شب‌ ادراری یا بی‌اختیاری ادرار شبانه یکی از مشکلات رایج در کودکان و برخی بزرگسالان است که به معنای ناتوانی در کنترل ادرار در خواب می‌باشد. این مشکل می‌تواند تأثیرات روانی، اجتماعی و حتی فیزیکی داشته باشد. در این مقاله از سایت برترین ها، به بررسی علل، انواع، تشخیص و درمان شب‌ ادراری می‌پردازیم.

علل شب‌ ادراری

شب‌ ادراری ممکن است ناشی از عوامل متعددی باشد که به چند دسته کلی تقسیم می‌شوند:
1. علل فیزیولوژیکی
* تولید بیش از حد ادرار در شب: برخی افراد به دلیل تولید بیش از حد هورمون ضد ادراری (ADH) در شب، دچار شب‌ ادراری می‌شوند.
* مثانه کوچک: در برخی افراد، ظرفیت مثانه کوچک‌تر از حد معمول است و نمی‌تواند حجم ادرار شبانه را نگه دارد.
* ناراحتی‌های خواب: مشکلات خواب مانند وقفه‌های تنفسی در خواب می‌تواند منجر به شب‌ ادراری شود.
* عوامل ژنتیکی: شب‌ ادراری ممکن است در خانواده‌ها موروثی باشد.
2. علل روانی
شب‌ ادراری ممکن است به دلایل روانی مختلفی بروز کند. برخی از علل روانی ابتلا به شب‌ ادراری عبارتند از:
•    استرس و اضطراب: شرایط استرس‌زا مانند مشکلات در مدرسه، تنش‌های خانوادگی یا تغییرات مهم در زندگی می‌تواند منجر به شب‌ ادراری شود.
•    تروما یا تجربه‌های ناخوشایند: تجربه‌های تلخ یا تروماتیک، مانند سوءاستفاده یا اتفاقات ناگوار، ممکن است باعث بروز این مشکل گردد.
•    تغییرات بزرگ در زندگی: تغییراتی نظیر طلاق والدین، تولد نوزاد جدید، یا نقل مکان به محل جدید می‌تواند فشار روانی ایجاد کرده و منجر به شب‌ ادراری شود.
•    احساسات سرکوب شده: کودکان و بزرگسالانی که احساسات خود را سرکوب می‌کنند یا نمی‌توانند به درستی ابراز کنند، ممکن است به شب‌ ادراری مبتلا شوند.
•    اختلالات خواب: مشکلات خواب مانند کابوس‌ها یا وقفه‌های تنفسی در خواب می‌توانند به عنوان عامل روانی شب‌ ادراری عمل کنند.


بیشتر بخوانید : تکرر ادرار چیست و چگونه درمان میشود؟


انواع شب‌ ادراری

شب‌ ادراری به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود:
1. شب‌ ادراری اولیه
شب‌ ادراری اولیه وضعیتی است که از دوران کودکی شروع می‌شود و کودک هرگز دوره‌های طولانی خشکی در شب نداشته است. این نوع شب‌ ادراری معمولاً ناشی از عوامل فیزیولوژیکی مانند مثانه کوچک، تولید بیش از حد ادرار در شب یا مشکلات خواب است. همچنین، عوامل ژنتیکی می‌توانند نقش مهمی در بروز این مشکل داشته باشند. شب‌ ادراری اولیه به مرور زمان و با رشد کودک و بهبود ظرفیت مثانه و کنترل ادرار معمولاً خودبه‌خود بهبود می‌یابد. این وضعیت نیاز به حمایت و صبوری والدین و ممکن است به مداخلات رفتاری یا درمان دارویی نیاز داشته باشد. 
2. شب‌ ادراری ثانویه
شب‌ ادراری ثانویه وضعیتی است که پس از یک دوره حداقل شش ماهه خشکی شبانه در فرد بروز می‌کند. این نوع شب‌ ادراری معمولاً به دلیل عوامل جدید فیزیولوژیکی یا روانی مانند عفونت‌های ادراری، دیابت، استرس، اضطراب یا تغییرات مهم در زندگی (مانند طلاق والدین یا تولد نوزاد جدید) رخ می‌دهد. شب‌ ادراری ثانویه نیازمند بررسی دقیق‌تر و گاه انجام آزمایش‌های پزشکی است تا علت زمینه‌ای مشخص شود. درمان معمولاً شامل مدیریت عوامل زمینه‌ای و استفاده از روش‌های رفتاری، دارویی یا ترکیبی از آن‌ها است. حمایت عاطفی و روانی از فرد مبتلا نیز در بهبود این وضعیت بسیار مؤثر است.

