هدف درمان های نوین دندانپزشکی بازگرداندن وضعیت بیمار به شرایط طبیعی ازنظر فانکشن،راحتی،زیبایی،تکلم وسلامت بافتهای دهان است.
انچه درمانهای ایمپلنت را این چنین جذاب کرده است،توانایی ان دربازسازی نسوج از دست رفته پس از بیماری واسیب به ساختارهای نرم وسخت دهان میباشد.
ازاین ار سال1983 این کشور مقایسه کنیم،به فراگیری روزافزون این درمان پی می بریم. 
 
ایمپلنت های دندانی برای افرادی که یک یا چند دندان 
روتحقیقات مداوم وسایل تشخیصی،طراحی ایمپلنت ها،طرح درمانها،مواد وروشهای کاربردی مرتبا درحال تکاملندتا امکان موفقیت را افزایش دهند.اگر امار دومیلیون ایمپلنت کاشته شده در سال2013امریکا رابا امار سی وپنج هز
خود را از دست داده اند استفاده می شود. ایمپلنت دندانی بوسیله دندانپزشک با جراحی و بوسیله دریل در استخوان فک کار گذاشته می شود. پس از اینکه ایمپلنت به استخوان جوش خورد، مانند ریشه  دندان عمل می کند استخوان باید به اندازه کافی قوی باشد تا بتواند ایمپلنت دندان را نگه دارد. اگر تراکم استخوان کافی نباشد، ممکن است بوسیله روشی که به آن تقویت استخوان یا پیوند استخوان می گویند، نیاز به اضافه کردن و تقویت آن باشد. علاوه بر این، دندان های طبیعی و بافت های حامی نزدیک ایمپلنت نیز باید در سلامت خوبی باشند.
در نهایت پس از اتصال محکم ایمپلنت به استخوان مراحل قالب گیری و ساخت تاج ایمپلنت دندان به صورت تک دندان یا چند دندان و یا پروتز کامل انجام می شود.
 
•علل کاربرد وسیع ایمپلنت دندانی 
افزایش نیاز وکاربرد درمانهای مبتنی بر ایمپلنت حاصل چند عامل است:
1-افزایش جمعیت افراد مسن
2-افزایش شاخص دندانهای کشیده شده جوامع بشری
3-پیامدها وعوارض حاصل از شکست درمانهای متداول پروتز های ثابت
4-پیامدهای اناتومیکی ازدست دادن دندانها
5-کارایی کم پروتزهای متحرک
6-پیامدهای حاصله ازاستفاده طولانی مدت از پروتزهای متحرک
7-پیامدهای روحی-روانی درمانهای سنتی
8-نتایج موفقیت امیز  درمانهای ایمپلنت
9-افزایش اطمینان به درمان ایمپلنت
10-افزایش اگاهی عمومی جامعه
افزایش میانگین سن جوامع وافزایش تمایل به وضعیت دهانی-دندانی درسالهای اخیر...عامل مهمی در افزایش تمایل به درمان ایمپلنت بوده است.
 
•جنس ایمپلنت دندانی چیست( تیتانیوم) 
از اغاز درمانهای ایمپلنت دندان ،توجه خاصی به جنس ایمپلنت شد.شایعترین ماده ای که ایمپلنت ازان ساخته میشود تیتانیوم خالص میباشد که در4گرید وجود دارد که گرید1نرمترین وگرید4سخت ترین ان است .
علت ترکیب تیتانیوم با الومینیوم ووانادیوم،سخت تر کردن ان تا4برابر است.
 
•مکانیزم اتصال ایمپلنت دندان به استخوان یا استئواینتگریشن چیست؟
پس از قرار گیری ایمپلنت در استخوان فک،استخوان بر روی آن رشد کرده و به ایمپلنت متصل می شود.به فرایند اتصال استخوان به ایمپلنت،استئواینتگریشن می گویند.در صورتی که ارتباط استخوان با ایمپلنت به شکل مستقیم و کامل برقرار نشود،ایمپلنت در داخل استخوان لق می شود و کل درمان با شکست مواجه می گردد. 
 
•اجزا ایمپلنت دندان کدام است؟f 
ایمپلنت دندانی پیچی ساخته شده از جنس تایتانیوم است که در استخوان کاشته میشود.
اجزای تشکیل دهنده ایمپلنت شامل
ریشه(فیکسچر)
تاج(اباتمنت)
پیچ اتصال دهنده اباتمنت به فیکسچر 
زمان جوش خوردن ایمپلنت در فک بالا 5 ماه و در فک پایین 3 ماه است . 
در مواردی مثل پیوند استخران ،دسترسی به سینوس ، تراکم کم استخوان زمان انتظار بیشتر خواهد بود.
 
 
 
•مزایای ایمپلنت دندان چیست؟ 
1-حفظ استخوان:یک ایمپلنت داخل استخوانی می تواند پهنا و ارتفاع استخوان را تا زمانی که ایمپلنت به صورت سالم در استخوان قرار دارد،حفظ نماید.این در حالی است که یکی از مهم ترین عوارض از دست رفتن دندان ها ، تحلیل استخوان است 
3-حفظ زیبایی صورت:در موقع از دست رفتن دندان ها و استفاده از پروتز متحرک به دلیل تحلیل استخوان از زیبایی کاسته میشود،در صورت استفاده از ایمپلنت ها به دلیل این که می توان ساپورت بیشتری برای عضلات تامین کرد،زیبایی به صورت مطلوب تری تامین می شود. 
4-بهبود تکلم و جویدن: که معمولا هم به دلایل روانی(اعتماد به نفس بیشتر بیمار) و هم به دلایل بیومکانیک(گیرو ثبات بهتر پروتزها)حاصل می شود. 
5-کاهش اندازه پروتز:خصوصا در پروتزهای متحرک که با حذف قسمت هایی از پروتز می توان رضایت بیماران که اغلب خواهان پروتز هایی کوچک تر وسبک تر هستند تامین نمود.
6-بهبود ثبات و گیر پروتز های متحرک 
7-امکان استفاده از پروتز های ثابت به جای پروتز های متحرک
8-حذف نیاز به تغییر دندان های مجاور:در بریج های معمولی گاهی لازم می شوداز دندان های مجاور درحالی که سالم هستند و هیچ پوسیدگی یا ترمیم قبلی ندارند،به عنوان دندان پایه استفاده کنیم و روی آن ها تراش انجام دهیم،در حالی که با جایگزینی دندان های از دست رفته با ایمپلنت این مساله اتفاق نخواهد افتاد.
9-بهبود سلامت و وضعیت روانی بیمار 
 
