هاشور و سایه ی ابرو یکی از متداول ترین متد آرایشی و ترمیمی روز دنیا ست که خانم های جویای زیبایی را بسیار مجذوب خود ساخته است و آن ها را از صرف زمان طولانی برای آرایش ابروها با مداد و سایه بی نیاز می کند و تاثیر به سزایی در زیبا سازی چهره و اعتماد به نفس افراد دارد

                                                         
مقایسه هاشور به روش میکروپیگمنتیشن و هاشور به روش فیبروز (میکرو بلیدینگ)
یکی از جدید ترین روش ها در این زمینه فیبروز (Phi-brows) است که توسط آکادمی Phi معرفی شده است و از زیر مجموعه ی میکرو-بلیدینگ به شمار می رود
گاهی خانم ها این سوال را مطرح می کنند که هاشور بهتر است یا فیبروز؟ و یا میکروبلیدینگ بهتر است یا میکروپیگمنتیشن ؟ اما باید بدانید که فیبروز نیز در واقع نوعی هاشور است
هاشور به روش فیبروز بهتر است یا هاشور به روش میکروپیگمنتیشن؟
برای یافتن پاسخ این پرسش ابتدا توضیح مختصری در مورد این دو روش به شما ارائه می دهیم
هاشور به روش میکرو پیگمنتیشن:
در روش میکرو پیگمنتیشن برای کشیدن خطوط هاشور از یک ابزار الکتریکی و دیجیتال استفاده می شود. این ابزار دارای یک صفحه کلید دیجیتال برای انجام تنظیمات و یک قلم به نام هندپیس است
سوزن های این دستگاه بر روی کارتریج های رنگ تعبیه شده اند. این کارتریج ها در بسته بندی های بهداشتی پلمپ شده اند
یکبار مصرف هستند و فقط برای یک مشتری و در یک نوبت استفاده می شوند و پس از اتمام کار باید آنها را دور انداخت. رنگ مورد نظر در این کرتریج ها ریخته می شود و کارتریج روی هندپیس پیچ می شود
یکی از مهم ترین ویژگی های این روش سطح بالای استاندارد بهداشتی کار است. امکان بازگشت خون و رنگ از داخل کارتریج به هندپیس وجود ندارد
هاشور به روش فیبروز یا هاشور سه بعدی (میکرو بلیدینگ):
بر خلاف میکروپیگمنتیشن، روش فیبروز و به طور کلی میکروبلیدینگ ابزار الکتریکی و دیجیتال ندارد و با یک قلم دستی و بر مبنای مهارت آرایشگر انجام می شود.
سوزنی که در سر قلم نسب می شود نوعی تیغ است (بلید) که یکبار مصرف بوده و در بسته های پلمپ شده ارائه شده است.  بلید ها پس از خروج از بسته در سر قلم نسب می شوند و آرایشگر هر بار قلم را در رنگ فرو کرده و روی ابرو خطوط هاشور را خراش می اندازد.
خطوط در چند مرحله ایجاد شده و پس از هر مرحله مقداری رنگ با گوش پاک کن روی کل ابرو زده می شود و چند دقیقه باقی می ماند تا رنگ در خراش ها نفوذ کند. به این مرحله مکث رنگ گفته می شود
کدام روش طبیعی تر است؟
همان طور که اشاره شد در روش میکروپیگمنتیشن عمق نفوذ سوزن و سرعت حرکت سوزن توسط صفحه ی دیجیتال دستگاه تعیین می شود و به این ترتیب خطوطی که در سطح پوست ایجاد می شوند همگی هم عمق هستند و پهنای کل طول خطوط یکسان است.
اما در روش میکرو بلیدینگ از آنجایی که کار با قلم دستی انجام می شود و به علت شکل و انحنای خاص قلم، خطوط ایجاد شده نا منظم هستند و به تار مو شباهت بیشتری دارند. از طرفی همه ی خطوط در یک جهات ایجاد نمی شوند. در این روش سعی می شود خطوط ایجاد شده با جهات رویش مو های طبیعی ابرو هماهنگ باشند، به همین علت برخی خطوط به سمت بالا و برخی به سمت پایین و برخی اریب ترسیم می شوند.
دوام فیبروز و میکروپیگمنتیشن:
هم میکروپیگمنتیشن و هم میکروبلیدینگ از جمله روش های نیمه دائمی هستند و بعد از مدتی (حدود شش تا یک سال) کم کم محو شده و در صورت عدم تجدید پاک می شوند.
رنگ مورد استفاده در هر دو روش یکسان است و بنابراین دوام یکسانی دارند. اما متد بکار گرفته شده موجب برخی تفاوت های جزئی می شود
با توجه به اینکه میکروپیگمنتیشن از ابزار دیجیتال برای تنظیم عمق نفوذ و حرکت سوزن استفاده می کند و رنگ از طریق کارتریج و سوزن به عمق مورد نظر نفوذ پیدا می کند، می توان از دوام آن مطمئن تر بود. در برخی موارد که حالت پوست برای حفظ رنگ ایده آل است، حتی تا دو سال یا بیشتر نیز امکان دوام رنگ وجود دارد.
در کل پوست های چرب کمتر رنگ نگه می دارند و پوست های نرمال و خشک بهترین گزینه برای کار به شمار می روند.