در خانم هایی که از کوچکی سینه رنج میبرند حجم دهی به سینه برای رفع این مشکل بسیار کاربردی و قابل اهمیت است ، جهت حجم دهی میتوان از تزریق چربی به سینه و یا پروتز سینه استفاده نمود .
پروتز سینه امروزه پیشرفت های زیادی در تولید به چشم دیده است که این باعث کاهش عوارض و معضلات قبلی مربوط به پروتز شده است و نگرانی های قبلی مرتبط با استفاده از پروتز را کاهش داده است .
روش جراحی
کارگذاری پروتز از برشهای متفاوت و در محل های متفاوت قابل انجام است که به اختصار از آنها نام برده می شود.
الف) برش زیر سینه
ب) برش دور هاله سینه
ج) برش زیر بغل
د) برش ناف (این روش تنها در پروتزهای قابل تزریق صورت می پذیرد )
محل های قرارگیری پروتز متنوع بوده که به اختصار شامل :
الف) زیر بافت سینه
ب) زیر عضله سینه
ج) زیر بافت و عضله ( DUAL PLAN )
می باشد.
مراقبت های بعد از جراحی
الف) استفاده از سوتین طبی حداقل به مدت شش ماه
ب) پرهیز از ضربه شدید به محل تعبیه پروتز
ج) پیگیری و بررسی پروتز بعد از ده سال با انجام ام آر آی
بازسازی سینه: امروزه با توجه به افزایش سرطان سینه و شیوع آن در خانمهای جوان و نقش سینه در ایجاد اعتماد بنفس در بانوان بازسازی سینه متعاقب برداشتن سینه به صورت کامل یا ناقص از روشهای جراحی متداول و پرطرفدار میباشد.
روش جراحی
روشهای جراحی بازسازی سینه بسیار متنوع و متفاوت میابشد که بسته به شرایط بیمار ، جراحی درمانهای رادیوتراپی و شیمی درمانی بعد از جراحی متفاوت میباشد که به اختصار توضیح داده می شود.
الف) استفاده از بافت بدن به تنهایی : در این روش معمولا از بافت شکم جهت بازسازی استفاده میشود و محل دهنده بافت شکم مانند جراحی زیبایی شکم ترمیم میشود و بافت شکم بعنوان سینه جدید طراحی شده و در محل سینه برداشته شده قرار می گیرد .
ب) استفاده از بافت بدن و پروتز بصورت همزمان : در این روش جراحی معمولا از عضله و پوست ناحیه پشت جهت پوشش پروتز سینه استفاده میشود
ج) استفاده از متسع کننده بافت (TISSUE EXPANDER) : این روش جراحی معمولا در خانم های که بعداز جراحی رادیوتراپی انجام نداده اند و یا سینه شان بصورت کامل برداشته نشده قابل انجام است . بعد از اتساع پوست سینه به حجم دلخواه با پروتز قابل جابجایی است .
د) بازسازی سینه همزمان با جراحی برداشت سینه در مواردی که تنها نسج سینه برداشته شده و پوست حفظ میگردد با جای گذاری پروتز بصورت همزمان قابل انجام است .
بازسازی نوک و هاله سینه معمولا سه تا چهارماه بعد از جراحی اولیه با نسوج خود فرد بصورت طبیعی قابل انجام است .
بازسازی سینه امروزه باتوجه به ازیاد موارد ابتال و جراحی سینه برای برداشت سینه بصورت کامل و ناقص و اهمیت سینه و نقش ان در زیبایی و اعتماد به
نفس در خانمها اهمیت بسزایی پیدا کرده است و روشهای جدید و متنوعی در شکل دهی و باسازی سینه وجود دارد روشهای مختلفی در بازسازی سینه
وجود دارد که به اجمال در مورد انها صحبت می شود.
1)استفاده ازبافتهای طبیعی خود بدن جهت بازسازی و شکل دهی سینه که به دو روش استفاده از فلپ)بافت با رگ خونی( پایه دار) متصل به رگ تغذیه کننده اولیه و استفاده از فلپ ازاد )جابجایی رگ تغدیه کننده بافت به رگ خونی جدید با پیوند میکروسکوپیک به رگ جدید محل انتقال بافت که بصورت شایع از بافتهای شکم)ترم فلپ( با برش ابدمینوپالستی و عضله پشت)التیسیموس دورسی (و…. جهت این کار استفاده میشود معموال در موارد بازسازی با استفاده از عضله پشت از پروتز جهت شکل دهی بهتر استفاده می شود.