•فرایند و مراحل ایمپلنت دندان 
زمان مورد نیاز برای تکمیل ایمپلنت و تاج دندان به عوامل زبادی بستگی دارد. هنگامی که روش رایج و متداول ایمپلنت به کار گرفته  شود، کمترین زمان برای تکمیل دوره ایمپلنت، در فک پایین تقریبا ۵ ماه و در فک بالا تقریبا ۶ ماه است که شامل جراحی ها و قرار دادن تاج دائمی می باشد. اما، این پروسه می تواند یک سال یا حتی بیش تر نیز طول بکشد، به ویژه اگر در ابتدا نیاز به ساخت استخوان باشد.
در روشی دیگر ایمپلنت و تاج دندان همزمان کار گذاشته می شوند. اگر دندان پزشک از ایمپلنت های کوچک (مینی) استفاده کند، آنها را مانند دندان مصنوعی، بریج و تاج در همان جلسه مراجعه قرار خواهد داد.
در روش متداول دو جراحی لازم است که بین آنها ۳ الی ۶ ماه فاصله می باشد. روند جراحی نخست به این صورت است که برش کوچکی در لثه (جایی که قرار است ایمپلنت کار گذاشته شود) ایجاد می شود. در استخوان بوسیله دریل یک سوراخ ایجاد شده و ایمپلنت درون سوراخ قرار می گیرد، سپس لثه بخیه زده می شود.
پس از اتمام دوره بهبودی جراحی نخست، نوبت به جراحی دوم می رسد. جراحی دوم شامل یک برش جدید برای نمایان شدن و آشکار شدن ایمپلنت می باشد. یک کلار(Collar) که به آن هیلینگ کپ می گویند، در قسمت بالایی ایمپلنت پیچ می شود که به ترمیم بافت های اطراف لثه کمک می کند. پس از چند هفته، هیلینگ کپ برداشته می شود و اباتمنت بر روی ایمپلنت پیچ می شود.
امروزه گاهی اوقات از روند و پروسه ی تک مرحله ای استفاده می شود که در آن دندان پزشک می تواند تمام مراحل ایمپلنت، اباتمنت و تاج دندان دائمی یا بریج را در یک جلسه انجام دهد. 
 
•مشاوره اولیه برای ایمپلنت دندان
قبل از هر کاری، شما یک متخصص دندان، که آموزش های عالی و حرفه ای در زمینه ترمیم دندان بوسیله ایمپلنت را دیده است را ملاقات خواهید کرد. دندان پزشک شما یک معاینه جامع و کامل انجام خواهد داد. طی معاینه، او پیشینه پزشکی و دندان پزشکی شما را مرور خواهد کرد، از دندان شما عکس خواهد گرفت، و از دندان و لثه شما قالب گیری خواهد کرد تا بتواند مدل آن را بسازد. در برخی موارد، ممکن است دکتر از شما بخواهد تا از دندان خود سی تی اسکن تهیه کنید. سی تی اسکن به دکتر شما این امکان را می دهد تا بتواند میزان استخوان موجود در فک برای نگهداری ایمپلنت را تشخیص دهد. سی تی اسکن همچنین جای اعصاب و سینوس ها که بالای دندان های بالایی قرار دارند را نشان خواهد داد که باعث جلوگیری از آسیب به آنها حین جراحی می شود.
اگر عکس دندان نشان دهد که فک شما تراکم استخوان کافی برای نگه داشتن و تحمل ایمپلنت را ندارد، دندان پزشک شما گزینه هایی برای ساخت و افزایش تراکم استخوان را مطرح می کند که شامل پیوند استخوان یا دیسترکشن(Distraction) استخوان می باشد. پیوند استخوان عبارت است از اضافه کردن پودر استخوان به فک. Distraction روشی است که بوسیله جراحی در جاهایی که استخوان بیش¬تری مورد نیاز است، با جدا کردن استخوان¬ موجود بوسیله ی پین و پیچ، باعث رشد و تولید استخوان بیشتر توسط بدن می شود.
اگر شما به یکی از این روش ها نیاز پیدا کنید، بین ۴ تا ۱۲ ماه طول می کشد تا استخوان آماده ی ایمپلنت شود. 
 
•جراحی اول – قراردادن ایمپلنت دندان 
هنگامی که استخوان کافی دارید تا ایمپلنت دندان را به خوبی نگه دارد، برای مرحله اول که شامل کاشت ایمپلنت یا چندین ایمپلنت است آماده هستید. یک پریودنتیست، جراح دهان و دندان یا دندان پزشک عمومی که در زمینه انجام ایمپلنتولوژی مهارت داشته باشد، این مرحله را انجام می دهد. کاربرد ایمپلنت به عنوان ریشه ی دندان رایج ترین نوع ایمپلنت است. ایمپلنت در استخوان فک و در جای خالی دندان از دست رفته قرار داده می شود.
پس از جراحی اول، متخصص ۴ الی ۵ ماه (اگر ایمپلنت در فک پایین کار گذاشته شده باشد) و ۶ الی ۷ ماه (اگر ایمپلنت در فک بالا کار گذاشته شده باشد) صبر خواهد کرد. در این مدت استخوان و ایمپلنت باهم آمیخته شده و به عبارتی جوش می خورند. 
 
•جراحی دوم و قراردادن هیلینگ کلار یا تاج دندان 
هنگامی که ایمپلنت با استخوان آمیخته شده و یکی شدند، می توانید برای جراحی دوم اقدام کنید. دندانپزشک شما با گرفتن عکس از دندانتان تایید خواهد کرد که آیا ایمپلنت آماده جراحی دوم هست یا نه. این جراحی نسبت به جراحی اول ساده تر است. برش جدیدی در لثه داده می شود تا سر ایمپلنت ها نمایان گردد.
پس از نمایان شدن سر ایمپلنت، یک کلار که به آن هیلینگ کپ میگویند، روی آن قرار می گیرد. کلار به بافت لثه کمک می کند تا به درستی ترمیم شود. کلار قطعه گردی از فلز است که لثه را از سر ایمپلنت دور نگه می دارد. کلار به مدت ۱۰ الی ۱۴ روز روی ایمپلنت قرار دارد. اگر از دندان مصنوعی متحرک استفاده می کردید، دندان پزشک شما آن را با این شرایط سازگار می کند.در نتیجه می توانید در این مدت از آن استفاده کنید.
پس از اینکه بافت لثه ی اطراف کلار ترمیم شد، کلار برداشته می شود. سپس یک اباتمنت داخل ایمپلنت پیچ می شود.
یک اباتمنت و تاج موقت روی ایمپلنت قرار داده می شود. اباتمنت بوسیله ابزاری مخصوص روی ایمپلنت پیچ شده و محکم می شود به طوری که شل نشود. پس از اتصال اباتمنت به ایمپلنت، تاج دندان روی اباتمنت قرار می گیرد. در بعضی موارد، ممکن است اباتمنت و تاج پس از نمایان شدن سر ایمپلت در جراحی دوم همزمان کار گذاشته شود که دیگر نیازی به هیلینگ کپ نخواهید داشت.
تاج موقت به مدت چهار تا شش هفته قرار خواهد داشت. لثه اطراف آن التیام می یابد و مانند لثه اطراف دندان های طبیعی شما خواهد شد. تاج موقت نسبت به تاج دائمی از مواد نرم تری ساخته شده است. مواد نر -تر به محافظت از ایمپلنت در برابر فشار ناشی از جویدن کمک می کند و به استخوان فک فرصت می دهد تا به تدریج قوی تر شود و استحکام یابد. 
 
