شایع‌ترین بیماری‌هایی که می‌توانند سگ‌ها را تحت تأثیر قرار دهند، بسته به نژاد، شرایط محیطی و دیگر عوامل متغیر هستند. مهم است که صاحبان سگ‌ها به مراقبت و نظارت منظم بر سلامتی حیوانات خانگی خود بپردازند. در صورت مشاهده هرگونه نشانه‌ای از بیماری در سگ خود، مراجعه به دامپزشک متخصص می‌تواند به تشخیص و درمان صحیح کمک کند. با ما در سایت برترین ها همراه باشید؛ تا با شایع‌ترین بیماری سگ‌ها آشنا شوید.

شایع ‌ترین بیماری سگ ها

شایع ‌ترین بیماری سگ ها

  • آرتریت

این بیماری شایع در سگ‌ها به التهاب مفاصل مرتبط است. سگ‌ها ممکن است نشانه‌هایی مانند سختی در حرکت، ناراحتی و وزوز در مفاصل نشان دهند.

  • عفونت‌های پوستی

سگ‌ها ممکن است به عفونت‌های پوستی مانند ترشحات پوست، خارش و قرمزی دچار شوند. علل احتمالی شامل عفونت‌های قارچی و باکتریایی می‌شوند.

  • بیماری‌های گوارشی در سگ ها

بیماری‌های گوارشی نیز در سگ‌ها شایع هستند و ممکن است علائمی مانند اسهال، استفراغ و تهوع را نشان دهند. علل ممکن شامل عفونت‌ها، آسیب به روده، عوامل تغذیه‌ای و حساسیت‌های غذایی است.


بیشتر بخوانید : بهترین دامپزشکی در غرب تهران کجاست؟


تشخیص بیماری گوارشی در سگ ها

تشخیص بیماری‌های گوارشی در سگ‌ها ممکن است نیاز به بررسی و ارزیابی توسط یک دامپزشک داشته باشد. با این حال، در زیر چند علامت و نشانه رایج بیماری‌های گوارشی در سگ‌ها را بررسی می‌کنیم:
•    تغییرات در رفتار غذا خوردن سگ: سگ‌های مبتلا به بیماری‌های گوارشی ممکن است از خوردن غذا منصرف شوند یا تغییراتی در الگوی غذاخوری خود نشان دهند. آنها ممکن است غذا را رد کنند، کمتر یا بیشتر از حجم معمول غذا بخورند، یا نشانه‌های عدم راحتی و ناراحتی بعد از خوردن نشان دهند.
•    اسهال یا یبوست: تغییرات در فرکانس، میزان، شکل و رنگ مدفوع می‌تواند نشانه‌های بیماری گوارشی باشد. اسهال معمولاً با مدفوع مایع یا روده‌ای و یبوست با مدفوع سفت یا کمتر از آن همراه است.
•    استفراغ: استفراغ مکرر یا خروج خودکار غذا می‌توانند نشانه‌های بیماری گوارشی باشند. برخی سگ‌ها ممکن است همچنین علائم تهوع و عدم راحتی قبل از استفراغ نشان دهند.
•    تغییرات در وزن: بیماری‌های گوارشی می‌توانند منجر به افت یا افزایش وزن سگ شوند. در صورتی که سگ بدون تغییر در رژیم غذایی و فعالیت، وزن خود را افزایش یا کاهش دهد، ممکن است بیماری گوارشی داشته باشد.
•    نشانه‌های عمومی: بیماری‌های گوارشی می‌توانند با علائم عمومی مانند لاغری، ضعف عمومی، خستگی، بی‌اشتهایی، لرزش، تغییر رفتار و افزایش زبری پوست همراه باشند.
اگر سگ شما علائم بیماری گوارشی نشان می‌دهد، بهتر است به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک می‌تواند با ارزیابی جامع و تشخیص صحیح، برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

چه بیماری‌های گوارشی ممکن است باعث اسهال در سگ‌ها شوند؟

اسهال در سگ‌ها ممکن است نشانه‌ای از بیماری‌های گوارشی مختلف باشد. برخی از بیماری‌های گوارشی که می‌توانند باعث اسهال در سگ‌ها شوند عبارتند از:
1.    عفونت‌های ویروسی: مانند ویروس پاروویروس، کوروناویروس، روتینوویروس و ویروس کوکساکی. این عفونت‌ها ممکن است باعث اسهال حاد و تهوع در سگ‌ها شوند.
2.    عفونت‌های باکتریایی: مانند سالمونلا، اشریشیا کلی، کمپیلوباکتر و کلستریدیوم. این عفونت‌ها می‌توانند اسهال حاد یا مزمن را در سگ‌ها ایجاد کنند.
3.    عفونت‌های پارازیتی: مانند کریپتوسپوریدیوم، جیاردیا و کوکسیدیا. این عفونت‌ها ممکن است باعث اسهال مزمن و خونریزی در مدفوع سگ‌ها شوند.
4.    حساسیت غذایی: برخی سگ‌ها ممکن است حساسیت یا آلرژی به مواد خاصی در غذا داشته باشند که باعث اسهال می‌شود. معمولاً این نوع اسهال با تغییر رژیم غذایی یا از بین بردن ماده‌ای که حساسیت را برانگیخته است، قابل مدیریت است.
5.    نارسایی آنزیمی: برخی سگ‌ها ممکن است عیب ژنتیکی در تولید آنزیم‌ها برای هضم موادی مانند لاکتوز داشته باشند. این موضوع ممکن است باعث اسهال پس از مصرف موادی مانند شیر یا محصولات لبنی شود.
6.    تغییرات در رژیم غذایی: تغییر ناگهانی در رژیم غذایی سگ‌ها می‌تواند به عنوان عاملی برای اسهال عمل کند.
همچنین، عوامل دیگری مانند استرس، داروها، سموم و بیماری‌های دیگر نیز می‌توانند اسهال در سگ‌ها را تحت تأثیر قرار دهند. 

