتواند از جذابیت خاصی برای کودک برخوردار باشد.
روشهایی که برای علاقهمند کردن کودکان به مهد به کار گرفته میشود باید علمی، تخصصی و خالی از هر گونه تهدید و ترس باشد. مربیان نیز باید با توجه به معیارهای خاصی انتخاب شوند.
مربیان باید از ویژگیهای خاصی برخوردار باشند تا بتوانند به عنوان جایگزین مادر، امنیت و آرامش لازم را به کودک بدهند زیرا کودکان هم مانند بزرگسالان شخصیت، رفتار و منشهای متفاوتی دارند.
بنابراین مهد مکانی است که باید بتواند رفتارهای درست کودکان را تشویق و رفتارهای نادرست آنها را اصلاح کند و در جهت رشد طبیعی و هنجار کودکان در زمینههای جسمی، ذهنی، عاطفی و اجتماعی قدم بردارد.
درباره مهدکودک فرزندمان تحقیق جدی کنیم
البته؛ در مهد کودک، مربیان وظیفه بسیار مهمی به عهده دارند زیرا نقش جانشین مادر را برای کودک ایفا میکنند و با توجه به این تعریف، مربی باید بتواند اضطراب کودک را تخفیف بدهد و به او امنیت بدهد و او را کنترل کند.
بنابراین لازم است درباره شخصیت و نحوه رفتار مربیان و اینکه تا چه حدی قادر هستند نقش جایگزین مادر را ایفا کنند، تحقیق کنیم.
خلاصه اینکه اگر مهد کودکی دارای ویژگیهای لازم باشد و تنها از کودک نگهداری نکند بلکه به نیازهای او نیز توجه داشته باشد و رشد کودک و شرایط فردی او را در نظر بگیرد و درباره برنامه خواب، بازی، تغذیه، استراحت کافی و فعالیتهایی که مناسب سن کودک باشد، تدابیر لازم اندیشیده باشد و محیط امنی برای کودکان ایجاد کند، میتوان پیشنهاد کرد که والدین حتما فرزندشان را به چنین مهدکودکی بسپارند.