عفونت قارچی واژن، به عنوان کاندیدیازیس واژنی یا عفونت واژنی نامیده می‌شود و یک نوع عفونت است که توسط قارچ‌های خاصی از جنس Candida ایجاد می‌شود. قارچ Candida albicans بیشترین عامل عفونت قارچ واژن است، اما سایر گونه‌های Candida نیز می‌توانند این عفونت را تحریک کنند.
علائم عفونت قارچ واژن
قارچ واژن یک عفونت رایج است که زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم عفونت قارچی واژنی عبارتند از:
• خارش و سوزش در ناحیه تناسلی
• قرمزی و تورم در واژن و لبهای بیرونی آن
• خروج ترشحات واژنی غلیظ با رنگ سفید و پنیری شکل
• درد و سوزش هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی
• تورم و حساسیت در واژن و لبهای آن
در صورت تجربه علائم عفونت قارچی واژنی، بهتر است به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. پزشک می‌تواند تشخیص دقیقی بر اساس علائم و آزمایش‌های مربوطه قرار دهد و درمان مناسب را تجویز کند.
بیشتر بخوانید :بهترین دکتر زنان در غرب تهران کیست؟
چه عواملی می‌توانند باعث قارچ واژن شوند؟
عوامل متعددی می‌توانند به عفونت قارچ واژن منجر شوند. در زیر عواملی که می‌توانند باعث رشد و تکثیر قارچ‌ها و به وجود آمدن عفونت قارچی واژنی شوند را بررسی می‌کنیم:
- قارچ‌های خود بدن
قارچ Candida معمولاً در واژن و دستگاه گوارشی انسان وجود دارد. در شرایط نرمال، تعادلی بین جمعیت قارچ‌ها و سایر میکروب‌ها در واژن حفظ می‌شود. اما عواملی مانند تغییرات هورمونی (مانند بارداری یا دوران پریود)، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، استفاده از کانتراسپتیو‌های هورمونی، ضعف سیستم ایمنی بدن و دیابت می‌توانند باعث اختلال در تعادل میکروبی شوند و رشد قارچ‌ها را افزایش دهند.
- استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها
استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها که باعث تخریب تعادل قارچ‌های طبیعی در واژن می‌شوند. مصرف طولانی‌مدت آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند باعث کاهش تعداد باکتری‌های مفید در واژن شده و به رشد قارچ‌ها کمک کند.
- عوامل محیطی
رطوبت بیش از حد، گرما و تعرق زیاد، استفاده از لباس‌های تنگ و غیرقابل تنفس، استفاده از لوازم بهداشتی شخصی مشترک (مانند حوله و لباس‌های داخلی) و همچنین استفاده از صابون‌های قوی و محصولات حاوی عطر و رنگ می‌توانند به رشد قارچ‌ها کمک کنند.
- عوامل سیستمیک
برخی از شرایط زیستی و بیماری‌ها مانند دیابت، ضعف سیستم ایمنی بدن، عفونت‌های مزمن، تغییرات هورمونی، بارداری یا دوران پریود، استفاده طولانی‌مدت از استروئیدها و دیگر داروها، مصرف طولانی مدت استروژن، به ویژه درمان هورمونی با دوز بالا می‌توانند باعث آسیب به تعادل میکروبی و رشد قارچ‌ها در واژن شوند.
مهم است بدانید که هر فرد ممکن است به عوامل مختلف و با دلایل متفاوتی در برابر عفونت قارچی واژنی حساسیت نشان دهد. اگر با عفونت قارچی واژن به طور مکرر مواجه هستید، مشاوره با پزشک متخصص زنان و ارزیابی دقیق توسط وی توصیه می‌شود. در ادامه این مقاله از سایت برترین ها همراه ما باشید تا با روشهای پیشگیری و درمان آشنا شوید.
روشهای پیشگیری از قارچ واژن
برخی تدابیر ساده می‌توانند به شما در جلوگیری از عفونت قارچی واژنی کمک کنند. در ادامه، چند راهکار مهم برای پیشگیری از عفونت قارچی واژنی را بررسی می‌کنیم:
- حفظ بهداشت شخصی
بهداشت مناسب واژن با شستشوی منظم با آب ولرم و استفاده از محصولات ملایم برای شستشوی خارجی واژن اهمیت دارد. بهتر است از شستشوی داخلی واژن خودداری کنید زیرا می‌تواند تعادل میکروبی را به هم بزند. همچنین، از لباس‌های پنبه‌ای نرم و مناسب استفاده کنید و از مصرف لباس‌های تنگ و پلاستیکی اجتناب کنید.
- محافظت در مقابل رطوبت
رطوبت بیش از حد و مداوم در منطقه واژن می‌تواند محیط مناسبی برای رشد قارچ‌ها فراهم کند. بنابراین، در صورت تعرق زیاد، از لباس‌های خشک و تمیز استفاده کنید و در صورت نیاز از پودر مخصوص برای جذب رطوبت استفاده کنید.