روش‌های پیشگیری از بیماری گوارشی سگ ها

بیماری‌های گوارشی در سگ‌ها قابل پیشگیری هستند تا حدی. در ادامه، چند راهکار پیشگیری از بیماری‌های گوارشی در سگ‌ها را بررسی می‌کنیم:
•    واکسیناسیون: واکسیناسیون منظم سگ‌ها علاوه بر پیشگیری از بیماری‌های دیگر، می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های ویروسی مانند پاروویروس و کوروناویروس که عوارض گوارشی دارند، مؤثر باشد. مطمئن شوید که سگ‌های خود را برنامه واکسیناسیون منظم قرار دهید.
•    تغذیه مناسب: تغذیه سالم و مناسب برای سگ‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. استفاده از غذاهای با کیفیت، تعادل دیت‌های مختلف و اجتناب از تغییرات ناگهانی در رژیم غذایی می‌تواند به سلامت گوارشی سگ‌ها کمک کند.
•    بهداشت دست: شستشوی دست قبل و بعد از تماس با سگ‌ها و پاکسازی منظم و صحیح ظروف غذاخوری می‌تواند از انتقال عفونت‌های باکتریایی و ویروسی به سگ‌ها جلوگیری کند.
•    کنترل پارازیت‌ها: انجام پیشگیری و درمان منظم علیه پارازیت‌های داخلی و خارجی مانند کریپتوسپوریدیوم، جیاردیا و کوکسیدیا می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های گوارشی را کاهش دهد.
•    مدیریت استرس: استرس می‌تواند سیستم گوارشی سگ را تحت تأثیر قرار داده و بیماری‌های گوارشی را تسهیل کند. بنابراین، ایجاد محیط آرام و استفاده از روش‌های مدیریت استرس می‌تواند مفید باشد.
‌    مراقبت دندانی: مراقبت منظم از دندان‌ها و لثه‌های سگ‌ها می‌تواند از بیماری‌های دندانی و لثه‌ای جلوگیری کرده و از عفونت‌های گوارشی ناشی از عفونت دندان‌ها جلوگیری کند.
•    نظافت محیط: نظافت منظم و پاکسازی محیط زندگی سگ‌ها، تخلیه به موقع و برای پاکسازی صحیح از محلول‌های شوینده استفاده کنید.
توجه داشته باشید که هر سگ ممکن است به بیماری‌های گوارشی مختلف حساسیت داشته باشد و نیازها و شرایط آنها متفاوت باشد. بنابراین، مشاوره با دامپزشک خود درباره برنامه پیشگیری مناسب و گزینه‌های مناسب برای سگ خود بسیار مفید است.

بیماری‌های قلبی سگ ها

سگ‌ها نیز ممکن است به بیماری‌های قلبی مانند نارسایی قلبی، بیماری صمام قلب و آریتمی‌ها مبتلا شوند. علائم ممکن شامل ضعف، تنگی نفس، خستگی زودرس و سرفه است.

بیماری‌های تنفسی در سگ ها

سگ‌ها ممکن است به بیماری‌های تنفسی مانند عفونت‌های تنفسی، برونشیت و آسم مبتلا شوند. علائم ممکن شامل سرفه، عطسه، تنگی نفس و ترشحات بینی و گلویی است.

علائم بیماری تنفسی در سگ‌ ها

برای بیماری‌های تنفسی در سگ‌ها، علائم زیر ممکن است ظاهر شود:
•    سرفه: سگ‌های مبتلا به بیماری‌های تنفسی ممکن است سرفه کنند. سرفه می‌تواند خشک و تند یا با ترشحاتی مانند خلط یا ریزش باشد.
•    عطسه زیاد: سگ‌هایی که به بیماری‌های تنفسی مبتلا هستند، ممکن است زیاد عطسه کنند. عطسه ممکن است بیشتر در صورت وجود التهاب در مجرای نفسی یا حساسیت‌های تنفسی رخ دهد.
•    تنگی نفس: بیماری‌های تنفسی در سگ‌ها می‌توانند منجر به تنگی نفس شوند. سگ ممکن است با مشکل تنفسی مواجه شده و نفس کشیدن برایش دشوار باشد.
•    ترشحات بینی و گلو: عفونت‌های تنفسی می‌توانند باعث ترشحات بینی و گلو در سگ‌ها شوند. این ترشحات ممکن است به صورت روغنی، صاف یا قهوه‌ای باشند.
•    کاهش اشتها: بیماری‌های تنفسی می‌توانند باعث کاهش اشتها در سگ‌ها شوند. سگ ممکن است علاقه کمتری به خوردن غذا داشته باشد و نیاز به تغذیه کمتری داشته باشد.
•    لرزش: سگ‌هایی که با بیماری‌های تنفسی مبتلا هستند، ممکن است لرزش بدن داشته باشند. این لرزش ممکن است به دلیل تب یا استرس ناشی از بیماری باشد.
•    خستگی و ضعف: سگ‌های مبتلا به بیماری‌های تنفسی ممکن است علائمی از خستگی و ضعف نشان دهند. آنها ممکن است کمتر فعالیت کنند و انرژی کمتری داشته باشند.
در صورت مشاهده هرگونه از این علائم در سگ خود، مراجعه به دامپزشک متخصص تنفسی می‌تواند منجر به تشخیص و درمان صحیح شود.

