روشهای جراحی بینی
جراحی زیبایی صورت به آن دسته از جراحی گفته می شود که به منظور بهبود ظاهر شخص در غیاب هر گونه ناهنجاری کارکردی انجام می شود. اکثرا افراد به اجزای چهره خود حتی اگر زیبا هم نباشند، عادت کرده اند و تغییر در شکل ظاهری شخص، اگرچه به زیباتر شدن وی بینجامد، ابتدا باعث بروز نوعی احساس بیگانگی و نامانوس بودن در اطرافیان می شود که این امر می تواند اثر منفی بر بیمار داشته باشد. بسیاری از جراحان، بیمارانی را که تصویر ذهنی حقیقی و درستی از خود ندارند یا تا حدی از لحاظ روانی متغیرند را موارد مناسبی برای جراحی بینی نمی دانند یا دست کم به آن ها توصیه می کنند پیش از اقدام به جراحی زیبایی از مشاوره روانپزشکی استفاده کنند.
برای انجام رینوپلاستی روش های متفاوتی وجود دارد. انتخاب روش درست بسته به فرم بینی بیمار و خواسته او از عمل جراحی درباره شکل و ابعاد بینی اش است. شما هم می توانید یکی از دو روش رینوپلاستی داخلی یا خارجی را انتخاب کنید. در واقع می توان چنین گفت که چیزی به نام رینوپلاستی استاندارد وجود ندارد. روش های موجود، بسیار متفاوتند و به چگونگی ناهنجاری های بینی وابسته هستند. شکل نوک بینی به اندازه موقعیت قسمت های مختلف آن بستگی دارد.
انواع رینوپلاستی
بسته به نوع ترمیمی که انجام می شود، جراحان از دوش روش رینوپلاستی داخلی و خارجی استفاده می کنند که در داخل حفره بینی انجام می شود. پیداست که به این ترتیب اثری روی پوست بیمار باقی نمی ماند و به همین دلیل رینوپلاستی داخلی پرطرفدار است اما این روش هم محدودیت هایی دارد. در مواردی که ترمیم نسبتا وسیع بوده و نیاز به انجام کار زایدی روی استخوان و غضروف زیرین وجود دارد، معمولا روش رینوپلاستی خارجی یا باز ارجح است و امکان دستیابی به نتیجه بهتری را فراهم می سازد. استفاده از برش پوستی و ایجاد اسکار (جوشگاه یا جای زخم) ظریف روی صورت، برای بیمار ناخوشایند است. امروزه در زمینه استفاده از پروتز (عضو مصنوعی) در جراحی بینی پیشرفت های زیادی حاصل شده است. البته این روش جدیدی نیست و یکی از قدیمی ترین و مشهورتزین موارد استفاده از آن توسط تیکو براهه، ستاره شناس دانمارکی قرن شانزدهم میلادی بوده است. او پس از آنکه در یک دوئل بینی اش توسط شمشیر حریف قطع شد، یک قطعه طلا را به جای آن قرار داد! امروزه از موارد بهتری استفاده می شود که تقریبا به همان نرمی غضروف طبیعی بینی هستند و هماهنگی رنگی بسیار خوبی با پوست بیمار دارند ولی به هر حال اغلب بیماران واکنش های روانی در برابر این مسئله نشان می دهند و نمی توانند یک قطعه پلاستیکی را به عنوان عضوی از بدن خود بپذیرند. به همین دلیل در بیشتر موارد بیماران ترجیح می دهند به جای پروتز از بافت پیوندی برای ترمیم بینی استفاده کنند و البته این انتخاب با علم به این مسئله انجام می شود که نتیجه جراحی با بافت پیوندی معمولا به خوبی پروتز نخواهد بود.