به علت پیری و سالمندی جمعیت جهانی، میزان بیماری های مزمن به طور قابل توجهی در سالمندان افزایش یافته است
این در حالیست که افراد سالخورده بیشترین حساسیت را دارند. در میان بیماری های مزمن، سرطان علت اصلی علل مرگ در سراسر جهان است، که موجب تاثیرات اجتماعی و اقتصادی زیادی می شود و نیاز به درمان با پیچیدگی بالا دارد .
تعداد رو به رشد سالمندان اغلب منجر به افزایش ناتوانی های جسمی، عاطفی و اجتماعی و کاهش عملکرد می شود و در نتیجه نیاز به مراقبت مداوم توسط یک مراقب وجود دارد .
همچنین وظایف مراقبتی می تواند باعث بروز فشار و در نتیجه منجر به زحمت انداختن مراقب و از دست رفتن سلامتی او شود.
فشار مراقبت زمانی بیشتر می شود که فرد سالمند دارای بیماری مزمن شدید و پیشرفته است و رو به پایان زندگی است.
مراقبت تسکینی به عنوان یک مداخله در زمینه مراقبت های بهداشتی ضروری به نظر می رسد.
یک مدل حمایت برای مراقبت شخصی در زمینه مراقبت های تسکینی پیری در حال توسعه است تا نیازهای افراد سالخوردۀ به شدت بیمار و آسیب پذیر و را برآورده سازد.
تحقیق بر نیازهای مراقبان به طور کلی، تأثیرات مراقبت و مداخلات حمایتی که می تواند آنها را در انجام وظایف خود کمک کند، متمرکز شده است.
برخی از مطالعات که در مطالعات بین المللی منتشر شده است، فشار خانوادگی در مراقبت های تسکینی را با استفاده از ابزارهای مختلف اندازه گیری می کنند تا مشخص شود کدام زمینه های زندگی خانوادگی بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد و عوامل مرتبط با فشار کدامند.
با این حال، مقالات کمی در مورد تجربه مراقبین سالمندان در مراقبت های تسکینی که در مراحل مختلف بیماری های انکولوژیک منجر به کاهش وضعیت عملکرد سالمندان می شود، گزارش شده است.
مطالعات بیشتر برای درک مداخلات که می تواند بار و رنج مراقبین را کاهش دهد، ضروری است.
تحقیق در مورد این موضوع مزایای مهمی را برای بیماران، مراقبین خانوادگی و نظام مراقبت های بهداشتی به همراه خواهد داشت.
هدف از این مطالعه شناسایی و تجزیه و تحلیل ادراک فشار در بخش مراقبین از بیماران سالمند در مراقبت های تسکینی آنکولوژیک است.
با بدتر شدن، که پیشرفت بیماری و افزایش عملکرد سالمندان کاهش می یابد، بیشتر میزان بار برای مراقبت کنندگان به وجود می آید. به این ترتیب، اعضای خانواده که نقش مراقبان سالخوردگان با بیماری پیشرفته ای را به عهده می گیرند و بدون هیچ گونه امکانات درمانی در معرض خطر بالاتری از بار و بدین ترتیب بدتر شدن کیفیت زندگی هستند.
در میان محدودیت های پژوهش حاضر استفاده از تنها یک ابزار برای ارزیابی بار است.
مطالعات طولی و نه مقطعی باید به منظور نظارت بر این مراقبت کنندگان در طول بیماری و دوره سوگ انجام شود.