روش‌های درمان بیماری تنفسی در سگ ها

درمان بیماری‌های تنفسی در سگ‌ها بستگی به نوع و شدت بیماری دارد. در صورت مشاهده هرگونه علائم بیماری تنفسی در سگ، مهم است که به دامپزشک متخصص مراجعه کنید تا تشخیص دقیق بیماری بررسی شود و درمان مناسب تعیین شود. درمان بیماری‌های تنفسی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
•    داروها: در برخی موارد، داروها می‌توانند استفاده شوند تا علائم بیماری تنفسی در سگ را کاهش دهند. این داروها ممکن است شامل ضد التهاب‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها، آنتی‌هیستامین‌ها و موارد دیگر باشند، که بسته به نوع بیماری تنفسی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
•    آنتی‌بیوتیک: در صورتی که عفونت باکتریایی موجب بیماری تنفسی شده باشد، دامپزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها را تجویز کند تا عفونت را تسریع کرده و کنترل کند.
•    آنتی‌هیستامین‌ها: در صورت وجود حساسیت تنفسی در سگ، آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند تجویز شوند تا علائم تنفسی مانند عطسه و خارش را کاهش دهند.
•    مکمل‌های تنفسی: برخی مکمل‌ها می‌توانند بهبود عملکرد تنفسی و افزایش سیستم ایمنی سگ را تسهیل کنند. مکمل‌هایی مانند اسیدهای چرب امگا-3 و مکمل‌های گیاهی مانند عصاره‌های گیاهی می‌توانند مفید باشند.
•    مراقبت و مدیریت تنفسی: در برخی موارد، مراقبت‌های تنفسی ممکن است مورد نیاز باشد. این شامل تمیز کردن مجرای تنفسی، استفاده از رطوبت‌دهنده‌ها و کنترل محیط است.
•    جراحی: در برخی موارد، مانند موارد خاصی از نارسایی صمام قلب یا توده‌های خوش‌خیم و بدخیم در مجرای تنفسی، جراحی ممکن است لازم باشد.
همچنین، مهم است که به سگ خود استراحت کافی، تغذیه سالم و مناسب و محیط پاک و بهداشتی را فراهم کنید. علاوه بر این، پیروی از توصیه‌های دامپزشک، واکسیناسیون منظم و جلوگیری از تماس با سگ‌های بیمار و عفونی می‌تواند به بهبود و پیشگیری از بیماری‌های تنفسی کمک کند.

مراقبت‌های لازم برای تمیز کردن مجرای تنفسی سگ

تمیز کردن مجرای تنفسی سگ می‌تواند به بهبود تنفس و کاهش علائم بیماری‌های تنفسی کمک کند. در ادامه، چند روش برای تمیز کردن مجرای نفسی سگ را می‌توانید انجام دهید:
•    استفاده از دستگاه بخور: استفاده از دستگاه رطوبت‌دهنده می‌تواند به مرطوب شدن مجرای تنفسی سگ کمک کند. این دستگاه‌ها آب را به صورت بخار یا مه تولید می‌کنند و به محیط رطوبت اضافه می‌کنند. می‌توانید دستگاه بخور را در اتاقی که سگ در آن قرار دارد قرار دهید.
•    استفاده از قطره‌های خلط‌گیر: در صورتی که سگ دارای خلط‌ها یا قطراتی در مجرای تنفسی است، می‌توانید از قطره‌های خلط‌گیر استفاده کنید. این قطره‌ها می‌توانند ترشحات خلطی را از مجرای تنفسی سگ تخلیه کنند و تنفس راحت‌تری را فراهم کنند. در هر صورت، قبل از استفاده از هر گونه قطره خلط‌گیری باید از دستورالعمل و دستورات دامپزشک خود را کسب کنید.
•    حفظ محیط پاک: حفظ محیط پاک و بهداشتی می‌تواند به کاهش عوامل تحریک‌کننده برای سیستم تنفسی سگ کمک کند. برای این منظور، نظافت منظم محیط زندگی سگ، جلوگیری از تجمع گرد و غبار و ذرات آلرژی‌زا، نظافت صحیح لوازم و اسباب‌بازی سگ از اهمیت بالایی برخوردار است.
نکته مهم: قبل از اعمال هر گونه روش تمیز کردن مجرای تنفسی سگ، مهم است که با دامپزشک متخصص مشورت کنید تا راهنمایی دقیق‌تر و مناسب‌تری دریافت کنید. همچنین توجه داشته باشید که در صورت بروز علائم شدیدی مانند سرفه شدید، تنفس سریع و سختی در تنفس، لبهای و دهان آبی یا سیانوز، یا هرگونه ناراحتی جدی دیگر، باید به طور فوری به دامپزشک یا مراکز پزشکی حیوانات مراجعه کنید.

عفونت گوش سگ ها

عفونت گوش یکی از مشکلات رایج در سگ ها است که می تواند در هر سنی رخ دهد. این عفونت می تواند در قسمت خارجی، میانی یا داخلی گوش ایجاد شود.

علل عفونت گوش سگ ها

•    مخمر و باکتری: شایع ترین علت عفونت گوش سگ ها، رشد بیش از حد مخمر و باکتری ها در مجرای گوش است.
•    آلرژی: آلرژی به مواد غذایی، محیطی یا انگل ها می تواند باعث التهاب و عفونت در گوش شود.
•    جسم خارجی: ورود جسم خارجی مانند خار یا دانه گیاه به داخل گوش می تواند باعث عفونت شود.
•    بیماری های زمینه ای: برخی بیماری ها مانند کم کاری تیروئید می تواند سگ ها را مستعد ابتلا به عفونت گوش کند.

علائم عفونت گوش سگ ها

•    تکان دادن سر: سگ ها برای تسکین خارش و درد، سر خود را به شدت تکان می دهند.
•    خارش گوش: سگ ها به طور مداوم گوش خود را با پنجه یا لیسیدن خاراند.
•    قرمزی و تورم: داخل گوش سگ قرمز، ملتهب و متورم می شود.
•    ترشحات: ترشحات بدبو و چرکی از گوش خارج می شود.
•    بوی بد: بوی بدی از گوش سگ به مشام می رسد.
•    درد: سگ در هنگام لمس گوش، درد و ناراحتی نشان می دهد.
•    کاهش شنوایی: سگ ممکن است به صداها واکنش نشان ندهد یا به طور ناگهانی شنوایی خود را از دست بدهد.

درمان عفونت گوش سگ ها

درمان عفونت گوش سگ ها به نوع و شدت عفونت بستگی دارد. دامپزشک ممکن است داروهای زیر را تجویز کند:
•    داروهای ضد قارچ: برای درمان عفونت های قارچی
•    داروهای ضد باکتری: برای درمان عفونت های باکتریایی
•    داروهای ضد التهابی: برای کاهش التهاب و درد
•    داروهای ضد درد: برای تسکین درد
در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن جسم خارجی یا درمان عفونت شدید باشد.