تشخیص شب‌ ادراری

تشخیص شب‌ ادراری معمولاً بر اساس تاریخچه پزشکی و علائم بیمار انجام می‌شود. برخی از روش‌های تشخیصی شامل موارد زیر است:
•    پرسش از والدین و کودک: اطلاعات دقیق از زمان شروع، تعداد دفعات و شرایط بروز شب‌ ادراری کمک کننده است.
•    آزمایش ادرار: برای بررسی عفونت‌ها یا دیگر مشکلات پزشکی.
•    سونوگرافی مثانه و کلیه‌ها: برای بررسی مشکلات ساختاری.
•    مطالعات خواب: در صورت شک به مشکلات خواب.


بیشتر بخوانید : درمان تکرر ادرار کودکان در تهران، چرا تکرر دارند؟!


درمان شب‌ ادراری

روش‌های مختلفی برای درمان شب‌ ادراری وجود دارد که به نوع و شدت مشکل بستگی دارد:
1. تغییرات رفتاری
* محدود کردن مصرف مایعات قبل از خواب: کاهش مصرف مایعات در ساعات پایانی روز می‌تواند کمک کننده باشد.
* استفاده از توالت قبل از خواب: تشویق کودک به رفتن به توالت قبل از خواب.
* برنامه‌بندی بیدار شدن شبانه: بیدار کردن کودک در شب برای رفتن به توالت.
2. درمان دارویی
* دسموپرسین: این دارو تولید ادرار را کاهش می‌دهد و معمولاً برای درمان کوتاه‌مدت استفاده می‌شود.
* داروهای ضد افسردگی: در برخی موارد، داروهای ضد افسردگی می‌توانند موثر باشند.
3. روش‌های غیر دارویی
* آموزش مثانه: این روش شامل تمرینات خاصی برای افزایش ظرفیت مثانه است.
* استفاده از زنگ هشدار: دستگاه‌هایی که با خیس شدن بستر زنگ می‌زنند و کودک را بیدار می‌کنند تا به توالت برود.
4. درمان‌های مکمل
* تکنیک‌های آرامش‌بخشی: روش‌های مانند یوگا، تنفس عمیق و مدیتیشن می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند.
* مشاوره روان‌شناسی: مشاوره روان‌شناسی می‌تواند با شناسایی و مدیریت عوامل روانی مؤثر بر شب‌ ادراری، مانند استرس، اضطراب یا تغییرات زندگی، به کاهش و کنترل این مشکل کمک کند. از طریق جلسات درمانی، روان‌شناس به کودک یا فرد مبتلا آموزش می‌دهد که چگونه با احساسات خود کنار بیاید و راه‌های مقابله با فشارهای روانی را بیاموزد. 


بیشتر بخوانید : دلایل شب ادراری کودکان، ارثیه؟


تأثیرات روانی شب‌ ادراری

شب‌ ادراری می‌تواند تأثیرات روانی عمیقی بر فرد مبتلا، به‌ویژه کودکان، داشته باشد. این مشکل اغلب باعث ایجاد احساس شرمندگی، خجالت و کاهش اعتماد به نفس در کودک می‌شود که می‌تواند بر روابط اجتماعی و عملکرد تحصیلی او تأثیر منفی بگذارد. 
کودکان مبتلا ممکن است از شرکت در فعالیت‌های اجتماعی مانند خوابیدن در خانه دوستان یا اردوهای مدرسه خودداری کنند. این انزوا می‌تواند منجر به احساس تنهایی و افزایش اضطراب و افسردگی شود. والدین باید با حمایت عاطفی، تشویق و ایجاد محیطی بدون فشار و قضاوت به کودک کمک کنند تا با این مشکل بهتر کنار بیاید. مشاوره روان‌شناسی نیز می‌تواند در کاهش استرس و اضطراب کودک موثر باشد. 

نتیجه‌گیری

شب‌ ادراری یک مشکل شایع است که می‌تواند ناشی از عوامل مختلف فیزیولوژیکی و روانی باشد. با تشخیص صحیح و استفاده از روش‌های درمانی مناسب، می‌توان این مشکل را بهبود بخشید. والدین و متخصصان باید با همکاری و حمایت مناسب به کودکان کمک کنند تا این مرحله را با کمترین استرس و اضطراب پشت سر بگذارند.