تکرر ادرار، به عنوان یکی از شایع‌ترین مشکلات ادراری، به افزایش دفعات ادرار کردن گفته میشود. این مشکل می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله عفونت ادراری، پروستات بزرگ، دیابت، یا مشکلات با مثانه. علائم آن شامل دفعات ادرار کردن بیش از 8 بار در طول روز، خارش یا سوزش ادرار، احساس پر بودن مثانه حتی پس از ادرار کردن و ناتوانی در کنترل ادرار می‌باشد. درمان تکرر ادرار بستگی به علت زمینه‌ای آن دارد و ممکن است شامل مصرف داروها، تغییر در سبک زندگی، یا در موارد شدید، جراحی باشد. تشخیص و درمان به موقع این مشکل می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کند.در ادامه این مطلب از سایت برترین ها به توضیحات بیشتری در این باره میپردازیم.
بیشتر بخوانید : درمان تکرر ادرار کودکان در تهران، چرا تکرر دارند؟!
علائم و نشانه‌های تکرر ادرار
علائم و نشانه‌های اصلی تکرر ادرار عبارتند از:
• دفع ادرار بیش از 8 بار در طول روز: به طور معمول، افراد بین 4 تا 8 بار در روز ادرار می‌کنند. اگر فردی بیش از این تعداد نیاز به ادرار کردن داشته باشد، ممکن است دچار تکرر ادرار شده باشد. این وضعیت می‌تواند ناشی از علل مختلفی مانند عفونت‌های مجاری ادراری، مصرف زیاد مایعات، دیابت، مشکلات مثانه مانند مثانه بیش‌فعال، و مصرف برخی داروها باشد.
• احساس اضطرار در دفع ادرار: فرد با تکرر ادرار، احساس فوری و اضطراری برای دفع ادرار را تجربه می‌کند.
• سوزش یا درد هنگام ادرار کردن: سوزش یا درد هنگام ادرار کردن یکی از نشانه‌های مهم تکرر ادرار است که اغلب به وجود یک مشکل زمینه‌ای اشاره دارد. این حالت که به "دیسوریا" نیز معروف است، می‌تواند به علت عفونت‌های مجاری ادراری (UTI) رخ دهد. در این شرایط، باکتری‌ها وارد مجاری ادراری می‌شوند و باعث التهاب و تحریک می‌شوند، که این التهاب می‌تواند منجر به احساس سوزش یا درد شود.دیگر علل محتمل شامل سنگ‌های کلیه یا مثانه، بیماری‌های مقاربتی، التهاب مثانه (سیستیت)، و یا حتی تحریک ناشی از مواد شیمیایی موجود در صابون‌ها یا محصولات بهداشتی است.
• احساس پر بودن مثانه: حتی پس از دفع ادرار، فرد همچنان احساس پر بودن مثانه را دارد.
• بی‌اختیاری ادرار: در موارد پیشرفته، فرد ممکن است توانایی کنترل ادرار را از دست بدهد.
• بیدار شدن در شب برای دفع ادرار: بیدار شدن در شب برای دفع ادرار یکی از نشانه‌های تکرر ادرار است. این حالت که به آن "شب ادراری" یا "نوکتوریا" گفته میشود، زمانی رخ می‌دهد که فرد نیاز مکرر به ادرار کردن در طول شب داشته باشد. این وضعیت می‌تواند خواب را مختل کند و به خستگی و کاهش کیفیت زندگی منجر شود. عواملی مانند مصرف زیاد مایعات قبل از خواب، عفونت‌های مجاری ادراری، مشکلات مثانه، دیابت، و برخی داروها می‌توانند باعث بروز نوکتوریا شوند.
شناسایی و درمان به موقع علل زمینه‌ای تکرر ادرار می‌تواند به بهبود این مشکل کمک کند.
علت تکرر ادرار یا چیست؟
تکرر ادرار می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد که هر کدام نیاز به بررسی و درمان خاص خود دارند. برخی از علل شایع تکرر ادرار عبارتند از:
1. عفونت‌های مجاری ادراری (UTIs): باکتری‌ها وارد مجاری ادراری می‌شوند و باعث التهاب و تحریک مثانه می‌شوند که منجر به تکرر ادرار میشود.
2. دیابت: در افراد مبتلا به دیابت، بدن سعی می‌کند قند اضافی را از طریق ادرار دفع کند، که این امر می‌تواند منجر به تکرر ادرار شود.
3. پرکاری مثانه (Overactive Bladder): مثانه به طور غیرعادی فعال است و باعث میشود که فرد به طور مکرر احساس نیاز به ادرار کند، حتی اگر مثانه پر نباشد.