پیشگیری از عفونت گوش سگ ها

•    تمیز کردن منظم گوش ها: گوش های سگ خود را به طور منظم با محلول تمیز کننده گوش و پنبه تمیز کنید.
•    معاینات منظم: سگ خود را برای معاینات منظم نزد دامپزشک ببرید تا از سلامت گوش های او اطمینان حاصل کنید.
•    درمان آلرژی: در صورت وجود آلرژی، درمان آن می تواند به پیشگیری از عفونت گوش کمک کند.
با مراقبت مناسب، می توانید به سگ خود کمک کنید تا از عفونت گوش در امان بماند.

بیماری دیستمپر سگ ها

دیستمپر سگ یک بیماری ویروسی بسیار مسری و کشنده است که سگ ها را در هر سنی، به خصوص توله سگ ها، تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری به سیستم عصبی، تنفسی و گوارشی سگ ها حمله می کند و می تواند علائم مختلفی را ایجاد کند.

علائم دیستمپر سگ ها

1.    مرحله اول: تب، بی حالی، بی اشتهایی، ترشحات بینی و چشم
2.    مرحله دوم: سرفه، اسهال، استفراغ، بثورات پوستی، لک های روی چشم
3.    مرحله سوم: تشنج، فلج، علائم عصبی

راه های انتقال دیستمپر سگ

•    تماس مستقیم با سگ آلوده: ترشحات بینی، ادرار، مدفوع و بزاق سگ آلوده
•    هوا: ویروس دیستمپر می تواند از طریق هوا پخش شود
•    سطوح آلوده: ویروس می تواند تا چند ماه در محیط زنده بماند

درمان دیستمپر سگ

هیچ درمان قطعی برای دیستمپر سگ وجود ندارد. درمان حمایتی شامل تجویز آنتی بیوتیک، ضد التهاب، ضد ویروس و مایعات انجام می شود.

پیشگیری از دیستمپر سگ

•    واکسیناسیون: بهترین راه پیشگیری از دیستمپر، واکسیناسیون سگ ها در سنین مناسب است.
•    جلوگیری از تماس با سگ های آلوده: سگ خود را از تماس با سگ های بیمار و سرگردان دور نگه دارید.
دیستمپر سگ یک بیماری خطرناک و کشنده است. با واکسیناسیون و مراقبت های مناسب می توانید از ابتلا سگ خود به این بیماری پیشگیری کنید.

بیماری پاروا سگ

بیماری پاروا سگ یک بیماری ویروسی بسیار مسری و کشنده است که سگ ها را در هر سنی، به خصوص توله سگ ها، تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری به روده سگ ها حمله می کند و باعث اسهال خونی، استفراغ و کم آبی بدن می شود.

علائم بیماری پاروا سگ

•    اسهال خونی: اسهال خونی یکی از شایع ترین علائم بیماری پاروا است.
•    استفراغ: استفراغ می تواند به کم آبی بدن سگ منجر شود.
•    بی حالی: سگ مبتلا به پاروا بی حال و بی رمق می شود.
•    بی اشتهایی: سگ مبتلا به پاروا اشتهای خود را از دست می دهد.
•    کاهش وزن: سگ مبتلا به پاروا به سرعت وزن کم می کند.
•    تب: تب یکی از علائم شایع بیماری پاروا است.

راه های انتقال بیماری پاروا سگ

•    تماس مستقیم با سگ آلوده: مدفوع سگ آلوده
•    هوا: ویروس پاروا می تواند از طریق هوا پخش شود
•    سطوح آلوده: ویروس می تواند تا چند ماه در محیط زنده بماند

درمان بیماری پاروا سگ

هیچ درمان قطعی برای بیماری پاروا سگ وجود ندارد. درمان حمایتی شامل تجویز آنتی بیوتیک، ضد ویروس، مایعات و الکترولیت ها انجام می شود.

پیشگیری از بیماری پاروا سگ

•    واکسیناسیون: بهترین راه پیشگیری از بیماری پاروا، واکسیناسیون سگ ها در سنین مناسب است.
•    جلوگیری از تماس با سگ های آلوده: سگ خود را از تماس با سگ های بیمار و سرگردان دور نگه دارید.
•    ضدعفونی کردن محیط: محیط زندگی سگ خود را به طور مرتب ضدعفونی کنید.
بیماری پاروا سگ یک بیماری خطرناک و کشنده است. با واکسیناسیون و مراقبت های مناسب می توانید از ابتلا سگ خود به این بیماری پیشگیری کنید.

راه های انتقال بیماری پاروا سگ

بیماری کرم قلب در سگ ها

بیماری کرم قلب یک بیماری انگلی جدی است که سگ ها را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری توسط کرم های لارو به نام "میکروفیلاریا" که از طریق نیش پشه آلوده به سگ منتقل می شوند، ایجاد می شود.

علائم بیماری کرم قلب در سگ ها

•    سرفه: سرفه یکی از شایع ترین علائم بیماری کرم قلب است.
•    تنگی نفس: سگ مبتلا به کرم قلب ممکن است به سختی نفس بکشد.
•    خستگی: سگ مبتلا به کرم قلب به سرعت خسته می شود.
•    کاهش وزن: سگ مبتلا به کرم قلب به طور ناگهانی وزن کم می کند.
•    بی حالی: سگ مبتلا به کرم قلب بی حال و بی رمق می شود.

راه های تشخیص بیماری کرم قلب در سگ ها

•    آزمایش خون: آزمایش خون می تواند وجود میکروفیلاریا در خون سگ را تشخیص دهد.
•    اشعه ایکس: اشعه ایکس می تواند وجود کرم های قلب در ریه ها و قلب سگ را نشان دهد.

