زگیل تناسلی، ویروس HPV و پاپ اسمیر:
ویروس HPV:
ویروس HPV یا Human Papilloma Virus که بیش از صد نوع از آن شناسایی شده و انواع کم خطر و پرخطر دارد از طریق تماس جنسی منتقل می شود و برای انتقال لزوماً نیاز به دخول نیست. گزارشات موردی مبنی بر انتقال در استخرهای مشترک، سونا و حمام وجود دارد ولی هنوز این راه های انتقال تأیید نشده است.

                                                                      
اکثر موارد عفونت HPV بدون علامت هستند و خود به خود توسط سیستم ایمنی بدن پاکسازی می شوند به طورتیکه 70 درصد بعد از یکسال و 90 درصد بعد از دو سال دیگر قابل شناسایی نیستند .
عواملی وجود دارند که باعث کاهش احتمال پاکسازی ویروس توسط سیستم ایمنی بدن می شوند این عوامل شامل سن بالای 30 سال، عفونت با چند نوع HPV، سیستم ایمنی ضعیف، سیگار کشیدن و ابتلا به بقیه بیماری های مقاربتی.
اکثر مردان و زنانی که دچار این عفونت می شوند علامتی ندارند و به همین علت از عفونت خود بی اطلاع هستند اما در برخی موارد در قسمت های مختلف بدن دچار زگیل می شوند از جمله زگیل در ناحیه تناسلی. در موارد دیگری انواع خاصی از HPV می توانند ضایعات پیش سرطانی یا سرطان ایجاد کنند از جمله در دهانه رحم و ولوو خانمها.
زگیل تناسلی:
انواع 6 و 11 این ویروس که غیرسرطان زا و کم خطر هستند معمولا مسئول پیدایش زگیل های تناسلی هستند، زگیل های تناسلی بسیار مسری هستند و در صورت تماس جنسی در 75 درصد موارد شریک جنسی مقابل آلوده می شود، تشخیص آن اکثر اوقات توسط بیمار یا شریک جنسی وی داده می شود و توسط پزشک تأیید می شود.
زگیل های روی پوست به صورت ضایعات گل کلمی و به شکل سفید خاکستری تا قرمز گوشتی دیده می شود ولی زگیل های مخاطی مثلا مخاط مدخل واژن به شکل شفاف تر و قرمز رنگ دیده می شود .
هدف از درمان از بین بردن زگیل هاست، ریشه کن کردن عفونت ویروسی امکان پذیر نیست. روش های درمان شامل درمان دارویی مثل تری کلرو استیک اسید، ایمیکیمود، پودوفیلوکس و درمان های تخریب کننده مثل لیزر، کرایوتراپی و کوتر هستند.
اگر زگیل تناسلی به درمان پاسخ ندهد باید برای رد ضایعات پیش سرطانی نمونه برداری انجام شود .
سرطان دهانه رحم:
در مورد ضایعات پیش سرطانی و سرطان دهانه رحم باید گفت HPV در 99.7 درصد این موارد وجود دارد و عامل ضروری برای این سرطان ها هست، از بین انواع HPV نوع 16 و 18 که پرخطر هستند عامل 70 درصد این سرطان ها هستند ولی باید به این نکته توجه داشت که اگر آزمایش HPV پرخطر در فردی مثبت شد لزوماً به این معنی نیست که اون فرد سرطان دارد چون در سنین زیر 30 سال حتی این HPV های پرخطر هم ممکن است توسط سیستم ایمنی بدن پاکسازی شوند .
پاپ اسمیر:
سرطان دهانه رحم جزء معدود سرطان هایی است که در مرحله پیش سرطانی قابل شناسایی و درمان است و می توان جلوی پیشرفت آن به سمت سرطان را گرفت و به همین علت غربالگری آن با تست پاپ اسمیر توصیه شده. سن شروع غربالگری از 21 سالگی است نمونه پاپ اسمیر توسط سیتوبراش اخذ می شود و داخل مایع مخصوص گذاشته و به آزمایشگاه تحویل داده می شود، در سنین زیر 30 سال پاپ اسمیر سالی یکبار باید انجام شود و پس از 30 سالگی در صورتی که سه تست متوالی قبلی طبیعی باشد هر 2 تا 3 سال یکبار باید انجام شود .درسنین بالای 30 سال میتوانیم از روش کوتست (Co-test) استفاده کنیم که شامل پاپ اسمیر و تعیین نوع  HPV است. تست HPV typing از همان نمونه ای که برای پاپ اسمیر گرفته شده قابل انجام است. اگر نتایج هر دو تست منفی باشد غربالگری هر 3 سال یکبار تا 65 سالگی انجام می شود. اگر در پاپ اسمیر سلول های غیرطبیعی داشته باشیم و یا HPV پرخطر مثبت باشد بررسی های بیشتر با کولپوسکوپی لازم است.
واکسن گارداسیل:
واکسن HPV یا گارداسیل در برابر HPV های کم خطر 6 و 11 و پرخطر 16 و 18 محافظت کننده است، توصیه شده دختران و پسران در سنین 9 تا 26 سالگی و ترجیحا قبل از اولین تماس جنسی که واکسن بیشترین تأثیر را دارد واکسن را تزریق کنند، این واکسن در سه دوز تزریق می شود. اگر خانمی واکسن را تزریق کرده باشد هم چنان مثل بقیه خانم ها نیاز به غربالگری با تست پاپ اسمیر دارد.