2)بازسازی با استفاده از اتساع دهنده بافت تیشو اکسپندر که به صورت شایع در بازسازی سوختگیها از ان استفاده میشود که این روش معموال در بیمارانی که سینه انها بصورت کامل برداشته نشده است و یا تحت رادیوتراپی قرار نگرفته اند استفاده میشود که معموال بعد از ایجاد حجم کافی توسط این دستگاه، این دستگاه خارج شده و با پروتز جایگزین میگردد گاها در این روش برای ایجاد قوام بهتر نسجی از الودرم جهت ایجاد پوشش کافی بر روی پروتز استفاده می شود.
3)باسازی در حین جراحی سینه که در این روش جراح پالستیک ضمن برذاشت سینه با جایگزاری یک اتساع دهنده بافتیبعد از برداشت سینه بر زیر عضله شاتس بازسازی و جایگزینی تیشو اکسپندر را با پروتز فراهم میکند.
4)در بعضی از خانمها بخاطر سابقه خانوادگی مثبت و مثبت بودن فاکتورهای پیش اگهی دهنده بصورت پروفیالکسی و پیشگیری کننده بافت سینه بصورت کامل خارج شده و همزمان پروتز جایگذاری می شود.
5)بازسازی نوک سینه و هاله سینه با نسوج طبیعی خود بدن در تمامی روشهای ذکر شده فوق به درستی و بصورت کامال طبیعی و زیبا قابل انجام است و از هیچ نسج مصنوعی استفاده نمی شود.
اصلاح سایز سینه (ماموپلاستی): بعضی از بانوان بصورت ژنتیکی و ساختاری و یا بعد از بارداری و شیردهی دچار بزرگی یا افتادگی سینه میشوند که گاها این بزرگی و افتادگی باعث فشار بر روی ستون فقرات گردنی شده و ایجاد درد در دستها را می نماید. در این موارد میتوان با روش های متفاوت جراحی اقدام به کاهش حجم سینه نمود.
روش جراحی
جهت کاهش حجم سینه روشهای بسیار متفاوتی وجود دارد که بسته به میزان بزرگی و افتادگی سینه و ترجیح جراح آن روش برای جراحی انتخاب میشود ولی اکثر بیماران باید برشهای دور هاله سینه ، زیر سینه و چین سینه را بپذیرند که معمولا در صورتی که فرد مستعد به اسکار هایپرتروفیک نباشد بعد از شش ماه تا یکسال به سختی قابل رویت خواهد بود.
مراقبت های بعد از جراحی
بعد از جراحی استفاده از سوتین طبی که مطابق با سایز اندازه گیری شده از قبل میباشد الزامی بوده در صورت وجود درن بسته به نظر پزشک از سه روز تا یک هفته بعد قابل خارج سازی است . مصرف آنتی بیوتیک طبق تجویز الزامی است از حرکات شدید و ورزشی بالا تنه به مدت شش ماه پرهیز نمائید.
بالا کشیدن سینه (ماستوپکسی): بعضی از بانوان متعاقب شر دهی و قطع آن و یا گاها بعد از کاهش وزن شدید دچار افتادگی سینه میشوند که جهت اصلاح آن از جراحی ماستوپکسی استفاده میشود . در این روش جهت حجم دهی به سینه از بافت سینه و یا حجم دهنده دیگر مانند پروتز میتوان استفاده نمود .
روش جراحی
روش های بالا کشیدن سینه بسته به میزان افتادگی و انتخاب جراح بسیار متنوع می باشد. در این روش برای حجم دهی به سینه که جزء اصول اصلی کار میباشد میتوان از نسج خود سینه و یا حجم دهنده های مانند پروتز و یا تزریق چربی استفاده کرد.
مراقبت های بعد از جراحی
استفاده از سوتین طبی و عدم انجام فعالیت های ورزشی سنگین حداقل به مدت شش ماه الزامی مبیاشد ، برای کاهش رد جراحی بهتر است تا شش ماه منتظر ماند و میتوان در این مدت از کرم های کاهش دهنده اسکار استفاده نمود که بسیار متنوع می باشند.
بهتر است در دو ماه اول بعد از جراحی بصورت طاق باز خوابید و از فشار آوردن بروی سینه ها پرهیز نمائید . مصرف آنتی بیوتیک و تعویض پانسمان روزانه با گاز چرب تا یک هفته بعد از جراحی الزامی می باشد.