درمان بیماری کرم قلب در سگ ها

درمان بیماری کرم قلب دشوار و پرهزینه است. درمان شامل داروهای ضد انگلی، استراحت و مراقبت های حمایتی می باشد.

پیشگیری از بیماری کرم قلب در سگ ها

•    داروهای پیشگیرانه: استفاده منظم از داروهای پیشگیرانه می تواند از ابتلا سگ به بیماری کرم قلب جلوگیری کند.
•    کنترل پشه: کنترل پشه در محیط زندگی سگ می تواند از انتقال بیماری کرم قلب جلوگیری کند.
بیماری کرم قلب یک بیماری خطرناک و potentially fatal است. با پیشگیری و تشخیص زودهنگام می توانید از ابتلا سگ خود به این بیماری جلوگیری کنید.

هپاتیت سگ ها

هپاتیت سگ ها به التهاب کبد اشاره دارد که می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. دو نوع اصلی هپاتیت در سگ ها وجود دارد:

1. هپاتیت عفونی سگ ICH
•    عامل: ویروس
•    علائم: تب، بی حالی، بی اشتهایی، استفراغ، اسهال، زردی
•    راه انتقال: تماس با سگ آلوده، ادرار، مدفوع، بزاق
•    درمان: حمایتی، ضد ویروس
•    پیشگیری: واکسیناسیون

2. هپاتیت سمی
•    عامل: سموم، داروها، مواد شیمیایی
•    علائم: مشابه هپاتیت عفونی
•    راه انتقال: بلعیدن سم
•    درمان: شناسایی و حذف عامل سمی، حمایتی
•    پیشگیری: جلوگیری از دسترسی سگ به سموم

تشخیص هپاتیت سگ ها

•    آزمایش خون
•    آزمایش ادرار
•    اشعه ایکس
•    سونوگرافی

درمان هپاتیت سگ ها

•    درمان حمایتی: شامل مایعات، الکترولیت ها، آنتی بیوتیک ها
•    داروهای ضد ویروسی: در صورت ابتلا به هپاتیت عفونی
هپاتیت سگ ها یک بیماری جدی است که در صورت عدم درمان مناسب می تواند منجر به نارسایی کبد و مرگ شود. با مشاهده علائم هپاتیت در سگِ خود، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید.


بیشتر بخوانید : معرفی بهترین نژاد سگ‌ های گارد و نگهبان و نحوه آموزش و تربیت هر کدام


هاری در سگ ها

هاری یک بیماری ویروسی کشنده است که به سیستم عصبی مرکزی سگ ها و سایر حیوانات حمله می کند. این بیماری از طریق بزاق حیوان آلوده، معمولاً از طریق گاز گرفتن، منتقل می شود.

علائم هاری در سگ ها

•    تغییر رفتار: پرخاشگری، اضطراب، ترس، مخفی شدن
•    فلج: فلج عضلات صورت، پاها و اندام ها
•    تشنج
•    ترشح بیش از حد بزاق دهان
•    مشکل در بلع
•    تغییر صدا: پارس کردن خشن یا بی صدا
هیچ درمان قطعی برای هاری وجود ندارد. پس از ظهور علائم، بیماری تقریباً همیشه کشنده است.

پیشگیری از هاری

•    واکسیناسیون: بهترین راه پیشگیری از هاری، واکسیناسیون سگ ها در سنین مناسب است.
•    جلوگیری از تماس با حیوانات وحشی
•    کنترل جمعیت حیوانات ولگرد
هاری یک بیماری خطرناک و کشنده است. با واکسیناسیون و مراقبت های مناسب می توانید از ابتلا سگ خود به این بیماری جلوگیری کنید.

نکات مهم:
•    به هیچ وجه به سگ ولگرد یا حیوان وحشی نزدیک نشوید و آنها را نوازش نکنید.
•    اگر سگ شما توسط حیوان دیگری گاز گرفته شد، فوراً او را نزد دامپزشک ببرید.
•    در صورت مشاهده علائم هاری در سگ خود، فوراً با دامپزشک یا مرکز کنترل بیماری های حیوانی تماس بگیرید.

بیماری های چشم در سگ ها

آب مروارید

آب مروارید (کاتاراکت) یکی از بیماری های شایع چشم در سگ ها است که به کدر شدن عدسی چشم و در نتیجه کاهش بینایی یا نابینایی منجر می شود.

علل آب مروارید در سگ ها

•    ژنتیک: برخی نژادها مانند سگ های چوپان آلمانی، پودل و لابرادور رتریور بیشتر مستعد ابتلا به آب مروارید هستند.
•    سن: آب مروارید در سگ های مسن شایع تر است.
•    بیماری های زمینه ای: دیابت، کمبود ویتامین A، و برخی بیماری های چشمی می تواند خطر ابتلا به آب مروارید را افزایش دهد.
•    ضربه به چشم: آسیب به چشم می تواند باعث ایجاد آب مروارید شود.

علائم آب مروارید در سگ ها

•    کدر شدن عدسی چشم: عدسی چشم سگ مبتلا به آب مروارید به جای شفاف، کدر و سفید می شود.
•    کاهش بینایی: سگ مبتلا به آب مروارید ممکن است به اشیاء نزدیک برخورد کند یا در تاریکی به سختی ببیند.
•    حساسیت به نور: سگ مبتلا به آب مروارید ممکن است از نور خورشید یا نور مصنوعی اذیت شود.
•    قرمزی و التهاب چشم

تشخیص آب مروارید

•    معاینه چشم: دامپزشک با استفاده از معاینه چشم و دستگاه های مخصوص می تواند آب مروارید را تشخیص دهد.
•    آزمایش های تشخیصی: در برخی موارد، ممکن است آزمایش های اضافی برای تعیین علت آب مروارید و بررسی سلامت چشم سگ انجام شود.

درمان آب مروارید

هیچ درمان قطعی برای آب مروارید وجود ندارد. در مراحل اولیه، ممکن است با استفاده از داروهای ضد التهابی و قطره های چشمی، روند پیشرفت بیماری کند شود. اما در نهایت، در بیشتر موارد، برای رفع کامل مشکل و بازگرداندن بینایی سگ، جراحی لازم است.