•قراردادن تاج دائمی بر روی ایمپلنت دندان 
هنگامی که شما تاج موقت خود را در دهان دارید، تاج دائمی شما ساخته خواهد شد. ساخته شدن تاج دائمی ممکن است ۲ تا ۳ هفته یا کمتر طول بکشد. تاج دائمی از روی فرم دندان ها و بافت لثه ی شما که شامل اباتمنت است ساخته می شود.
تاج را می توان به اباتمنت سمان (چسباندن) یا پیچ کرد.
تاجی که بوسیله سمان کردن در جایش قرار گیرد جلوه بهتری دارد، زیرا برای پیچ کردن تاج یک روزنه لازم است درحالیکه در سمان کردن مورد نیاز نیست و در تاج دیده نمی شود. اما، اگر دندان پزشک شما بخواهد تاج را بردارد یا به ایمپلنت یا بافت لثه دسترسی پیدا کند، تاج هایی که بوسیله پیچ کردن در محل نصب شده باشند بهتر هستند و راحت تر این امکان را برای پزشک شما فراهم می کنند. 
 
•مراقبت و نگهداری از ایمپلنت 
مراقبت و نگهداری از ایمپلنت دندان دقیقا شبیه به نگهداری دندان های طبیعیتان است. بسیار مهم است که روزانه مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. اگر مشکلی داشتید، پیش از نوبت چکاپ ۶ ماهه به دندان پزشک خود مراجعه کنید. پی از جراحی ایمپلنت تا مدتی شما نیاز به مراقبت های خاصی خواهید داشت که برای مطالعه بیشتر می توانید به صفحه مراقبت های ایمپلنت مراجعه نمایید. 
 
•عوارض احتمالی ایمپلنت دندان
علاوه بر ریسک های جراحی، این امکان نیز وجود دارد که ایمپلنت موفقیت آمیز نبوده یا خراب شود. اگر ایمپلنت عفونت کند که بسیار نادر است یا اینکه بایت دندان ها به درستی تنطیم نشده باشد، ایمپلنت موفقی نبوده است. به علاوه، آسیاب کردن بوسیله دندان ها فشار زیادی بر ایمپلنت وارد می کند که ممکن است باعث تضعیف استخوان و شکسته شدن ایمپلنت و خراب شدن آن شود.
باید بدانید که وقتی ایمپلنت برای دندان های پایین استفاده می شود، هنگام سوراخ کردن استخوان برای قرار دادن ایمپلنت عصبی که در سرتاسر فک پایین وجود دارد در برخی موارد ممکن است آسیب ببیند و این ممکن است باعث بی حس شدن یا مورمور شدن(سوزش) شود. این موارد در صورت بروز معمولا در قسمت پایین لب، چانه یا یک طرف زبان می باشند. این کرختی و بی حسی می تواند به صورت موقت و تا زمانی باشد که عصب بهبود یابد، یا به صورت دائمی باشد. اما آسیب دیدن عصب رایج نیست. عکس و سی¬تی اسکن به دندان پزشک شما کمک می کند تا تشخیص دهد عصب کجا قرار دارد که احتمال آسیب دیدن آن را به حداقل می رساند.
در فک بالا، این ریسک وجود دارد که هنگام سوراخ کردن استخوان فک یکی از سینوس ها یا حفره بینی شما سوراخ شده و آسیب ببیند که ممکن است باعث عفونت شود. برای کمک به دندان پزشک شما در تشخیص محل قرارگرفتن سینوس ها و عصب ها، پیش از عمل جراحی شما یک عکس (x-Ray) مخصوص گرفته خواهد شد. 
 
•از ایمپلنت خود چه انتظاراتی می توانید داشته باشید؟ 
ایمپلنت دندان مانند دندان طبیعی شما به نظر می رسد و کار خواهد کرد. هرچند در برخی از بیماران اینکه ایمپلنت دقیقا مانند دندان طبیعی به نظر برسد ممکن است کاری سخت باشد. چراکه در برخی موارد به دلیل میزان استخوانی که دارید(تراکم استخوان) و مقداری که 
نیاز است تا ایمپلنت کار گذاشته شود و به طور صحیح کار کند، ممکن است ایمپلنت شما به صورت مستقیم قرار نگیرد و زاویه دار کار گذاشته شود.
تاج دندان می تواند پهن تر ساخته شود تا فاصله بین دندان ها را بپوشاند. مطالعات انجام شده تا کنون نشان داده اند که دوام و عمر مفید این ایمپلنت دندان می تواند تا ۲۵ سال باشد. 
 
•عوارض ایمپلنت در هفته اول 
عوارض موقتی ایمپلنت در طول هفته اول
۱ –  لق شدن مختصر دندان کنارایمپلنت (این امر بعد از سه هفته تا یک ماه به حالت طبیعی خود برمی گردد.) 
۲ –   درد که امری اجتناب ناپذیر است و بسته به سختی جراحی و خصوصیات افراد کم یا زیاد می باشد ولی در هر صورت بهترین راه کنترل درد استفاده از مسکن یک ساعت قبل از جراحی می باشد . ( دو عدد ژلوفن ۴۰۰ میلی گرم با هم )
معمولا درد فقط سه یا چهار روز اول بعد از کاشت دندان می باشد .
در مورد ایمپلنت های بدون جراحی به دلیل باز نشدن لثه به میزان وسیع درد بسیار کمی وجود خواهد داشت که حتی نیاز به مسکن نیست . 
۳ –  تورم بعد از گذاشتن ایمپلنت در بعضی بیماران وجود دارد و در موارد جراحی پیوند استخوان احتمال کبودی نیز می رود که معمولا این عوارض ایمپلنت از روز بعد از کاشت ایمپلنت شروع می شود و پس از یک هفته بهبودی کامل می یابد. 
۴ –    در بعضی از موارد (مواردی که ارتفاع استخوان فک پایین بسیار کم می باشد) ممکن است گزگز و یا بی حسی گوشه ی لب مشاهده شود که امری عادی است و پس از گذشت زمان بهبود می یابد. 
 
