الف) متناسب بودن با سن کودک
اسباب بازی باید از نظر وزن ، اندازه ، شکل و .... با ویژگی های فیزیکی سن کودک سازگار باشد؛ یعنی، والدین باید به رشد فیزیکی کودک توجه داشته باشند همچنین بین اسباب بازی و توانایی ذهنی کودک هماهنگی وجود داشته باشد.
ب) سادگی اسباب بازی
ویژگی بسیارمهم دیگر ساده بودن اسباب بازی است . هرچه اسباب بازی ساده تر باشد تحرک ذهنی و ابتکاری کودک در مورد آن بیشتر خواهد بود برای آن که اسباب بازی ارزش روانشناختی داشته باشد، باید از قطعات ساده و متنوعی تشکیل شده باشد تاکودک بتواند آن را دستکاری کند. اسباب بازی خودکار و مکانیکی فرصت رشد خلاقیت را از کودک می گیرد.
ج) گوناگونی و تنوع در اسباب بازی
انسان دارای استعدادها و توانمندی گوناگون است که هریک از آن ها برای شکوفاشدن و بروز و ظهور خود نیازمند راهکارها و ابزار متنوعی است؛ بنابراین گوناگونی بازی و اسباب بازی ، موجب رشد و شکوفایی این استعدادهای مختلف می گردد.
د)اقتصادی بودن اسباب بازی
قیمت اسباب بازی باید در حدی باشد که بتوان آن را تهیه کرد و از سوی دیگر کودک بتواند به هر نحوی که می خواهد آن را دستکاری کند از زاویه ی دیگر اقتصادی بودن اسباب بازی به معنای آن است که به اصطلاح یکبار مصرف نباشد بلکه چندکودک بتواند دوران کودکی خود را با آن ها بگذراند.
هـ )رنگ اسباب بازی
باید اسباب بازی با رنگ های شاد و نشاط آور را انتخاب کنیم نه رنگ هایی که سبب افسردگی و دل مردگی می شود.
ز)توسعه دهنده توانایی ها و مهارت های جسمی کودک
اسباب بازی مطلوب ، افزون بر پرورش قوای عاطفی ، روانی و رشد خلاقیت ، باید توانایی کودک را در زمینه استفاده از اعضای پرسنل توسعه دهد؛ بنابراین برای پرورش تمامی حواس باید اسباب بازی مناسب را در اختیار کودک قرار داد تا کودک ، افزون برسرگرمی ، به توانایی های جسمی نیز آگاه شود و آن ها را به کار اندازد.
ط)پرورش و گسترش دهنده ی خیال ها و تصورات
اسباب بازی هایی که برای کودک تهیه می کنیم باید بتواند تصورات و خیالات کودک را گسترش دهد؛ برای نمونه اسباب بازی که رنگ های متنوع و شاد دارد یا نمادی از حیوان یا اشیا و موجودات دیگر؛ مانند هواپیما ، ماشین ، وسایل منزل و... است موجب پرورش و گسترش خیالات و تصورات کودک می شود.
ن)همخوانی اسباب بازی با ارزش های فرهنگی جامعه
اسباب بازی باید به گونه ای باشد که ارزش های فرهنگی و اجتماعی جامعه را تقویت کند و نه آن که در ستیز با آن ها قرارگیرد. یکی ازبهترین اهداف و کارکردهای اسباب بازی ، انتقال ارزش های فرهنگی و اجتماعی به کودکان است؛ بنابراین در کشورهایی که اسباب بازی بااهداف فرهنگی ساخته می شود. یکی از اصلی ترین معیارهای آن ، تقویت ارزش های فرهنگی در کودکان است .
متخصصان اسباب بازی ای را طراحی می کنند که آداب، رسوم ، لباس ، سبک و شیوه رفتاری مورد قبول در آن جامعه را تبلیغ و از ترویج رفتارها و مدل های پوششی بیگانه جلوگیری کند. در کشورهایی مانند هند ، چین و مالزی به فرهنگ بومی در ساخت اسباب بازی بیشتر توجه می شود.
یادآوری این نکته ضروری است که اسباب بازی هرکشور برای کودکان همان فرهنگ و همان کشور مطلوب و مفید است؛ ولی استفاده از آن در فرهنگ ها و کشورهای دیگر می تواند آسیب زا باشد. اسباب بازی هایی که در جامعه ی ما طراحی و ساخته می شود باید فرهنگ بومی و دینی ما را تبلیغ کند. بنابراین رعایت مسائل فرهنگی و دینی در ساخت و طراحی اسباب بازی کودکان بسیار ضروری و بااهمیت است.
ظ) اسباب بازی نباید بیانگر شکل و حرفه ی خاصی باشد.
اگر همه اسباب بازی هایی که برای کودک تهیه می کنیم مربوط به یک شغل و حرفه باشد؛ مثلا مربوط به حرفه نظامی باشد مثل : تانک ، مسلسل ، کلاه پلیس ، ماشین پلیس و ... کودک هم فقط باهمان رشته آشنا می شود و چه بسا ممکن است به آن علاقه مند شود. و در نهایت از رشته های دیگر به کلی بی خبر بماند.
بنابراین باید به گونه ای برنامه ریزی کنیم که اسباب بازی های مختلف و متنوع تهیه کنیم و در اختیار کودک بگذاریم؛ این باعث می شود که کودک با شغل ها و حرفه های متنوع آشنا شود و وقتی بزرگتر شد به راحتی می تواند یکی از مشاغل را انتخاب کند؛ ولی اگر اسباب بازی او محدود به یک شغل خاص باشد فقط به همان حرفه علاقه مند می شود و اگر زمینه ورودش به آن شغل فراهم نباشد به آسانی نمی تواند شغل های دیگر را انتخاب کند.
ذ) نزدیکی با واقعیت
معمولا کودکان دوست دارند اسباب بازی های شان رنگی از واقعیت داشته باشد؛ بنابراین وسایل بازی ها می توانند نمادی از ابزار واقعی در دنیای بزرگسالان رایج است باشند. لوازم خانه ، وسایل نقلیه و ... که کودک ضمن بازی با این ابزار و وسایل با کاربرد واقعی ابزارهای زندگی آشنا می شود.