جراحی آب مروارید

جراحی آب مروارید یک عمل ظریف است که توسط دامپزشک متخصص چشم انجام می شود. در این عمل، عدسی کدر شده برداشته شده و با یک عدسی مصنوعی جایگزین می شود. جراحی آب مروارید می تواند بینایی سگ را به طور کامل یا تا حدی بازگرداند.

مراقبت های بعد از عمل

پس از جراحی، سگ شما باید تحت مراقبت های ویژه قرار گیرد و استفاده از داروهای ضد التهابی و آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت ضروری است. همچنین محدود کردن فعالیت سگ برای چند هفته بعد از عمل نیز ضروری است.

پیشگیری از آب مروارید

•    معاینات منظم چشم: معاینات منظم چشم توسط دامپزشک می تواند به تشخیص زودهنگام آب مروارید و سایر بیماری های چشم کمک کند.
•    کنترل بیماری های زمینه ای: کنترل بیماری های زمینه ای مانند دیابت می تواند خطر ابتلا به آب مروارید را کاهش دهد.
•    جلوگیری از ضربه به چشم: مراقب باشید تا سگ شما از ضربه به چشم در امان باشد.
آب مروارید یک بیماری جدی است که می تواند بینایی سگ شما را به خطر اندازد. با معاینات منظم چشم، تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می توانید به حفظ بینایی و سلامت چشم سگ خود کمک کنید.

دیابت در سگ ها

دیابت یک بیماری متابولیکی است که در سگ ها زمانی رخ می دهد که بدن آنها به اندازه کافی انسولین تولید نمی کند یا به درستی از انسولین استفاده نمی کند. انسولین هورمونی است که به تنظیم سطح قند خون (گلوکز) در بدن کمک می کند.

انواع دیابت در سگ ها

1.    دیابت وابسته به انسولین: این نوع دیابت شایع ترین نوع دیابت در سگ ها است. در این نوع، بدن سگ انسولین کافی تولید نمی کند.
2.    دیابت مقاوم به انسولین: در این نوع، بدن سگ به انسولین مقاوم است و به درستی از آن استفاده نمی کند.

علائم دیابت در سگ ها

•    تکرر ادرار: سگ مبتلا به دیابت بیشتر از حد معمول ادرار می کند.
•    تشنگی زیاد: این سگ بیشتر از حد معمول آب می نوشد.
•    افزایش اشتها: سگ مبتلا به دیابت ممکن است بیشتر از حد معمول غذا بخورد.
•    کاهش وزن: با وجود اشتهای خوب، وزن کم می کند.
•    بی حالی: بی حال و کم تحرک است.
•    تاری دید: این سگ ممکن است به دلیل آب مروارید، بینایی خود را از دست بدهد.

تشخیص دیابت

•    آزمایش خون: آزمایش خون می تواند سطح قند خون را اندازه گیری کند.
•    آزمایش ادرار: آزمایش ادرار می تواند وجود گلوکز در ادرار را نشان دهد.

درمان دیابت

درمان دیابت در سگ ها شامل موارد زیر است:
•    تزریق انسولین: سگ مبتلا به دیابت به طور مرتب به تزریق انسولین نیاز دارد.
•    تغذیه مناسب: باید غذای مخصوصی دریافت کند که به کنترل سطح قند خون کمک می کند.
•    ورزش منظم: ورزش منظم به کنترل سطح قند خون و حفظ سلامت سگ کمک می کند.
با مراقبت و کنترل مناسب، سگ های مبتلا به دیابت می توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند.

نکات مهم:
•    سطح قند خون سگ خود را به طور مرتب با استفاده از دستگاه گلوکومتر اندازه گیری کنید.
•    به سگ خود غذای مخصوص دیابتی بدهید و از دادن غذای اضافی به او خودداری کنید.
•    سگ خود را به طور مرتب برای پیاده روی ببرید.
•    در صورت مشاهده هر گونه علائم غیرعادی، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید.

سوالات رایج:

آیا دیابت در سگ ها قابل درمان است؟
دیابت در سگ ها قابل درمان نیست، اما با مراقبت و کنترل مناسب می توان آن را به طور موثر مدیریت کرد.

عمر سگ مبتلا به دیابت چقدر است؟
با مراقبت و کنترل مناسب، سگ های مبتلا به دیابت می توانند عمر طولانی و سالمی داشته باشند.

چه نوع غذایی برای سگ مبتلا به دیابت مناسب است؟
سگ مبتلا به دیابت باید غذای مخصوصی دریافت کند که به کنترل سطح قند خون کمک می کند. این نوع غذاها معمولاً فیبر بالا و کربوهیدرات دارند.


بیشتر بخوانید : 10 تا از بهترین سگ های خانواده


بیماری لایم در سگ ها

بیماری لایم یک بیماری عفونی باکتریایی است که توسط کنه های آلوده به سگ ها منتقل می شود. این بیماری می تواند علائم مختلفی از جمله تب، بی حالی، لنگش، درد مفاصل و مشکلات قلبی ایجاد کند.

علائم بیماری لایم در سگ ها

•    تب: تب یکی از اولین علائم بیماری لایم است.
•    بی حالی: سگ مبتلا به لایم ممکن است بی حال و کم تحرک باشد.
•    لنگش: سگ مبتلا به لایم ممکن است به دلیل درد مفاصل لنگ بزند.
•    درد مفاصل: سگ مبتلا به لایم ممکن است در مفاصل خود درد داشته باشد.
•    مشکلات قلبی: در برخی موارد، بیماری لایم می تواند منجر به مشکلات قلبی مانند نارسایی قلبی شود.

بیماری های چشم در سگ ها

تشخیص بیماری لایم

•    آزمایش خون: آزمایش خون می تواند وجود آنتی بادی های بیماری لایم را در خون سگ نشان دهد.
•    آزمایش ادرار: آزمایش ادرار می تواند وجود باکتری لایم را در ادرار سگ نشان دهد.