•.مراقبت های ایمپلنت دندان – قبل از عمل 
بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون ( مانند: آسپرین یا وارفارین ) استفاده می‌کنند بایستی ۳ الی ۵ روز قبل از عمل جراحی تحت نظر پزشک معالج خود دارو را قطع کنند.یک ساعت قبل از جراحی باید مسکن قوی(مثل دو عدد قرص ژلوفن ۴۰۰ میلی‌گرم) استفاده شود. 
استفاده از دهانشویه کلرهگزیدین سه بار در روز از سه روز قبل از کاشت ایمپلنت دندان (روش استفاده:پس از میل کردن هر وعده غذایی مسواک بزنید و پس‌ازآن به‌اندازه یک درب دهان‌شویه بدون رقیق کردن به مدت یک دقیقه دردهان بچرخانید و تا یک ساعت پس‌ازآن دهانتان را آب نزنید و غذایی میل نکنید.) 
استفاده از آنتی‌بیوتیک در صورت تجویز توسط دندان‌پزشکان 
در نظر گرفتن هدف درمان های نوین دندانپزشکی بازگرداندن وضعیت بیمار به شرایط طبیعی ازنظر فانکشن،راحتی،زیبایی،تکلم وسلامت بافتهای دهان است.
انچه درمانهای ایمپلنت را این چنین جذاب کرده است،توانایی ان دربازسازی نسوج از دست رفته پس از بیماری واسیب به ساختارهای نرم وسخت دهان میباشد.
ازاین ار سال1983 این کشور مقایسه کنیم،به فراگیری روزافزون این درمان پی میبریم. 
ایمپلنت های دندانی برای افرادی که یک یا چند دندان 
روتحقیقات مداوم،وسایل تشخیصی،طراحی ایمپلنت ها،طرح درمانها،مواد وروشهای کاربردی مرتبا درحال تکاملندتا امکان موفقیت را افزایش دهند.اگر امار دومیلیون ایمپلنت کاشته شده در سال2013امریکا رابا امار سی وپنج هز
 
خود را از دست داده اند استفاده می شود. ایمپلنت دندانی بوسیله دندانپزشک با جراحی و بوسیله دریل در استخوان فک کار گذاشته می شود. پس از اینکه ایمپلنت به استخوان جوش خورد، مانند ریشه  دندان عمل می کند استخوان باید به اندازه کافی قوی باشد تا بتواند ایمپلنت دندان را نگه دارد. اگر تراکم استخوان کافی نباشد، ممکن است بوسیله روشی که به آن تقویت استخوان یا پیوند استخوان می گویند، نیاز به اضافه کردن و تقویت آن باشد. علاوه بر این، دندان های طبیعی و بافت های حامی نزدیک ایمپلنت نیز باید در سلامت خوبی باشند.
در نهایت پس از اتصال محکم ایمپلنت به استخوان مراحل قالب گیری و ساخت تاج ایمپلنت دندان به صورت تک دندان یا چند دندان و یا پروتز کامل انجام می شود.
 
•علل کاربرد وسیع ایمپلنت دندانی 
افزایش نیاز وکاربرد درمانهای مبتنی بر ایمپلنت حاصل چند عامل است:
1-افزایش جمعیت افراد مسن
2-افزایش شاخص دندانهای کشیده شده جوامع بشری
3-پیامدها وعوارض حاصل از شکست درمانهای متداول پروتز های ثابت
4-پیامدهای اناتومیکی ازدست دادن دندانها
5-کارایی کم پروتزهای متحرک
6-پیامدهای حاصله ازاستفاده طولانی مدت از پروتزهای متحرک
7-پیامدهای روحی-روانی درمانهای سنتی
8-نتایج موفقیت امیز  درمانهای ایمپلنت
9-افزایش اطمینان به درمان ایمپلنت
10-افزایش اگاهی عمومی جامعه
افزایش میانگین سن جوامع وافزایش تمایل به وضعیت دهانی-دندانی درسالهای اخیر...عامل مهمی در افزایش تمایل به درمان ایمپلنت بوده است.
 
•جنس ایمپلنت دندانی چیست( تیتانیوم) 
از اغاز درمانهای ایمپلنت دندان ،توجه خاصی به جنس ایمپلنت شد.شایعترین ماده ای که ایمپلنت ازان ساخته میشود تیتانیوم خالص میباشد که در4گرید وجود دارد که گرید1نرمترین وگرید4سخت ترین ان است .
علت ترکیب تیتانیوم با الومینیوم ووانادیوم،سخت تر کردن ان تا4برابر است. 
 
•مکانیزم اتصال ایمپلنت دندان به استخوان یا استئواینتگریشن چیست؟
پس از قرار گیری ایمپلنت در استخوان فک،استخوان بر روی آن رشد کرده و به ایمپلنت متصل می شود.به فرایند اتصال استخوان به ایمپلنت،استئواینتگریشن می گویند.در صورتی که ارتباط استخوان با ایمپلنت به شکل مستقیم و کامل برقرار نشود،ایمپلنت در داخل استخوان لق می شود و کل درمان با شکست مواجه می گردد. 
 
•اجزا ایمپلنت دندان کدام است؟f 
ایمپلنت دندانی پیچی ساخته شده از جنس تایتانیوم است که در استخوان کاشته میشود.
اجزای تشکیل دهنده ایمپلنت شامل
ریشه(فیکسچر)
تاج(اباتمنت)
پیچ اتصال دهنده اباتمنت به فیکسچر 
زمان جوش خوردن ایمپلنت در فک بالا 5 ماه و در فک پایین 3 ماه است . 
در مواردی مثل پیوند استخران ،دسترسی به سینوس ، تراکم کم استخوان زمان انتظار بیشتر خواهد بود.
 
•مزایای ایمپلنت دندان چیست؟ 
1-حفظ استخوان:یک ایمپلنت داخل استخوانی می تواند پهنا و ارتفاع استخوان را تا زمانی که ایمپلنت به صورت سالم در استخوان قرار دارد،حفظ نماید.این در حالی است که یکی از مهم ترین عوارض از دست رفتن دندان ها ، تحلیل استخوان است 
3-حفظ زیبایی صورت:در موقع از دست رفتن دندان ها و استفاده از پروتز متحرک به دلیل تحلیل استخوان از زیبایی کاسته میشود،در صورت استفاده از ایمپلنت ها به دلیل این که می توان ساپورت بیشتری برای عضلات تامین کرد،زیبایی به صورت مطلوب تری تامین می شود. 
4-بهبود تکلم و جویدن: که معمولا هم به دلایل روانی(اعتماد به نفس بیشتر بیمار) و هم به دلایل بیومکانیک(گیرو ثبات بهتر پروتزها)حاصل می شود. 
5-کاهش اندازه پروتز:خصوصا در پروتزهای متحرک که با حذف قسمت هایی از پروتز می توان رضایت بیماران که اغلب خواهان پروتز هایی کوچک تر وسبک تر هستند تامین نمود.
6-بهبود ثبات و گیر پروتز های متحرک 
7-امکان استفاده از پروتز های ثابت به جای پروتز های متحرک
8-حذف نیاز به تغییر دندان های مجاور:در بریج های معمولی گاهی لازم می شوداز دندان های مجاور درحالی که سالم هستند و هیچ پوسیدگی یا ترمیم قبلی ندارند،به عنوان دندان پایه استفاده کنیم و روی آن ها تراش انجام دهیم،در حالی که با جایگزینی دندان های از دست رفته با ایمپلنت این مساله اتفاق نخواهد افتاد.
9-بهبود سلامت و وضعیت روانی بیمار 
 