4. بارداری: در دوران بارداری، فشار رحم بر مثانه افزایش می‌یابد و هورمون‌ها نیز می‌توانند باعث تکرر ادرار شوند.
5. مصرف زیاد مایعات یا مواد محرک: مصرف زیاد آب، نوشیدنی‌های کافئین‌دار یا الکلی می‌تواند تکرر ادرار را تحریک کند.
6. مشکلات پروستات: در مردان، بزرگی پروستات می‌تواند به مثانه فشار وارد کرده و باعث تکرر ادرار شود.
7. بیماری‌های عصبی: برخی بیماری‌های عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS) یا پارکینسون می‌توانند سیگنال‌های عصبی به مثانه را مختل کرده و منجر به تکرر ادرار شوند.
8. داروها: برخی داروها، به خصوص دیورتیک‌ها که برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند، می‌توانند باعث افزایش تولید ادرار و تکرر ادرار شوند.
تعیین دقیق علت تکرر ادرار نیازمند بررسی‌های پزشکی و در برخی موارد آزمایشات تکمیلی است تا بتوان درمان مناسب را انتخاب کرد.
بیشتر بخوانید : عفونت ادراری در کودکان، علت
روش های درمان تکرر ادرار
درمان تکرر ادرار بستگی به علت زمینه‌ای آن دارد. در ادامه برخی از روش‌های درمانی متداول برای تکرر ادرار آورده شده است:
تغییرات در سبک زندگی:
• مصرف مایعات: کاهش مصرف مایعات به ویژه در ساعات شب و پرهیز از نوشیدنی‌های محرک مانند کافئین و الکل.
• برنامه‌ریزی برای ادرار: ایجاد یک برنامه زمانی برای ادرار کردن و تلاش برای افزایش فواصل بین آنها.
• کنترل مصرف نمک: کاهش مصرف نمک می‌تواند به کاهش تولید ادرار کمک کند.
تمرینات تقویت عضلات کف لگن:
• تمرینات کگل: این تمرینات می‌توانند عضلات کف لگن را تقویت کنند و به کنترل بهتر مثانه کمک کنند.
داروها
• آنتی‌بیوتیک‌ها: در صورت وجود عفونت‌های مجاری ادراری، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها ضروری است.
• داروهای ضد موسکارینی: این داروها می‌توانند برای کاهش فعالیت بیش‌ازحد مثانه تجویز شوند.
• داروهای دیورتیک: در برخی موارد، ممکن است پزشک داروهای دیورتیک را تغییر دهد تا اثر کمتری بر تکرر ادرار داشته باشند.
درمان‌های رفتاری:
• تمرین مثانه: این روش شامل تمرین برای افزایش مدت زمان بین دفعات ادرار است.
درمان‌های جراحی:
• در موارد شدیدتر، به ویژه اگر مشکلات ساختاری وجود داشته باشد، ممکن است جراحی مورد نیاز باشد.
درمان‌های خانگی و مکمل:
• مصرف کرنبری: برخی تحقیقات نشان می‌دهند که کرنبری ممکن است در کاهش عفونت‌های مجاری ادراری مفید باشد.
• پرهیز از مواد محرک: اجتناب از مصرف غذاها و نوشیدنی‌هایی که می‌توانند مثانه را تحریک کنند، مانند غذاهای تند و اسیدی.
مراجعه به پزشک:
اگر تکرر ادرار ناشی از مشکلات پزشکی مانند دیابت یا مشکلات پروستات باشد، مدیریت شرایط زمینه‌ای توسط پزشک ضروری است.
بیشتر بخوانید : جراحی پروستات با لیزر در تهران، راه حل درمان چیست؟!
کلام آخر
انتخاب روش درمان مناسب نیازمند تشخیص دقیق علت تکرر ادرار است و بهتر است با مشورت پزشک و بر اساس توصیه‌های او انجام شود. همچنین لازم به ذکر است اگر به تکرر ادرار مبتلا هستید و نمی‌توانید با روش‌های درمانی خانگی آن را رفع کنید، لازم است به متخصص اورولوژی یا پزشک داخلی مراجعه نمایید. متخصص با بررسی علائم دیگر و پرسیدن سوالاتی در مورد تعداد دفعات ادرار شما، تشخیص خود را ارائه داده و داروهای مناسب برای درمان را تجویز می‌کند. گاهی اوقات علت این مشکل ممکن است مصرف زیاد کافئین یا بارداری باشد. در این موارد، دارویی برای درمان و جلوگیری از ادرار مکرر وجود ندارد.