کودکان از بهداشت دهان چیزی نمی‌دانند. حتی اگر مسواک به دست بگیرند تا به تقلید از پدر و مادرشان آن را به دهان ببرند، مسواک زدن برای آنها تنها یک بازی کودکانه است. میزان اگاهی والدین از روش‌های پیش‌گیری و چگونگی انجام درمان‌های دندان‌پزشکی مهم‌ترین تاثیر را در کیفیت سلامت دهان کودکانشان دارد. پدر و مادر هستند که باید وظیفه رعایت بهداشت کودکانشان را بر عهده بگیرند و در موقع لزوم آنها را برای خدمات پیشگیرانه یا درمان‌های دندان‌پزشکی به دندان‌پزشکی ببرند.
اما نکته اینجاست که کودکان و نوجوانان پیش از پا گذاشتن به محیط تازه‌ای چون مطب دندان‌پزشکی که آکنده از صداها، بوها و ابزار ناشناخته و وهم‌ناک است، باید آمادگی ذهنی پیدا کنند و برای پا گذاشتن به این محیط درمانی آماده شوند.
رعایت نکات زیر کمک می‌کند کودکان راحت‌تر و با آرامش بیشتری در جلسات درمان دندان‌پزشکی حاضر شود:
۱) برای اولین مراجعه به دندان‌پزشک، منتظر بروز درد و مشکلات دندان کودکتان نباشید.
بهتر است از زمان رویش اولین دندانهای شیری، به صورت منظم هر شش ماه یک‌بار، کودک خود را برای معاینه نزد دندان‌پزشک ببرید. این مراجعات کمک می‌کند هم خودتان اطلاعات و مشاوره‌های مناسب در مورد چگونگی حفظ حفظ سلامت دندانهای کودکتان را دریافت کنید و هم کودکتان با محیط مطب و کارکنان آن آشنا شده و قبل از ایجاد پوسیدگی، درد یا آبسه در دندان‌هایش، چند تجربه خوشایند از دندان‌پزشکی بدست آورد. در این صورت، کودک برای جلسات درمانی احتمالی در آینده همکاری بیشتری خواهد کرد.
۲) پاسخ سوالات و نگرانیهای کودک راجع به دندان‌پزشکی را به دندان‌پزشک واگذار کنید.
اگر کودک شما قبل از مراجعه به دندان‌پزشکی سوالات و نگرانی‌هایش را با شما مطرح می‌کند، به وی دروغ نگویید و با دادن جواب‌هایی که خودتان هم از آنها اطمینان ندارید، او را دچار تشویش دهنی بیشتر نکنید. بهتر است پاسخ دادن به سوالات او را به دندان‌پزشک موکول کنید. دندان‌پزشک کودکان بخوبی می‌داند چگونه با به‌کاربردن کلماتی مناسب و در سطح درک کودک به این سوالات پاسخ دهد و نگرانیهای کودک را برطرف کند.
۳) هیچگاه کودک را به عنوان تنبیه و یا با تهدید به دندان پزشکی نیاورید.
۴) قبل از رفتن به دندان‌پزشکی به کودک قول جایزه یا هر چیز خوب دیگری ندهید.
این نوع قول‌های قبلی معمولاً باعث شکل گرفتن این ذهنیت در کودک می‌شود که قرار است او را جای بدی ببریم، چراکه کودک می‌داند برای رفتن به یک جای خوب مثل پارک جایزه داده نمی‌شود. اگر در نظر دارید به کودک جایزه دهید بهتر است این کار در صورت همکاری قابل قبول کودک جهت انجام درمان، بعد از کار و بدون اطلاع قبلی انجام شود.
۵) به هیچ عنوان در حضور کودک راجع به خاطرات و تجربیات بد خود از دندان‌پزشکی صحبت نکنید.
برعکس بهتر است با دادن پیامهای مثبت راجع به دندان‌پزشکی، کودک را به لحاظ روانی آماده رفتن به نزد دندان‌پزشک کنید.
۶) بهتر است قبل از رفتن به دندان‌پزشکی کودک استراحت کرده باشد و خسته نباشد.
خستگی و بی‌حوصلگی کودک، معمولا منجر به عدم همکاری کودک با دندان‌پزشک یا به خواب رفتن او روی صندلی دندان‌پزشکی می‌شود و انجام یک درمان خوب و باکیفیت توسط دندان‌پزشک را دشوار می‌کند.
۷) از بکاربردن کلماتی چون آمپول، سوزن، مته و خون که در کودک ترس و اضطراب ایجاد می‌کند، خودداری کنید.
۸) قبل از آشنا شدن کودک با محیط پراسترس دندان‌پزشکی، برای شروع درمان کودکتان عجله نکنید.
برای ایجاد آمادگی ذهنی و روانی در کودک و اعتماد او به دندان‌پزشک، صرف وقت لازم است. به همین خاطر بهتر است بعد از معاینه اولیه، درمان کودک با کارهای ساده‌ای چون برساژ و فلورایدتراپی (تمیز کردن دندانهای کودک با مسواک برقی و زدن ژل فلوراید بر روی دندان‌ها) و فیشور سیلانت (شیارپوش) شروع شود و وقتی اعتماد کودک جلب شد و یاد گرفت در محیط دندان‌پزشکی چگونه باید رفتار کند، کارهای پیچیده‌تری چون درمان پالپ (عصب‌کشی) و روکش دندان‌ها انجام شود.
شروع کار با یک درمان سخت و پراسترس مثل کشیدن دندان، معمولاً منجر به ایجاد ترس شدید کودک از دندان‌پزشکی می‌شود که ممکن است اثرات منفی آن تا بزرگسالی ادامه پیدا کند.
۹) نگران انجام تزریق بی‌حسی دندان کودکتان نباشد.
حین تزریق با کودک صحبت نکنید و کاملاً طبیعی رفتار کنید. هرچند تزریق بی‌حسی، شایع‌ترین عامل ترس کودک از دندان‌پزشکی است، دندان‌پزشک و کارکنان دندان‌پزشکی از روش‌های کاهش ناراحتی و درد کودک حین تزریق آگاهی دارند و در این زمینه آموزش کافی دیده‌اند. انجام برخی تکنیک‌ها از جمله کاربرد ژل‌های بی‌حس کننده مخاط قبل از ورود سوزن، تعریف کردن یک داستان خیالی حین تزریق و پرت کردن حواس کودک از این طریق، انجام تزریق در وضعیتی که سرنگ در دید کودک نیست و ایجاد برخی حرکات مالشی در ناحیه تزریق توسط دندان‌پزشک کمک می‌کند دندان کودک براحتی و حتی بدون اینکه خود او متوجه شود، بی‌حس شود.
منبع : دندانه