•فرایند و مراحل ایمپلنت دندان 
زمان مورد نیاز برای تکمیل ایمپلنت و تاج دندان به عوامل زبادی بستگی دارد. هنگامی که روش رایج و متداول ایمپلنت به کار گرفته  شود، کمترین زمان برای تکمیل دوره ایمپلنت، در فک پایین تقریبا ۵ ماه و در فک بالا تقریبا ۶ ماه است که شامل جراحی ها و قرار دادن تاج دائمی می باشد. اما، این پروسه می تواند یک سال یا حتی بیش تر نیز طول بکشد، به ویژه اگر در ابتدا نیاز به ساخت استخوان باشد.
در روشی دیگر ایمپلنت و تاج دندان همزمان کار گذاشته می شوند. اگر دندان پزشک از ایمپلنت های کوچک (مینی) استفاده کند، آنها را مانند دندان مصنوعی، بریج و تاج در همان جلسه مراجعه قرار خواهد داد.
 
در روش متداول دو جراحی لازم است که بین آنها ۳ الی ۶ ماه فاصله می باشد. روند جراحی نخست به این صورت است که برش کوچکی در لثه (جایی که قرار است ایمپلنت کار گذاشته شود) ایجاد می شود. در استخوان بوسیله دریل یک سوراخ ایجاد شده و ایمپلنت درون سوراخ قرار می گیرد، سپس لثه بخیه زده می شود.
پس از اتمام دوره بهبودی جراحی نخست، نوبت به جراحی دوم می رسد. جراحی دوم شامل یک برش جدید برای نمایان شدن و آشکار شدن ایمپلنت می باشد. یک کلار(Collar) که به آن هیلینگ کپ می گویند، در قسمت بالایی ایمپلنت پیچ می شود که به ترمیم بافت های اطراف لثه کمک می کند. پس از چند هفته، هیلینگ کپ برداشته می شود و اباتمنت بر روی ایمپلنت پیچ می شود.
امروزه گاهی اوقات از روند و پروسه ی تک مرحله ای استفاده می شود که در آن دندان پزشک می تواند تمام مراحل ایمپلنت، اباتمنت و تاج دندان دائمی یا بریج را در یک جلسه انجام دهد. 
 
•مشاوره اولیه برای ایمپلنت دندان
قبل از هر کاری، شما یک متخصص دندان، که آموزش های عالی و حرفه ای در زمینه ترمیم دندان بوسیله ایمپلنت را دیده است را ملاقات خواهید کرد. دندان پزشک شما یک معاینه جامع و کامل انجام خواهد داد. طی معاینه، او پیشینه پزشکی و دندان پزشکی شما را مرور خواهد کرد، از دندان شما عکس خواهد گرفت، و از دندان و لثه شما قالب گیری خواهد کرد تا بتواند مدل آن را بسازد. در برخی موارد، ممکن است دکتر از شما بخواهد تا از دندان خود سی تی اسکن تهیه کنید. سی تی اسکن به دکتر شما این امکان را می دهد تا بتواند میزان استخوان موجود در فک برای نگهداری ایمپلنت را تشخیص دهد. سی تی اسکن همچنین جای اعصاب و سینوس ها که بالای دندان های بالایی قرار دارند را نشان خواهد داد که باعث جلوگیری از آسیب به آنها حین جراحی می شود.
اگر عکس دندان نشان دهد که فک شما تراکم استخوان کافی برای نگه داشتن و تحمل ایمپلنت را ندارد، دندان پزشک شما گزینه هایی برای ساخت و افزایش تراکم استخوان را مطرح می کند که شامل پیوند استخوان یا دیسترکشن(Distraction) استخوان می باشد. پیوند استخوان عبارت است از اضافه کردن پودر استخوان به فک. Distraction روشی است که بوسیله جراحی در جاهایی که استخوان بیش¬تری مورد نیاز است، با جدا کردن استخوان¬ موجود بوسیله ی پین و پیچ، باعث رشد و تولید استخوان بیشتر توسط بدن می شود.
اگر شما به یکی از این روش ها نیاز پیدا کنید، بین ۴ تا ۱۲ ماه طول می کشد تا استخوان آماده ی ایمپلنت شود. 
 
•جراحی اول – قراردادن ایمپلنت دندان 
هنگامی که استخوان کافی دارید تا ایمپلنت دندان را به خوبی نگه دارد، برای مرحله اول که شامل کاشت ایمپلنت یا چندین ایمپلنت است آماده هستید. یک پریودنتیست، جراح دهان و دندان یا دندان پزشک عمومی که در زمینه انجام ایمپلنتولوژی مهارت داشته باشد، این مرحله را انجام می دهد. کاربرد ایمپلنت به عنوان ریشه ی دندان رایج ترین نوع ایمپلنت است. ایمپلنت در استخوان فک و در جای خالی دندان از دست رفته قرار داده می شود.
پس از جراحی اول، متخصص ۴ الی ۵ ماه (اگر ایمپلنت در فک پایین کار گذاشته شده باشد) و ۶ الی ۷ ماه (اگر ایمپلنت در فک بالا کار گذاشته شده باشد) صبر خواهد کرد. در این مدت استخوان و ایمپلنت باهم آمیخته شده و به عبارتی جوش می خورند. 
 