درمان بیماری لایم

درمان بیماری لایم در سگ ها شامل موارد زیر است:
•    آنتی بیوتیک: آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت باکتریایی استفاده می شوند.
•    داروهای ضد التهابی: داروهای ضد التهابی برای کاهش درد و التهاب استفاده می شوند.
•    داروهای ضد درد: داروهای ضد درد برای تسکین درد مفاصل استفاده می شوند.

پیشگیری از بیماری لایم

•    کنترل کنه: استفاده از داروهای ضد کنه و دور نگه داشتن سگ از مناطق آلوده به کنه می تواند به پیشگیری از بیماری لایم کمک کند.
•    واکسیناسیون: در برخی مناطق، واکسن هایی برای پیشگیری از بیماری لایم در دسترس است.

سوالات رایج

آیا بیماری لایم در سگ ها قابل درمان است؟
بله، بیماری لایم در سگ ها با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

علائم بیماری لایم در سگ ها چقدر طول می کشد؟
علائم بیماری لایم در سگ ها می تواند از چند روز تا چند ماه طول بکشد.

آیا بیماری لایم برای انسان خطرناک است؟
بله، بیماری لایم می تواند برای انسان نیز خطرناک باشد. انسان ها می توانند از طریق نیش کنه آلوده به بیماری لایم مبتلا شوند.

عفونت ادراری در سگ ها

عفونت ادراری UTI  در سگ ها یک بیماری شایع است که می تواند در هر سنی رخ دهد. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که باکتری ها به مجاری ادراری سگ، از جمله مثانه و مجرای ادرار، راه پیدا می کنند.

علائم عفونت ادراری در سگ ها

•    تکرر ادرار: سگ مبتلا به عفونت ادراری بیشتر از حد معمول ادرار می کند.
•    درد هنگام ادرار: ممکن است هنگام ادرار درد داشته باشد و ناله کند.
•    تکرر ادرار در شب: سگ مبتلا به عفونت ادرار ممکن است بیشتر از حد معمول در شب ادرار کند.
•    بی اختیاری ادرار: ممکن است به طور ناگهانی و بدون کنترل ادرار کند.
•    وجود خون در ادرار: ادرار سگ مبتلا به عفونت ادرار ممکن است خونی باشد.
•    بوی بد ادرار: ادرار سگ مبتلا به عفونت ادرار ممکن است بوی بدی داشته باشد.

تشخیص عفونت ادراری

•    آزمایش ادرار: آزمایش ادرار می تواند وجود باکتری ها و سایر سلول های غیرطبیعی در ادرار را نشان دهد.
•    کشت ادرار: کشت ادرار می تواند نوع باکتری عامل عفونت را مشخص کند.

درمان عفونت ادراری

درمان عفونت ادراری در سگ ها شامل موارد زیر است:
•    آنتی بیوتیک: آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت باکتریایی استفاده می شوند.
•    داروهای ضد التهابی: داروهای ضد التهابی برای کاهش درد و التهاب استفاده می شوند.
•    مایعات: مایعات به دفع باکتری ها از بدن کمک می کند.

پیشگیری از عفونت ادراری

•    دسترسی به آب: سگ شما باید همیشه به آب تازه و تمیز دسترسی داشته باشد.
•    پیاده روی منظم: پیاده روی منظم به سگ شما کمک می کند تا مثانه خود را به طور کامل تخلیه کند و از احتباس ادرار جلوگیری کند.
•    تغذیه مناسب: تغذیه مناسب به حفظ سلامت مجاری ادراری سگ شما کمک می کند.

سوالات رایج

عفونت ادراری در سگ ها چقدر شایع است؟
عفونت ادراری یکی از شایع ترین بیماری های سگ ها است.

چه سگ هایی بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت ادراری هستند؟
سگ های ماده، سگ های مسن و سگ هایی که دارای مشکلات سلامتی مانند دیابت هستند بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت ادراری هستند.

آیا عفونت ادراری در سگ ها قابل درمان است؟
بله، عفونت ادراری در سگ ها با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

آیا عفونت ادراری در سگ ها برای انسان خطرناک است؟
خیر، عفونت ادراری در سگ ها برای انسان خطرناک نیست.


بیشتر بخوانید : قبل از خرید توله سگ به چه وسایلی نیاز داریم


درماتوفیتوز در سگ ها

درماتوفیتوز که به عنوان کچلی قارچی یا کرم حلقوی نیز شناخته می شود، یک بیماری پوستی شایع در سگ ها است که توسط قارچ های به نام درماتوفیت ایجاد می شود. این قارچ ها به کراتین، پروتئینی که در مو، پوست و ناخن ها یافت می شود، علاقه دارند.

علائم درماتوفیتوز در سگ ها

•    ریزش مو: ریزش مو به صورت دایره ای یا تکه ای رخ می دهد.
•    پوسته پوسته شدن: پوست در ناحیه آسیب دیده ممکن است پوسته پوسته و قرمز شود.
•    خارش: سگ ممکن است در ناحیه آسیب دیده خارش داشته باشد.
•    التهاب: پوست در ناحیه آسیب دیده ممکن است متورم و ملتهب شود.

راه های انتقال درماتوفیتوز به سگ

•    تماس مستقیم با سگ آلوده: قارچ ها می توانند از طریق تماس مستقیم با پوست یا موی سگ آلوده به سگ دیگر منتقل شوند.
•    تماس با محیط آلوده: قارچ ها می توانند تا چند ماه در محیط زنده بمانند و از طریق تماس با محیط آلوده مانند خاک، ملافه یا برس ها به سگ منتقل شوند.

تشخیص درماتوفیتوز

•    معاینه بالینی: دامپزشک با معاینه پوست و موی سگ می تواند درماتوفیتوز را تشخیص دهد.
•    آزمایشات آزمایشگاهی: آزمایشات آزمایشگاهی مانند کشت قارچ یا معاینه با لامپ وود می تواند برای تأیید تشخیص استفاده شود.

