کودکان به خصوص در سنین پایین خیلی دنبال جلب توجه والدین هستند. خیلی از کودکان خردسال یاد می گیرند که با جیغ زدن می توانند سریع توجه پدر و مادر خود را جلب کن
خیلی از پدر و مادر ها از رفتارهای جیغ زدن و قشقرق کردن کودک خردسال خود کلافه و خسته می شوند. رفتار های جیغ زدن کودکان گاه و بی گاه به دلایل مختلف طبیعی و معمولا گذراست. اما گاهی جیغ زدن کودکان به حدی زیاد می شود که کنترل آن برای خانواده مشکل می گردد. جالب است بدانید رابطه شما و نوع برخورد شما تا حد زیادی می تواند این رفتار کودکتان را کنترل کند.
• دلایل
حسادت: ممکن است کودکتان هنگامی که شما با تلفن صحبت می کنید، شروع به جیغ زدن کند، چون او احساس می کند که دیگر به او توجهی ندارید.
گیجی و سردرگمی: شاید فرزندتان دقیقاً از آن چه که می خواهد مطمئن نباشد و همین موجب عصبانیت و داد زدن او شود.
درد جسمی: جیغ و داد کودک برخی مواقع به خاطر دردهایی است که حس می کند، مثل درد شکم و دل پیچه، یا درد هایی که در اثر ضربه دیدن در آن ها ایجاد شده است. خیلی اوقات این دردها برایشان مبهم است یا توانایی ابراز درد را ندارند.
                                                                            
جلب توجه: کودکان به خصوص در سنین پایین خیلی دنبال جلب توجه والدین هستند. خیلی از کودکان خردسال یاد می گیرند که با جیغ زدن می توانند سریع توجه پدر و مادر خود را جلب کنند. والدین خیلی اوقات ناخواسته با رفتارهایی این جیغ زدن را تقویت می کنند. مثلا سریع آن ها را در آغوش می گیرند، سعی می کنند با بازی و سرگرمی حواسشان را پرت کنند اما در واقع دارند به این رفتار پاداش می دهند. حتی توجه منفی والدین مثل دعوا کردن صدا کردن کودک و هر برخورد افراطی می تواند این رفتار را تقویت کند چون کودک از این طریق به توجه رسیده است.
• نحوه رفتار صحیح هنگام جیغ زدن کودک
صبر و حوصله داشته باشید: دوره رشد کودک را در نظر بگیرید. کودکان در سنین خیلی پایین جیغ زدن گاه و بی گاه دارند که معمولا گذرا است و خود به خود کاهش می یابد. برخورد شدید و واکنش افراطی می تواند اوضاع را بدتر کند و یا این دوره را طولانی کند.
پس از جیغ زدن به سرعت خواسته های او را برطرف نکنید: اگر همیشه پس از جیغ کشیدن خواسته کودک را برطرف کنید، کودک یاد می گیرد که از جیغ برای زودتر رسیدن به خواسته خود استفاده کند و از این پس بدون درگیری به سرعت به نتیجه دلخواه خود برسد.به یاد داشته باشید که تنها پس از سنین کودکی اول می توان از این راه کار استفاده کرد زیرا در سنین شیرخوارگی کودکان بیش از هر چیز تابع خواسته های زیستی خود هستند.
به شکل های مختلف او را سرگرم کنید: مثلاً کتابی را که قبلاً نخوانده را برایش انتخاب کنید یا اگر وقت اضافی دارید با او بازی کنید
به رفتارهای مناسب کودک پاداش دهید: می توانید برنامه ای برای پاداش دادن به کودک داشته باشید. هر وقت کودک رفتار مثبتی نشان داد، یا مثلا درخواست هایش را بدون جیغ و داد ابراز کرد، به او پاداش بدهید. می توانید جایزه های کوچکی مثل خوراکی هایی که دوست دارد را برای پاداش در نظر بگیرید. به کودک بگویید این پاداش را دقیقا برای چه رفتاری می گیرد.
 
قطعا که این تغییر آسان نیست. 
در وهله اول ترک این کار سخت است زیرا ساکت کردن او کار آسانی نیست. صبر ، کلید این مشکل است و هیچ چیز مانند آن به شما و فرزندتان کمک نمی کند. حتما یک نفس عمیق بکشید و تا صد بشمارید. در همان لحظه نیز هرچیزی که کودکتان می خواهد را به او ندهید. اگر نیازهای او را در زمان هایی که آرام است ، برطرف کنید ، درس عالی به او داده اید