•جراحی دوم و قراردادن هیلینگ کلار یا تاج دندان 
هنگامی که ایمپلنت با استخوان آمیخته شده و یکی شدند، می توانید برای جراحی دوم اقدام کنید. دندانپزشک شما با گرفتن عکس از دندانتان تایید خواهد کرد که آیا ایمپلنت آماده جراحی دوم هست یا نه. این جراحی نسبت به جراحی اول ساده تر است. برش جدیدی در لثه داده می شود تا سر ایمپلنت ها نمایان گردد.
پس از نمایان شدن سر ایمپلنت، یک کلار که به آن هیلینگ کپ میگویند، روی آن قرار می گیرد. کلار به بافت لثه کمک می کند تا به درستی ترمیم شود. کلار قطعه گردی از فلز است که لثه را از سر ایمپلنت دور نگه می دارد. کلار به مدت ۱۰ الی ۱۴ روز روی ایمپلنت قرار دارد. اگر از دندان مصنوعی متحرک استفاده می کردید، دندان پزشک شما آن را با این شرایط سازگار می کند.در نتیجه می توانید در این مدت از آن استفاده کنید.
پس از اینکه بافت لثه ی اطراف کلار ترمیم شد، کلار برداشته می شود. سپس یک اباتمنت داخل ایمپلنت پیچ می شود.
یک اباتمنت و تاج موقت روی ایمپلنت قرار داده می شود. اباتمنت بوسیله ابزاری مخصوص روی ایمپلنت پیچ شده و محکم می شود به طوری که شل نشود. پس از اتصال اباتمنت به ایمپلنت، تاج دندان روی اباتمنت قرار می گیرد. در بعضی موارد، ممکن است اباتمنت و تاج پس از نمایان شدن سر ایمپلت در جراحی دوم همزمان کار گذاشته شود که دیگر نیازی به هیلینگ کپ نخواهید داشت.
تاج موقت به مدت چهار تا شش هفته قرار خواهد داشت. لثه اطراف آن التیام می یابد و مانند لثه اطراف دندان های طبیعی شما خواهد شد. تاج موقت نسبت به تاج دائمی از مواد نرم تری ساخته شده است. مواد نر -تر به محافظت از ایمپلنت در برابر فشار ناشی از جویدن کمک می کند و به استخوان فک فرصت می دهد تا به تدریج قوی تر شود و استحکام یابد. 
 
•قراردادن تاج دائمی بر روی ایمپلنت دندان 
هنگامی که شما تاج موقت خود را در دهان دارید، تاج دائمی شما ساخته خواهد شد. ساخته شدن تاج دائمی ممکن است ۲ تا ۳ هفته یا کمتر طول بکشد. تاج دائمی از روی فرم دندان ها و بافت لثه ی شما که شامل اباتمنت است ساخته می شود.
تاج را می توان به اباتمنت سمان (چسباندن) یا پیچ کرد.
تاجی که بوسیله سمان کردن در جایش قرار گیرد جلوه بهتری دارد، زیرا برای پیچ کردن تاج یک روزنه لازم است درحالیکه در سمان کردن مورد نیاز نیست و در تاج دیده نمی شود. اما، اگر دندان پزشک شما بخواهد تاج را بردارد یا به ایمپلنت یا بافت لثه دسترسی پیدا کند، تاج هایی که بوسیله پیچ کردن در محل نصب شده باشند بهتر هستند و راحت تر این امکان را برای پزشک شما فراهم می کنند. 
 
•مراقبت و نگهداری از ایمپلنت 
مراقبت و نگهداری از ایمپلنت دندان دقیقا شبیه به نگهداری دندان های طبیعیتان است. بسیار مهم است که روزانه مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. اگر مشکلی داشتید، پیش از نوبت چکاپ ۶ ماهه به دندان پزشک خود مراجعه کنید. پی از جراحی ایمپلنت تا مدتی شما نیاز به مراقبت های خاصی خواهید داشت که برای مطالعه بیشتر می توانید به صفحه مراقبت های ایمپلنت مراجعه نمایید. 
 
•عوارض احتمالی ایمپلنت دندان 
علاوه بر ریسک های جراحی، این امکان نیز وجود دارد که ایمپلنت موفقیت آمیز نبوده یا خراب شود. اگر ایمپلنت عفونت کند که بسیار نادر است یا اینکه بایت دندان ها به درستی تنطیم نشده باشد، ایمپلنت موفقی نبوده است. به علاوه، آسیاب کردن بوسیله دندان ها فشار زیادی بر ایمپلنت وارد می کند که ممکن است باعث تضعیف استخوان و شکسته شدن ایمپلنت و خراب شدن آن شود.
باید بدانید که وقتی ایمپلنت برای دندان های پایین استفاده می شود، هنگام سوراخ کردن استخوان برای قرار دادن ایمپلنت عصبی که در سرتاسر فک پایین وجود دارد در برخی موارد ممکن است آسیب ببیند و این ممکن است باعث بی حس شدن یا مورمور شدن(سوزش) شود. این موارد در صورت بروز معمولا در قسمت پایین لب، چانه یا یک طرف زبان می باشند. این کرختی و بی حسی می تواند به صورت موقت و تا زمانی باشد که عصب بهبود یابد، یا به صورت دائمی باشد. اما آسیب دیدن عصب رایج نیست. عکس و سی¬تی اسکن به دندان پزشک شما کمک می کند تا تشخیص دهد عصب کجا قرار دارد که احتمال آسیب دیدن آن را به حداقل می رساند.
در فک بالا، این ریسک وجود دارد که هنگام سوراخ کردن استخوان فک یکی از سینوس ها یا حفره بینی شما سوراخ شده و آسیب ببیند که ممکن است باعث عفونت شود. برای کمک به دندان پزشک شما در تشخیص محل قرارگرفتن سینوس ها و عصب ها، پیش از عمل جراحی شما یک عکس (x-Ray) مخصوص گرفته خواهد شد. 
 
•از ایمپلنت خود چه انتظاراتی می توانید داشته باشید؟ 
ایمپلنت دندان مانند دندان طبیعی شما به نظر می رسد و کار خواهد کرد. هرچند در برخی از بیماران اینکه ایمپلنت دقیقا مانند دندان طبیعی به نظر برسد ممکن است کاری سخت باشد. چراکه در برخی موارد به دلیل میزان استخوانی که دارید(تراکم استخوان) و مقداری که 
نیاز است تا ایمپلنت کار گذاشته شود و به طور صحیح کار کند، ممکن است ایمپلنت شما به صورت مستقیم قرار نگیرد و زاویه دار کار گذاشته شود.
تاج دندان می تواند پهن تر ساخته شود تا فاصله بین دندان ها را بپوشاند. مطالعات انجام شده تا کنون نشان داده اند که دوام و عمر مفید این ایمپلنت دندان می تواند تا ۲۵ سال باشد. 
 
