حرفه تدریس به صورت همزمان هم اجتماعی و هم روانی است. و همینطور عاطفی، جسمی، عملی، سیاسی، رفتاری، تجربی، تاریخی، فرهنگی، معنوی، و شخصی است. به صورت خلاصه، آموزش های بسیار سخت، نه فقط بر این ۱۲ بعد و شاید بعضی ابعاد دیگر، بلکه نیاز به تنظیم خود در حمایت از یادگیری زبان آموزان است.
همه افراد دوست دارند در شغل خود موفق و عالی باشند. حرفه تدریس ممکن است بهترین و هیجان انگیزترین شغل جهان باشد و همینطور می تواند پر اضطراب برانگیز و خسته کننده ترین شغل نیز باشد. یک مدرس حرفه ای، مدرسی ست که از اول تا پایان، آگاهانه در مورد فرآیند تدریس خود تصمیم گیری می کند. یک مدرس همچنین با همه نوع زبان آموزی رو برو خواهد شد و می بایست فردی را هم که نسبت به یادگیری زبان انگلیسی انگیزه و علاقه ندارد را به وجد آورد به صورتی که بخواهد زبان انگلیسی را با انگیزه کامل و با علاقه یاد بگیرد.
یک مدرس زبان باید در سمینار ها و شوراهای آموزشی برای بروز ماندن و آشنایی با شیوه های جدید آموزش یک زبان خارجی ، حضور داشته باشد، با کتاب های مختلف آشنا باشد و بتواند بهترین آنها را شناسایی و کشف کند.
همه زبان آموزان خود را بشناسد، آنها را به اسم کوچک صدا کند تا محیطی دوستانه ایجاد شود طوری که زبان آموز حتی اگر با مشکلی مواجه شد، بتواند آن را با مدرس خود در میان بگذارد و در کلاس به خوبی حضور داشته باشد. اگر زبان آموزان مدرس خود را دوست داشته باشند و با او احساس راحتی و صمیمیت کنند، علاقه ی بیشتر به آن درس پیدا می کنند و نخواهند شد.
مدرس زبان باید در مورد موضوعات دیگری هم معلومات کافی داشته باشد و اطلاعات او تنها محدود به حیطه ی درس و تدرس نشود. حواس مدرس بیشتر به یادگیری زبان آموز باشد تا اتمام جدول درسی و مطمئن شود زبان آموزان وقتی از کلاس خارج می شوند به خوبی مطالب آن روز را یاد گرفته باشند.
آموزش زبان نباید فقط دنبال کردن مطالب کتاب باشد بلکه دیدن فیلم، اختصاص زمانی به مکالمه و استفاده از واژگان جدید در مکالمه می تواند بسیار تاثیرگذار باشد و برای دانش آموزان نیز جذاب تر می باشد. آموزش کلمات هم با بازی ها و شیوه های مختلف از روش های ساده کار آمد تر خواهند بود. زبان آموزان در کلاس زبان نسبت به کلاس های دیگر زودتر خسته می شوند بنابراین باید به این نکته توجه کرد که به محض دیدن نشانه های خستگی در زبان آموزان، به آنها اجازه دهید استراحت کنند، کشش عضلانی داشته باشند و یا با یکدیگر بازی جذابی انجام دهید.
در اکثر مواقع در یادگیری زبان، بیشتر زبان آموزان از بروز اشتباه بخصوص زمان صحبت کردن، می ترسند. مدرس نباید اصلا زبان آموز را به دلیل اشتباه کردن مجازات کند و طوری با او برخورد کند که او جلوی دیگر زبان آموزان خجالت بکشد. بلکه باید برای او بهتر توضیح بدهد و با مثال یا روشهای دیگر او را متوجه جمله ی درست بکند. احساس ترس در یادگیری زبان به سرعت باعث دل زدگی زبان آموزان می شود و مدرس می تواند کمک بسیاری در حسی که زبان آموزان به یادگیری زبان پیدا می کنند، داشته باشد. شخصیت آنها مورد احترام است. حتما برای کوچک ترین جمله و کاری که درست و کامل انجام می دهند آنها را تشویق کنید و رضایت خود را از کارشان یا نوشته آنها نشان دهید. دقیق به صحبت ها و نوشته های آنها توجه کنید و اشتباهات آنها را یادداشت کنید.
ضمناً به طور آشکار از زبان آموزانی که توجه بیشتری به درس و قوانین کلاس دارند، قدردانی و تشکر کنید. این کار به خود شما هم انرژی زیادی می دهد.
منبع : موسسه زبان ایران و اروپا