مطلب بسیار مهمی که اغلب افراد و خانواده ها توجه ویژه ای به آن ندارند و از گذشته های دور یکی از دلایل اصلی مشکلات سنین بعد از بلوغ و بالاتر برای افراد بوده است، کشیدن زودرس دندان ها به دلایل مختلف است، مطلب کشیدن دندان های مختلف علی الخصوص دندان هایی که در ناحیه خلفی اند و یا در انتهای فکین قرار دارند، زمینه اختلالات بسیار زیادی را فراهم می کند که شاید افراد عادی و حتی همکاران دندان پزشک به آن توجه ندارند.

                                                                       

این مطلب معمولاً زیاد مورد بحث قرار نمی گیرد به خاطر اینکه اغلب در مقالات و آگاهی رسانی های رشته دندان پزشکی به این نکته که نبودِ یک دندان از سنین پایین در یک فرد چه مجموعه ای از مشکلات را فراهم می کند معمولاً مورد اقبال افرادی که در این زمینه بحث و گفتگو می¬کنند قرار نمی گیرد و بیشتر صحبت از نحوه بازسازی و یا جایگزینی و روش های چگونه دارای دندان شویم را بیشتر مد نظر دارند. اما از نظر جامعه نگر باید این اطلاع رسانی به افراد مختلف چه والدینی که فرزندانشان دچار مشکلات دندانی می شوند و چه خود افرادی که به سن بلوغ رسیده اند و یا بالای 18 سال هستند شاید به دلایل مختلف که این دلایل می تواند عدم داشتن آگاهی، مشکلات اقتصادی، راهنمایی¬های اشتباه از طرف دندان پزشکان و غیره باشد، بی محابا و با بی مبالاتی دندانی را به دلیل نقیصه ای که شاید قابل جبران باشد از جای خود خارج می کنند. 
اما چه اتفاقی می افتد وقتی یک دندان بی دلیل و زودرس از جای خود خارج می شود؟
اصولاً دندان ها در هر فک دارای یک نسبت همسایگی و تقابل هستند و این همسایگی و تقابل دندان هاست که مکانیزم ارتباطی و عملکرد دندان ها را تعریف میکند. به طور مثال اگر دندانی در فک بالا وجود دارد که هنگام جویدن و بستن فکین با دندان مقابلی که مشابه خود و به میزان حجم و مقاومت این دندان است در فک مقابل برخورد می کند و هدف طبیعت از این تقابل عمل گرایندینگ یا خرد کردن یا فشار دادن قطعه های غذایی برای انجام عمل مستیکیشن یا جویدن به جهت آماده سازی مواد غذایی برای ورود به بخش گوارشی هستند، اگر چنین دندانی وجود نداشته باشد در تقابل، دندانی که متقابل خود را نمی بیند اصولاً دچار مشکلات مختلف می شود.
مکانیزم ثبات دندان ها بر اساس نیروهای متقابل تنظیم و موازنه می گردد، به این مفهوم که دندان ها با نیروهای وارده بر خود در جایگاه خود باقی می مانند و مکانیزم تغذیه و ارتباطات جانبی خود را حفظ می¬کند، اما اگر دندانی دندان متقابل نداشته باشد، رفته رفته از جای خود خارج شده و انساج اطراف را با خود خارج می کند، این در درجه اول باعث خروج ریشه های دندان که با سطح عاجی پوشیده شده و عاج جسمی نرم و آسیب پذیر است و همچنین حساسیت بسیار بالایی دارد همراه است که ایجاد درد در اثر حساسیت و همچنین آسیب های به سطح ریشۀ بیرون آمده باعث از بین رفتن دندان دیگری می شود. گذشته از آن اطراف دندان خالی جایی که دندان کشیده شده، دندان های همسایه به دلیل نداشتن تکیه گاه در طول زمان از جای خود حرکت می کنند اما این حرکت به سمت فضای خالی یک حرکت عمودی نیست بلکه یک حرکت مورب است و این سبب کج شدن دندان به سمت ناحیه خالی می شود که این مورد ایجاد تحلیل استخوان اطراف دندان مورد نظر میکند و خودِ این دندان هم دچار بیماری لثه و انساج اطراف می گردد.
مورد دیگری که خالی بودن جای یک دندان ایجاد می کند، تحلیل و یا کاهش ابعاد استخوان منطقه است که از ابعاد طولی، عرضی و همین طور ارتفاع این تغییر به قدری است که بر حسب گذشت هر یک سال ممکن است در حدود 2 تا 3/0 میلی متر تحلیل ایجاد شود این در حالی است که عرض یک استخوان در مکان یک دندان خلفی به طور مثال نهایتاً در حدود 10 تا 12 میلی متر است. بنابراین اگر چیزی در حدود 5 سال یا 10 سال دندان جای خالی داشته باشد، در این مرکز استخوان به مقدار زیادی کوچک شده و اگر شخص تصمیم به جایگزینی منطقه با دندانی از جنس تیتانیوم از ایمپلنت های معمول بگیرد، ممکن است این کار عملی نباشد. در ارتباط با فضاهای خالیِ حاصل از کشیدن نابهنگام یا زودرس دندان ها، موارد زیادی هست که اختلالات ارتباطی دندان ها که منتج به کاهش ارتفاع فکین با هم و همین طور ارتفاع صورت نیز می گردد و در نهایت تأثیرات منفی روی مفصل های گیجگاهی می گذارد مورد دیگری است که این مشکل بزرگ رو مطرح می کند.