درمان درماتوفیتوز

درمان درماتوفیتوز در سگ ها شامل موارد زیر است:
•    داروهای ضد قارچ: داروهای ضد قارچ به صورت موضعی (کرم، پماد، شامپو) یا خوراکی برای درمان عفونت قارچی استفاده می شوند.
•    ضدعفونی محیط: محیط زندگی سگ باید به طور کامل ضدعفونی شود تا از انتشار قارچ جلوگیری شود.

سوالات رایج

چه سگ هایی بیشتر در معرض خطر ابتلا به درماتوفیتوز هستند؟
سگ های جوان، سگ هایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و سگ هایی که در شرایط نامناسب زندگی می کنند بیشتر در معرض خطر ابتلا به درماتوفیتوز هستند.

آیا درماتوفیتوز در سگ ها برای انسان خطرناک است؟
بله، درماتوفیتوز می تواند از سگ به انسان منتقل شود. در انسان، این بیماری به عنوان کرم حلقوی شناخته می شود.

درمان درماتوفیتوز در سگ ها چقدر طول می کشد؟
درمان درماتوفیتوز در سگ ها معمولاً چند هفته طول می کشد.

سرطان در سگ ها

سرطان یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در سگ ها است. انواع مختلفی از سرطان در سگ ها وجود دارد، اما برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:
1.    لنفوم: لنفوم یک نوع سرطان است که از سلول های لنفاوی شروع می شود. این سلول ها در سراسر بدن یافت می شوند، به همین دلیل لنفوم می تواند در هر نقطه ای از بدن رخ دهد.
2.    سارکوم استئواستئوسارکوم: سارکوم استئواستئوسارکوم یک نوع سرطان استخوان است که در سگ های جوان شایع تر است.
3.    هموسارکوم: هموسارکوم نوعی سرطان سلول های خونی است که در سگ های مسن شایع تر است.
4.    ملانوما: ملانوما نوعی سرطان پوست است که در سگ های با پوست تیره شایع تر است.

علائم سرطان در سگ ها

•    توده: وجود توده در هر نقطه ای از بدن
•    کاهش وزن
•    بی اشتهایی
•    بی حالی
•    استفراغ
•    اسهال
•    خونریزی

تشخیص سرطان

•    معاینه بالینی: دامپزشک با معاینه سگ می تواند به دنبال علائم سرطان باشد.
•    آزمایشات آزمایشگاهی: آزمایشات آزمایشگاهی مانند آزمایش خون، آزمایش ادرار و عکس برداری می تواند برای تشخیص سرطان استفاده شود.
•    بیوپسی: بیوپسی تنها راه قطعی برای تشخیص سرطان است.

درمان سرطان

درمان سرطان در سگ ها به نوع سرطان، مرحله سرطان و سلامت عمومی سگ بستگی دارد.
روش های درمانی سرطان در سگ ها شامل موارد زیر است:
•    جراحی: جراحی برای برداشتن تومور در مراحل اولیه سرطان ممکن است مفید باشد.
•    شیمی درمانی: شیمی درمانی از داروهایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند.
•    پرتو درمانی: پرتو درمانی از اشعه ایکس یا سایر اشعه های پرانرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند.
•    ایمونوتراپی: ایمونوتراپی به سیستم ایمنی بدن سگ کمک می کند تا سلول های سرطانی را از بین ببرد.
برخی از سرطان ها مانند لنفوم به درمان به خوبی پاسخ می دهند و سگ ها می توانند پس از درمان عمر طولانی و سالمی داشته باشند.
اما برخی دیگر از سرطان ها مانند سارکوم استئواستئوسارکوم به درمان به خوبی پاسخ نمی دهند و روند درمان آنها ضعیف است.

سوالات رایج

چه سگ هایی بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند؟
سگ های مسن، سگ هایی که دارای سابقه خانوادگی سرطان هستند و سگ هایی که در معرض مواد شیمیایی یا اشعه های مضر قرار دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند.

آیا می توان از سرطان در سگ ها پیشگیری کرد؟
هیچ راه قطعی برای پیشگیری از سرطان در سگ ها وجود ندارد، اما برخی از اقدامات مانند کنترل وزن، تغذیه مناسب و عدم قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا اشعه های مضر می تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.

هزینه درمان سرطان در سگ ها چقدر است؟
هزینه درمان سرطان در سگ ها به نوع سرطان، مرحله سرطان و روش های درمانی مورد استفاده بستگی دارد.

علائم رایج در بیماری سگ ها

علائم بیماری سگ ها می تواند متفاوت باشد، اما برخی از علائم رایج عبارتند از:
•    بی حالی
•    از دست دادن اشتها
•    کاهش وزن
•    استفراغ
•    اسهال
•    سرفه
•    مشکل در تنفس
•    تب
•    لنگیدن
•    ریزش مو
•    تغییر در رفتار
اگر هر یک از این علائم را در سگ خود مشاهده کردید، مهم است که فوراً او را نزد دامپزشک ببرید. دامپزشک می تواند سگ شما را معاینه کند و آزمایش های لازم را برای تشخیص بیماری انجام دهد.

پیشگیری از بیماری سگ ها

راه های مختلفی برای پیشگیری از بیماری سگ ها وجود دارد، از جمله:
•    واکسیناسیون: سگ خود را در برابر بیماری های ویروسی رایج مانند پاروویروس، هاری و دیستمپر واکسینه کنید.
•    کنترل انگل: به طور منظم سگ خود را برای کرم های قلابدار، کرم های گرد و کنه ها درمان کنید.
•    تغذیه سالم: به سگ خود غذای سالم و متعادل بدهید.
•    ورزش منظم: به طور منظم با سگ خود پیاده روی یا بازی کنید.
•    مراقبت های بهداشتی منظم: سگ خود را برای معاینات منظم نزد دامپزشک ببرید.
با مراقبت مناسب، می توانید به سگ خود کمک کنید تا سالم و شاد بماند.