- استفاده از لوازم بهداشتی شخصی
بهتر است استفاده از لوازم آرایشی بهداشتی شخصی مشترک با دیگران، مانند حوله، لباس زیر و ماشین اصلاح، پرهیز کنید. همچنین، بهتر است از محصولات بهداشتی طبیعی و بدون عطر استفاده کنید.
- اجتناب از عوامل تحریک کننده
استفاده از اسپری های بهداشتی معطر، داشتن روابط جنسی تا زمان بهبود کامل عفونت، استفاده از لوازم آرایشی شخصی مشترک و استفاده از صابون‌های قوی و محصولات حاوی عطر و رنگ را به حداقل برسانید.
- حفظ سیستم ایمنی بدن
ارتقای سیستم ایمنی بدن، مانند تغذیه مناسب، ورزش منظم، خواب کافی و کاهش استرس، می‌تواند به جلوگیری از عفونت قارچی واژنی کمک کند.
- استفاده متعادل از آنتی‌بیوتیک‌ها
در صورت نیاز به آنتی‌بیوتیک‌ها، مطمئن شوید که به دستور پزشک تجویز شده‌اند و آنها را به طور صحیح مصرف کنید.
همچنین، در صورت تکرار عفونت‌های قارچی واژنی، مشاوره با پزشک خود را در نظر بگیرید. توصیه می‌شود که همواره به بهداشت شخصی خود توجه کنید، از لباس‌های مناسب استفاده کنید، حفظ تعادل میکروبی واژن را در نظر بگیرید و در صورت وجود علائم عفونت قارچی واژنی، به پزشک زنان مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید : بیماری های مقاربتی جنسی زنان SDT چیست؟ بهترین راه درمان
درمان قارچ واژن
درمان قارچ واژن عموماً با استفاده از داروها و تدابیر خود مراقبتی انجام می‌شود. در ادامه روشهای درمانی رایج برای عفونت قارچی واژنی را بررسی می‌کنیم:
داروهای ضد قارچ
• داروهای ضد قارچ موضعی: به صورت کرم، پماد، شیاف یا قرص واژینال در دسترس هستند.
• داروهای ضد قارچ خوراکی: به صورت قرص یا کپسول تجویز می شوند.
• کرم‌ها و قرص‌های ضدقارچ: پزشک زنان ممکن است یک کرم یا قرص ضدقارچ را به شما تجویز کند. این داروها به صورت موضعی (مانند کرم‌های آنتی‌فانگال) یا خوراکی (مانند قرص فلوکونازول) استفاده می‌شوند. توصیه می‌شود داروها را به طور کامل و به مدت زمان تعیین شده توسط پزشک مصرف کنید حتی اگر علائم بهبود یافته باشند.
• لباس زیر نخی و گشاد بپوشید.
• از شوینده های ملایم برای شستشوی ناحیه تناسلی استفاده کنید.
• از مصرف شوینده های معطر و ضدعفونی کننده های قوی خودداری کنید.
• بعد از حمام یا شنا، ناحیه تناسلی خود را به طور کامل خشک کنید.
• از تماس جنسی با فرد مبتلا به قارچ خودداری کنید.
در هر صورت، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا دقیقاً بتواند شما را راهنمایی کند و درمان مناسب را برای شما تعیین کند. همچنین، اگر علائم بعد از درمان بهبود نیافت یا تکرار می‌شوند، مراجعه به پزشک جهت ارزیابی بیشتر الزامی است.
قویترین داروهای ضد قارچ واژن
درمان قارچ واژن معمولاً با استفاده از داروهای ضد قارچ انجام می‌شود. چندین داروی ضد قارچ برای درمان این نوع عفونت وجود دارد. در ادامه، نمونه‌هایی از داروهای ضد قارچ واژن را بررسی می‌کنیم:
• فلوکونازول Fluconazole: فلوکونازول یک داروی ضد قارچ سیستمیک است که به طور گسترده برای درمان عفونت‌های قارچی واژنی استفاده می‌شود. این دارو معمولاً به صورت قرص یا کپسول تجویز می‌شود.
• کلوتریمازول Clotrimazole: کلوتریمازول یک داروی ضد قارچ موضعی است که برای درمان عفونت قارچی واژنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به صورت قرص، کرم یا واژنال سوپاپ تجویز می‌شود.
• میکونازول Miconazole: میکونازول نیز یک داروی ضد قارچ موضعی است که برای درمان عفونت قارچی واژنی استفاده می‌شود. این دارو به صورت کرم، ژل یا واژنال سوپاپ تجویز می‌شود.
• بوتوکونازول Butoconazole: بوتوکونازول نیز یک داروی ضد قارچ موضعی است که برای درمان عفونت قارچی واژنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به صورت کرم واژنال تجویز می‌شود.
• تربینافین Terbinafine: تربینافین یک داروی ضد قارچ است که در برخی موارد برای درمان عفونت قارچی واژنی استفاده می‌شود. این دارو به صورت قرص یا کرم تجویز می‌شود.
• نیستاتین یک داروی ضد قارچ است که برای درمان عفونت های قارچی، از جمله قارچ واژن استفاده می شود. این دارو به صورت کرم، پماد، شیاف یا قرص واژینال در دسترس است.
