فلوراید تراپی چیست و چه اهمیتی دارد؟
استفاده از فلوراید اهمیت ویژه‌ای در کنترل و پیشگیری از پوسیدگی دندان بویژه در سطوح بین دندانی دارد. فلوراید تراپی به معنای کاربرد موضعی فلوراید به صورت دوره‌ای بر روی دندان های کودکان، به منظور افزایش مقاومت آن ها در برابر پوسیدگی است.
در این روش دندانپزشک ابتدا دندان ها را با برس و خمیر مخصوص تمیز می‌کند و سپس فلوراید بصورت ژل یا وارنیش روی دندان ها مالیده می شود. پس از آن، کودک باید چند بار آب دهان خود را خالی کند ولی دهان نباید شسته شود و تا نیم ساعت هم کودک نباید چیزی بخورد یا بیاشامد.
توصیه می شود فلورایدتراپی در مطب، از وقتی که همهٔ دندان های شیری رویش یافتند (حدود ۳ سالگی) شروع شود و تا ۲ سال بعد از رویش آسیای دوم دائمی (حدود ۱۴ سالگی) با نظر دندانپزشک ۶-۳ ماه یکبار ادامه یابد. همزمان با فلورایدتراپی در مطب، ممکن است دندانپزشک برای برخی کودکان بالای شش سال که در خطر بالای ایجاد پوسیدگی دندان هستند، کاربرد دهان شویه های فلوراید را در منزل تجویز کند.
فیشورسیلانت (شیاربندی) دندان چیست؟
اگر چه درمان با فلوراید موثر‌ترین روش جلوگیری از پوسیدگی سطوح صاف دندان (مانند محل تماس دندان‌های مولر با یکدیگر) است ولی در پیشگیری از ضایعات پوسیدگی شیار‌ها و فرورفتگی‌های سطوح جونده (اکلوزال) تاثیر کمی دارد. با اینکه سطوح اکلوزال تنها ۱۲ درصد از کل سطوح دندانی را تشکیل می دهند ولی بیشتر پوسیدگی ها در کودکان مقطع ابتدایی در این سطوح مشاهده می شود.
مسدود کردن این شیار‌ها و فرورفتگی ها بوسیله رزین‌های کامپوزیتی با سیالیت بالا (کامپوزیت تقریبا مایع) یک اقدام پیشگیرانه جهت این امر می باشد. این مسدود کننده ها اولا با پر کردن شیار‌ها و فرورفتگی ها باعث این می شوند که باکتری های پوسیدگی زا از محیط زیست انتخابیشان محروم شوند. ثانیا این محل‌ها با مسواک زدن راحت تر تمیز گردند. این درمان در بزرگسالانی که در معرض خطر شدید پوسیدگی هستند نیز استفاده می گردد. مسدود ساختن شیار‌ها و فرو رفتگی ها مخصوصا دندان های مولر اول می بایست بلافاصله بعد از رویش به عنوان یک درمان معمول برای بسیاری از کودکان به‌کار رود.