•عوارض ایمپلنت در هفته اول 
عوارض موقتی ایمپلنت در طول هفته اول
۱ –  لق شدن مختصر دندان کنارایمپلنت (این امر بعد از سه هفته تا یک ماه به حالت طبیعی خود برمی گردد.) 
۲ –   درد که امری اجتناب ناپذیر است و بسته به سختی جراحی و خصوصیات افراد کم یا زیاد می باشد ولی در هر صورت بهترین راه کنترل درد استفاده از مسکن یک ساعت قبل از جراحی می باشد . ( دو عدد ژلوفن ۴۰۰ میلی گرم با هم )
معمولا درد فقط سه یا چهار روز اول بعد از کاشت دندان می باشد .
در مورد ایمپلنت های بدون جراحی به دلیل باز نشدن لثه به میزان وسیع درد بسیار کمی وجود خواهد داشت که حتی نیاز به مسکن نیست . 
۳ –  تورم بعد از گذاشتن ایمپلنت در بعضی بیماران وجود دارد و در موارد جراحی پیوند استخوان احتمال کبودی نیز می رود که معمولا این عوارض ایمپلنت از روز بعد از کاشت ایمپلنت شروع می شود و پس از یک هفته بهبودی کامل می یابد.
۴ – در بعضی از موارد (مواردی که ارتفاع استخوان فک پایین بسیار کم می باشد) ممکن است گزگز و یا بی حسی گوشه ی لب مشاهده شود که امری عادی است و پس از گذشت زمان بهبود می یابد. 
 
•.مراقبت های ایمپلنت دندان – قبل از عمل 
بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون ( مانند: آسپرین یا وارفارین ) استفاده می‌کنند بایستی ۳ الی ۵ روز قبل از عمل جراحی تحت نظر پزشک معالج خود دارو را قطع کنند.یک ساعت قبل از جراحی باید مسکن قوی(مثل دو عدد قرص ژلوفن ۴۰۰ میلی‌گرم) استفاده شود. 
استفاده از دهانشویه کلرهگزیدین سه بار در روز از سه روز قبل از کاشت ایمپلنت دندان (روش استفاده:پس از میل کردن هر وعده غذایی مسواک بزنید و پس‌ازآن به‌اندازه یک درب دهان‌شویه بدون رقیق کردن به مدت یک دقیقه دردهان بچرخانید و تا یک ساعت پس‌ازآن دهانتان را آب نزنید و غذایی میل نکنید.) 
استفاده از آنتی‌بیوتیک در صورت تجویز توسط دندان‌پزشکان 
تورم احتمالی ناحیه ایمپلنت دندان از روز بعد از کاشت ایمپلنت به مدت ۵ روز(البته این تورم بدون درد است.)
مراقبت های ایمپلنت دندان – بعد از عمل 
استفاده از دهان‌شویه کلرهگزیدین دو بار در روز از روز بعد از کاشت ایمپلنت دندان به مدت یک روز(روش استفاده:پس از میل کردن هر وعده غذایی مسواک بزنید و پس‌ازآن به‌اندازه یک درب دهان‌شویه بدون رقیق کردن به مدت یک دقیقه دردهان بچرخانید و تا یک ساعت پس‌ازآن دهانتان را آب نزنید و غذایی میل نکنید.) 
درصورتی‌که داروی آنتی‌بیوتیک برای شما تجویزشده در اولین فرصت استفاده نموده و طبق دستور ادامه دهید. 
استفاده از مسکن تا دو روز اول بعد از کاشت ایمپلنت دندان جهت کاهش درد توصیه می‌شود. 
از تف کردن پرهیز نمایید و درهرصورت آب دهان را ببلعید. 
دو ساعت بعد از جراحی غذا خوردن مانعی نداشته، اما سعی نمایید به مدت ۲۴ ساعت غذا سرد و رقیق میل نمایید. بعدازاین مدت خوردن غذاهای گرم هیچ‌گونه مانعی نداشته اما به مدت یک هفته از خوردن غذاهای جویدنی پرهیز کنید. 
از مکیدن و استفاده کردن نی برای خوردن و آشامیدن پرهیز نمایید. 
از کشیدن سیگار حداقل به مدت یک هفته خودداری نمایید. 
مراقبت ایمپلنت به همراه پیوند استخوان : بهتر است روز اول جراحی، تا قبل از خواب با فواصل زمانی ۱۵ دقیقه از کمپرس یخ استفاده نمایید و پس‌فردای روز جراحی نیز کمپرس گرم هر ۱۵ دقیقه تجویز می‌گردد. 
مراقبت ایمپلنت ازنظر مسواک زدن : در روز جراحی ایمپلنت نواحی دیگر دهان مسواک زده شود و ناحیه ایمپلنت شده تا سه روز فقط با دهان‌شویه تمیز شود.از روز سوم یا از مسواک اسفنجی استفاده شود و یا با پنبه آغشته به کلرهگزیدین آرام محل کاشت ایمپلنت را تمیز نمایید،چون تمیز بودن لثه دور ایمپلنت تأثیر بسیار زیادی در کاهش درد و سرعت ترمیم لثه دارد. 
تورم در هفته اول طبیعی بوده. همچنین درد و تب مختصر نیز بعد از جراحی معمولاً وجود خواهد داشت. درصورتی‌که شرایطی غیر از مسائل فوق وجود داشت، بیمار نیازمند مراجعه و یا تماس با کلینیک است. 
در صورتی که در جراحی، پیوند استخوان استفاده شود سعی کنید تا دو هفته از آن قسمت از دهان استفاده نکنید و از در طول این مدت از غذای نرم استفاده نمایید.
 
•مراقبت های پس از برداشتن بخیهه
بعد از باز كردن بخيه­ها، مسواك زدن و نخ كشيدن را با روشي كه در جلسه ي قبل از جراحي به شما آموزش داده شده است آغاز نماييد. بهتر است مسواك زدن از اين تاريخ به مدت ۵ روز به آرامي ولي با روش صحيح انجام گردد. پس از آن بدون هيچگونه نگراني با فشار طبيعي در ناحيه ي لبه ي لثه اين عمل را ادامه دهيد. 
حذف پلاك ميكروبي كه عامل اصلي بيماري هاي لثه و ايمپلنت است بعد از درمان ضرورت كامل دارد. اين امر جز با مسواك زدن و استفاده درست از نخ دندان تحقق نمي­يابد. هرگونه كوتاهي در اين امر ترميم را به تعويق انداخته و در بهبود كامل بيماري اختلال ايجاد مي كند. 
 
•بهترین روش درمانی برای یک دندان کشیده شده ایمپلنت است
گزینه های متعددی برای این منظور در دسترس است: الف) ایمپلنت در فضای بی دندان قرار داده میشود ،سپس یک روکش روی آن نصب می گردد. ب) با توجه به شرایط دندان های مجاور ناحیه بی دندان،می توان آنها را تراش داد و با نصب یک بریج،فضای بی دندانی را پر نمود.طبیعی است که در این حالت ریشه دندان از دست رفته جایگزین نمی شود و روکش ساخته شده بر روی دندان های مجاور فشار می آورد. این بریج به دندان های پایه با استفاده از سمان مخصوص چسبانده مبیشود.در صورت عدم بهداشت مناسب خطر بروز پوسیدگی در دندان های پایه و از دست رفتن آنها در دراز مدت وجود دارد. ج) یک تک دندان از دست رفته را میتوان با یک پروتز متحرک نیز جایگزین کرد. هرچند به دلیل فشار کنترل نشده ای که پروتز متحرک روی دندان های مجاور و بافت نرم و استخوان زیرین وارد می سازد بسیار مخرب بوده و در عمل تنها به عنوان یک درمان موقتی محسوب می گردد. این روش گاهی برای یک دوره زمانی کوتاه در حین ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت پیشنهاد میشود. 
 