توجه داشته باشید که تجویز و استفاده از داروهای قارچ واژن باید توسط پزشک زنان صورت گیرد، زیرا تعیین نوع دقیق دارو و دوز مناسب بر اساس شدت و نوع عفونت و شرایط شما صورت می‌گیرد. همچنین، همیشه مطمئن شوید که دستورات پزشک را به دقت دنبال کنید و در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی ناخواسته، به پزشک خود اطلاع دهید.
درمان خانگی عفونت قارچی واژن
درمان خانگی عفونت قارچ واژن معمولاً می‌تواند به عنوان یک مکمل به درمان دارویی استفاده شود. با این حال، مهم است که قبل از استفاده از هر درمان خانگی، با پزشک خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که این روش برای شما مناسب است و با درمان دارویی تداخل ندارد. در ادامه، چند روش خانگی برای کاهش علائم عفونت قارچی واژنی آورده شده است:
• مصرف ماست پروبیوتیک: ماست حاوی باکتری‌های لاکتوباسیلوس است که به حفظ تعادل بیماری‌زاها در واژن کمک می‌کند. می‌توانید یوگورت طبیعی و بدون شکر را به عنوان یک بخش از رژیم غذایی خود مصرف کنید.
• استفاده از سیر: سیر خواص ضد قارچی دارد و می‌تواند در کاهش عفونت قارچی واژنی مؤثر باشد. می‌توانید یک حبه سیر را خرد کرده و آن را با روغن نارگیل مخلوط کنید و به طور موضعی روی منطقه عفونتی بمالید. اما قبل از استفاده از این روش، با پزشک خود مشورت کنید.
• استفاده از روغن درخت چای: روغن درخت چای دارای خواص ضد قارچی است و می‌تواند در کاهش عفونت قارچی واژنی کمک کند. می‌توانید چند قطره از این روغن را با یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل مخلوط کرده و به طور موضعی روی منطقه عفونتی بمالید. قبل از استفاده، اطمینان حاصل کنید که روغن درخت چای را با روغن حامل مناسب مخلوط کرده‌اید.
• حمام‌های آب و سرکه سیب: حمام با آب سرد و یک قاشق غذاخوری سرکه سفید می‌تواند در کاهش عفونت قارچی واژنی و کاهش خارش و سوزش مؤثر باشد. آب و سرکه را با هم مخلوط کنید و برای حدود 15 دقیقه در این مواد نشسته و منطقه عفونتی را شستشو دهید. این روش را هر روز تکرار کنید تا علائم بهبود یابند.
توجه داشته باشید؛ استفاده از روشهای خانگی تنها به عنوان مکمل به درمان دارویی در نظر گرفته می‌شود و نباید به عنوان جایگزین درمان دارویی استفاده شود.
بیشتر بخوانید : آزمایش ها و چکاپ های دوره ای زنان
از چه محصولات بهداشتی و بدون عطر می‌توان استفاده کرد؟
برخی از محصولات بهداشتی طبیعی و بدون عطر که ممکن است برای شما مناسب باشند، عبارتند از:
• صابون‌ها: انتخاب صابون‌های طبیعی و بدون عطر می‌تواند مفید باشد. صابون‌های حاوی عصاره‌های گیاهی مانند آلوئه‌ورا، روغن نارگیل، روغن زیتون و جوانه گندم می‌توانند گزینه‌های خوبی باشند. همچنین، صابون‌های خالص و بدون مواد شیمیایی قوی و بدون عطر موجود هستند.
لوسیون‌ها: برای بهبود و حفظ رطوبت پوست واژن، می‌توانید از لوسیون‌های طبیعی و بدون عطر استفاده کنید. لوسیون‌هایی که حاوی عصاره‌های آلوئه‌ورا، روغن جوجوبا، روغن نارگیل و عصاره‌های گیاهی مانند کالندولا و چای سبز هستند، می‌توانند مناسب باشند.
• دستمال‌های مرطوب: در صورت استفاده از دستمال‌های مرطوب برای بهداشت خارجی واژن، مطمئن شوید که آنها بدون عطر هستند و ترکیبات طبیعی دارند. همچنین، دستمال‌های مرطوبی که برای آلرژی‌های پوستی مناسب هستند، می‌توانند گزینه‌های خوبی باشند.
• ضدعفونی کننده‌های طبیعی: برای استفاده در صورت لزوم، می‌توانید از ضدعفونی کننده‌های طبیعی بدون عطر استفاده کنید. برخی از ضدعفونی کننده‌های طبیعی شامل عصاره‌های گیاهی مثل روغن چای درختی، روغن زیتون و عصاره چوب سدر می‌شوند.
پیش از استفاده از هر یک از محصولات فوق، مطمئن شوید که ترکیبات و مواد مورد استفاده در آنها برای شما مناسب هستند و هیچ حساسیتی را ایجاد نمی‌کنند. در صورت داشتن هرگونه علائم حساسیت یا تحریک پوست، بهتر است مشاوره پزشک زنان خود را دریافت کنید.