•برای جایگزینی چند دندان کشیده  شده بهترین گزینه ایمپلنت است.
الف) دندان های از دست رفته می توانند با ایمپلنت دندانی جایگزین شده،روکش های روی آن می تواند بصورت تک و یا بریج باشد. ب) با توجه به شرایط دندان های باقی مانده و توزیع آن ها در دهان، می توان با یک بریج دندان های از دست رفته را جایگزین نمود. که این بریج برروی دندان های پایه ای که تراش خورده اند چسبانده شده و ثابت می شوند. ج) یک پروتز متحرک متکی بر استخوان و بافت نرم نیز می تواند جایگزین دندان های از دست رفته شود. بدیهی است این پروتز ثابت نبوده و می تواند آسیب های زیادی به بافت های اطراف وارد نماید. البته ایمپلنت می تواند پایه ای برای بریج ثابت ویا پروتز متحرک باشد  ومشکلات روشهای سنتی را هم ندارد.
 
•روش های درمان بی دندانی کامل و یا نیم فک با ایمپلنت دندان 
برای فک پایین،جایگذاری حداقل دو تا چهار ایمپلنت می تواند یک پروتز متحرک را حمایت کند. ب) می توان با گذاشتن بیش از چهار ایمپلنت،یک بریج بر پایه ایمپلنت برای بازسازی کل فک بی دندان استفاده کرد.برای درمان استاندارد پروتزثابت بر پایه ایمپلنت برای افراد بی دندان،گذاشتن شش تا هشت ایمپلنت برای فک پایین و هشت تا ده ایمپلنت برای فک بالا  بهترین درمان است 
 
•مزیت روکشهای مبتنی بر ایمپلنت چیست؟ 
الف) روکش های متکی بر ایمپلنت ،راحتی و حس یک دندان طبیعی را دارد. ب) حتی پروتز های متحرکی که بر پایه ایمپلنت می باشند نیز راحتی بسیار بالایی را به همراه دارد. ج) نیاز به تراشیدن دندان های مجاور ناحیه بی دندان بعنوان پایه نیست و اسیبی به آنها وارد نمی آید.
 
•چه موادی برای ساخت رستوریشن(پروتز و روکش های ایمپلنت) به کار می رود؟ 
رستوریشن های مختلفی که بر روی ایمپلنت قرار داده می شوند شامل:روکش،بریج و یا پروتز متحرک می باشد.پروتز های ثابت(روکش و بریج) یک ساختار زیرین مستحکم از جنس فلز و یا سرامیک های بسیار قوی دارند که سرامیک های رنگ دندان(پرسلن)بر روی این ساختار زیرین اضافه میشوند. ساختمان های فلز های زیرین ممکن است از آلیاژهای مختلف باشد.رایج ترین آلیاژمورد استفاده تیتانیوم،طلا و یا آلیاژ فلز های قیمتی می باشد. روکش هایی که زیر ساخت آنها فلز بوده و روی آن را سرامیک می پوشاند متال-سرامیک نامیده میشوند.روکش هایی که کاملا با پرسلن(تمام سرامیک)ساخته میشوند به طور رایج برای دندان های اسیا توصیه نمی شوند. 
 
•مراقبت های دوره ای ایمپلنت دندان 
معمولاً دو ماه پس از کاشت ایمپلنت دندان جهت قالب‌گیری روکش اصلی وقت گذاشته می‌شود که حدود سه جلسه به طول می‌انجامد. 
سه ماه پس از تحویل روکش، جهت مراقبت ایمپلنت به‌منظور عدم گیر غذایی و همچنین عدم اعمال فشارهای نابجا روی ایمپلنت دندان به کلینیک مراجعه فرمایید. 
مراجعات بعدی هر ۶ ماه یا هر یک سال (همانند چکاپ سالیانه دندان‌های طبیعی)می‌باشد.
 
•قیمت و هزینه های ایمپلنت دندان چقدر است و دلیل تفاوت آن در مراکز مختلف چیست؟ 
•قیمت ایمپلنت دندان به عوامل متعددی وابسته است که به شرح زیر است: 
۱- برند سازنده خود ایمپلنت 
در ایران معمولا از ایمپلنت های کره ای، اروپایی و آمریکایی استفاده می شود. اما کشور سازنده ایمپلنت تنها فاکتور مداخله کننده در کیفیت آن محسوب نمی شود. ایمپلنت های کره ای خود به چندین گروه تقسیم می شوند. همین طور بسیاری از ایمپلنت های اروپایی هم در بازار وجود دارند که قیمت و کیفیت آن ها حتی کمتر از محصولات کره ای میباشد. تشخیص ایمپلنت مناسب و آگاهی از کیفیت برند های مختلف برای مریض امری دشوار است و لازم است حتما از نوع برند و معتبر بودن آن آگاهی حاصل گردد. 
 همچنین اگر شما از کشور های خارجی برای گذاشتن ایمپلنت به ایران آمده اید لازم است از برند هایی استفاده نمایید که در کشور محل زندگی شما شناخته شده و آچار و سایر لوازم مربوط به آن مورد استفاده و در دسترس دندان پزشکان باشد. زیرا در صورتی که ایمپلنت شما نا شناخته بوده و Fail گردد به دلیل موجود نبودن وسایل در کشور محل زندگیتان باید چندین برابر هزینه کرده و ایمپلنت مجدد بگذارید. 
 
•متخصص مهم ترین عامل موثر بر قیمت ایمپلنت 
در صورتی که بهترین برند ایمپلنت هم توسط فردی غیر متخصص برای شما مورد استفاده قرار گیرد ممکن است عواقب ناخوشایندی را برای شما به همراه داشته باشد. بسیاری از دندان پزشکان با گذراندان یک دوره کوتاه مدت و صرفا برای کسب تجربه خود ممکن است در ابتدا قیمت های وسوسه انگیزی را به شما پیشنهاد دهند اما عوارض ثانویه و هزینه های جایگزینی و ترمیم حاصل از بی تجربگی آن ها در نهایت بسیار بیشتر از هزینه انجام ایمپلنت توسط یک فرد متخصص تمام می شود. بنابراین اطلاع از سابقه متخصص و این که تا به حال چند واحد ایمپلنت کار کرده است قطعا مهم ترین عامل در قیمت و کیفیت ایمپلنت به شمار می رود. پیشنهاد می شود که شما ابتدا جراح مورد نظر را انتخاب نمایید و سپس این جراح است که تصمیم میگیرد.